Ένας εφευρέτης που άκουγε στο όνομα Καρλ Ντράις – Καρλ Φρίντριχ Κρίστιαν Λούντβιχ Φράιχερ Ντράις φον Ζάουερμπρον καβάλησε την εφεύρεσή του κατά μήκος ενός αυλακωμένου δρόμου για άμαξες, κάνοντας μια διαδρομή μεταξύ Μανχάιμ και Σβέτσινγκεν. Ο ίδιος περιέγραφε την εφεύρεσή του ως «velocipede» που σε ελεύθερη μετάφραση θα πει «ταχύποδο» ή «ξύλινο άλογο». Ονομάστηκε έτσι επειδή η συσκευή λάμβανε ώθηση από τον αναβάτη, που έτρεχε στο έδαφος και ενδιάμεσα τσούλαγε με την ταχύτητα που είχε αποκτήσει· κάτι σαν το σύγχρονο πατίνι.
Σήμερα οι περισσότεροι αναγνωρίζουν στην εφεύρεση του Ντράις ως πρόγονο του ποδηλάτου. Ο Ντράις είχε γεννηθεί στο Μπάντεν και είχε γαλαζοαίματες ρίζες. Ήταν ένας κατά συρροή εφευρέτης και πειραματίστηκε με πολλές συσκευές: μια μορφή γραφομηχανής, ένα περισκόπιο, σύστημα ηχογράφησης, όμως η εμμονή του ήταν η δυνατότητα μετακίνησης χωρίς άλογο!
Λίγους μήνες μετά τους Ναπολεόντειους Πολέμους ήταν έτοιμος να δοκιμάσει τη συσκευή του. Στο Παρίσι, αρκετοί άνθρωποι παρακολούθησαν την επίδειξη, που αποδείκνυε πως αυτή η μηχανή πήγαινε γρηγορότερα από τη μέγιστη ταχύτητα ενός πεζού δίχως να παρουσιάζει σημάδια κόπωσης ο χειριστής της. Ουδείς εντυπωσιάστηκε! Ακούστηκαν μάλιστα και γέλια από το πλήθος και κάποιος του είπε ότι δουλεύει για τους τσαγκάρηδες, αφού ο αναβάτης θα χαλάει πολλά ζευγάρια παπούτσια…
https://www.youtube.com/watch?v=WI6lgUlEUFU
Κάποιοι όμως είδαν με θετικό μάτι την εφεύρεση. Λίγο καιρό αργότερα η διαφημιστική καμπάνια που συνόδευε το προϊόν υποστήριζε ότι θα μπορούσαν να ενσωματωθούν αξεσουάρ όπως ένα ιστίο μια ομπρέλα ακόμα και μια λάμπα πετρελαίου. Δυστυχώς για τον Ντράις, οι χωματένιοι δρόμοι, οι αυλακωμένοι από τις άμαξες δεν ήταν φιλόξενοι για το «ποδήλατό» του. Και στο Λονδίνο και στη Νέα Υόρκη απαγορεύτηκε η χρήση της συσκευής, αφού θεωρήθηκε επικίνδυνη γιατί οι χρήστες της την οδηγούσαν στα πεζοδρόμια με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν οι διαβάτες.
Ο Ντράις δεν αναγνωρίστηκε ποτέ ως εφευρέτης και κατέληξε φτωχός και κατατρεγμένος για τις ριζοσπαστικές απόψεις του: είχε αποποιηθεί τους τίτλους του και αποκαλούσε τον εαυτό του «Πολίτη Ντράις», τιμώντας τις αρχές της Γαλλικής Επανάστασης.
Η εφεύρεσή του έγινε δημοφιλής έπειτα από χρόνια όταν από αυτήν ξεπήδησε το ποδήλατο.
Στην Ελλάδα το πρώτο ποδήλατο ήρθε το 1885, ενώ το 1890, τη χρονιά ίδρυσης της Διεθνούς Ποδηλατικής Ομοσπονδίας, έγιναν οι πρώτοι ποδηλατικοί αγώνες. Το πρώτο ποδηλατοδρόμιο της χώρας κατασκευάζεται στην Αθήνα για τις ανάγκες των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων. Πρόκειται για το μετέπειτα ποδοσφαιρικό Γήπεδο Καραϊσκάκη.
Σε αρκετές πόλεις του πλανήτη προωθείται η χρήση του ποδηλάτου ως βασικού μέσου μετακίνησης. Στον ευρωπαϊκό χώρο, χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν το Άμστερνταμ, η Κοπεγχάγη και η Βαρκελώνη. Βασικές ενδείξεις διευκόλυνσης της χρήσης του ποδηλάτου είναι η δημιουργία δικτύου λωρίδων κυκλοφορίας (ποδηλατόδρομος) και θέσεων στάθμευσης για τα ποδήλατα. Στην Ελλάδα παράδειγμα εκτεταμένης χρήσης του ποδηλάτου αποτελεί η πόλη της Καρδίτσας.
(Πληροφορίες: ethnos.gr)
(Φωτογραφία από τον Jace & Afsoon στο Unsplash)
(Φωτογραφία από την Bianca Gonçalves στο Pexels)
