Ο Νίκος Αντύπας, μια από τις εμβληματικές μορφές της σύγχρονης ελληνικής μουσικής, συνθέτης, ενορχηστρωτής και ντράμερ υπήρξε μέλος των Socrates στα τύμπανα, ενορχήστρωσε δίσκους των Χάρη & Πάνου Κατσιμίχα και της Ελευθερίας Αρβανιτάκη, ενώ στη δεκαετία του ’90 κυκλοφόρησε μια σειρά επιτυχημένων δίσκων με την Χαρούλα Αλεξίου και την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, μεταξύ άλλων. Συνεργάστηκε επί σειρά ετών με τη στιχουργό Λίνα Νικολακοπούλου.
Μαζί με τον αείμνηστο, επίσης εξαιρετικό μουσικό και κιθαρίστα των Socrates, Γιάννη Σπάθα, στην ενορχήστρωση του δίσκου των αδελφών Κατσιμίχα “Ζεστά ποτά” έδωσαν μία άλλη ταυτότητα στον μέχρι τότε ήχο καθώς ο Νίκος Αντύπας εισήγαγε έναν πρωτόγνωρο για τα δεδομένα της εποχής ήχο, βασισμένο τόσο στα κρουστά, όσο και στα ατμοσφαιρικά synthesizer. Ένας δίσκος που πούλησε περισσότερα από 100.000 αντίτυπα. Τότε που η κυκλοφορία ενός δίσκους ήταν είδηση και οι χρυσοί και πλατινένιοι μετριόντουσαν σε χιλιάδες.
Ο Νίκος Αντύπας ήταν αυτός που υπέγραψε την ενορχήστρωση του δίσκου“Μένω εκτός” της Ελευθερίας Αρβανιτάκη. Μίας εξαιρετικής δουλειάς που κάθε τραγούδι έγινε διαχρονικό και λατρεύεται μέχρι σήμερα. Στο ένθετο μάλιστα του δίσκου η ερμηνεύτρια δηλώνει: “Ο Νίκος δεν ενορχήστρωσε απλώς. Ανα-σύνθεσε. Αυτός είναι ο σωστός όρος για την παρουσία του σ’ αυτόν τον δίσκο”.
Λίγο μετά έγραψε και ενορχήστρωσε το “Δι’ ευχών” της Χαρούλας Αλεξίου, σε στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου. Το ηχητικό αποτέλεσμα, δυτικό και ηλεκτρονικό και γνωρίζει τεράστια επιτυχία και γίνεται ο πρώτος ελληνικός δίσκος που μετά από πολλά χρόνια κυκλοφορεί στην Ιαπωνία, το Βέλγιο, το Ισραήλ και τη Γαλλία. Ακολουθεί το “Έϊ!” με την Χαρούλα Αλεξίου, σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου, του Άρη Δαβαράκη και της ίδιας της ερμηνεύτριας.
Το 1997 είναι ο συνθέτης του δίσκου “Σαν ηφαίστειο που ξυπνά”, σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου, σε ερμηνεία Άλκηστις Πρωτοψάλτη. Ηχογραφημένο στο Παρίσι, το άλμπουμ γνωρίζει επιτυχία με το “Διθέσιο” και το “Λάβα”, ενώ το 1998 παρουσιάζεται και με τη μορφή μουσικής παράστασης σε σκηνοθεσία Δημήτρη Παπαϊωάννου, στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά με επίσης πολύ μεγάλη επιτυχία.
Το πρώτο του solo άλμπουμ, “Θεατής” κυκλοφορεί το 1998 με τις συμμετοχές του Γιάννη Κότσιρα και της Έλλης Πασπαλά σε δύο από τα τρία τραγούδια του δίσκου.
Ακολουθεί η συνδρομή στο πρώτο προσωπικό άλμπουμ του Γιάννη Σπάθα, “Τα μυστικά του δρόμου” το 1999. Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί ο δεύτερος δίσκος στον οποίο συνεργάζεται με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, οι “Υδρόγειες Σφαίρες”, ένα είδος concept αφηγηματικού δίσκου που δεν γνώρισε την ίδια επιτυχία με το “Σαν ηφαίστειο που ξυπνά“.
Το 2001 ο Νίκος Αντύπας διασκευάζει το “Mad about you” του Sting για τον δίσκο “Η άσφαλτος που τρέχει” του Γιώργου Νταλάρα, με τον οποίο επρόκειτο να συνεργαστεί ξανά το 2012 στο δίσκο “Τι θα πει έτσι είναι”.
Στα τέλη του 2002 κυκλοφορεί και το “Οπωσδήποτε παράθυρο”, μια από κοινού δουλειά με το Γιάννη Σπάθα, βασισμένη στην παράστασή τους “Neapolis” και σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου. Στον δίσκο συμμετέχουν η Ελένη Βιτάλη, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας και η Σπείρα Σπείρα, η Τάνια Τσανακλίδου, ο Μανώλης Λιδάκης και ο Πάνος Κατσιμίχας, ενώ ραδιοφωνική επιτυχία γίνεται το “Ναι θα πω” με τη Μελίνα Ασλανίδου.
Το 2006 συνεισέφερε συνθετικά στον δίσκο της Νάνας Μούσχουρη με τίτλο “Μόνη περπατώ”, ενώ δύο χρόνια μετά έγραψε τον δίσκο της Καίτης Γαρμπή “Καινούργια εγώ”.
Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη για τον χαμό του φίλου της ανέφερε χαρακτηριστικά στον λογαριασμό της στο Instagram λόγια πόνου χωρίς να φείδεται λέξεων κάτι που δεν συνηθίζει.
“Μου είπες «Αλκηστούλα μου Θέλω να αφήσω το αποτύπωμα μου» αυτή η φράση έμελλε να είναι και ο αποχωρισμός μας .
Που να το φανταζόμουν 15 μερες πριν ότι αντί να γράψω τον πρόλογο στα καινούργια σου τραγούδια θα έγραφα τον επίλογο.
Τρυφερέ μου φίλε , Καλλιτεχνάρα μου ! Σα το νερό ήρθες και φεύγεις σαν αέρας …
και τώρα ποιος θα φέρνει κουλουράκια και κέικ με κανέλλα ? Ποιος θα λέει «Αλκηστούλα μου» και θα γελάει με τη καρδιά του στο Studio?
Νίκο μου τι αποτύπωμα άφησες !!!!!!… 400 και….παραστάσεις με το Ηφαίστειο, στο Δημοτικο θέατρο του Πειραιά και σε όλο τον κόσμο ,3 δίσκους και 35 χρόνια φιλίας και αγάπης …
Νίκο μου βρε άτιμο πλάσμα ήσουν τόσο ήρεμος και όμορφος στην εντατική που για μια στιγμή νόμισα ότι θα άνοιγες τα μάτια και θα μου έλεγες
-Χα !! Στην έφερα ! Το πίστεψες εεε!
Νίκο μου αδιανόητο
Έλα σήκω πάμε να τραγουδήσουμε να κάνουμε όνειρα , να ξεχαστούμε
‘Έλα πάμε στο στέκι μας να φάμε ομελέτες και να πιούμε ζεστή σοκολάτα
Έλα να πάμε στη Πράγα και στο Παρισάκι με το «διθέσιο» και τη Λίνα μας και να τραγουδάμε δυνατά με ανοιχτά παράθυρα « εγώ το φως μετάλαβα και κει σε πάει η καρδιά συνήθως …»
Ένα ένα τα κομμάτια μας αποκολλούνται και γίνονται δορυφόροι στο σύμπαν ….
Νίκο μου μεγαλώσαμε ξαφνικά ..
Ο, τι αφήσαμε στη μέση θα το ολοκληρώσω στο υπόσχομαι….
Μαρία μου και Εμανουέλλα μου έφυγε ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ
« Ελεύθερος ξανά , παντού και πουθενά ο, τι αγαπώ θα σωθεί κι εγώ στο κόσμο θα βγω απ την αρχή …»
Νίκο μου θα σε ευγνωμονώ για πάντα για ο, τι «νοιώσαμε»
Η Μελίνα Ασλανίδου έγραψε: “Ναι θα πω στους άλλους είπα όχι , ναι θα πω , αφού η καρδιά μου το έχει να αγαπώ , μπορεί να το χει κ η ψυχή ….
Δύσκολο να πω αντίο είσαι πολύ ζωντανός μέσα μου καλό σου ταξίδι Νίκο Αντύπα .. Σ ευχαριστώ που ήσουν εκεί στα πρώτα βήματα μου … Με πειράζει που έφυγες τόσο νωρίς …”
(ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: PAPADAKIS PRESS)