Αν και το σωστό είναι ο έρωτας να γιορτάζεται κάθε μέρα ειδικά από όσους τον νοιώθουν και τον ζουν, η συγκεκριμένη γιορτή όταν μεταφράζεται σε αριθμούς μετρά πολλά, πολλά, πολλά εκατομμύρια έσοδα μια που η εμπορευματοποίησή της χτυπά κορυφή.
Τα λουλούδια, τα σοκολατάκια, τα αρκουδάκια και τα κοσμήματα έχουν την τιμητική τους. Βέβαια, ακόμα κι όσοι ή όσες δηλώνουν ότι αυτή η γιορτή δεν τους αφορά, λόγω της τεράστιας εμπορευματοποίησής της, αν δεχθούν σήμερα ένα λουλούδι, μία σοκολάτα με μία έξυπνη αφιέρωση, σίγουρα μέσα τους θα το χαρούν και ας υποστηρίζουν ότι δεν τους λέει τίποτα όλο αυτό. Γιατί πάντα μία ωραία κίνηση φέρνει ένα φωτεινό χαμόγελο στα χείλη.
Χθες το βράδυ, μιλώντας με την 90χρονη θεία-νονά μου για τη συγκεκριμένη γιορτή, αυθόρμητα την ρώτησα αν την πιστεύει και αν τη γιόρταζαν ποτέ με τον νονό μου που ήταν ζευγάρι περισσότερο από μισό αιώνα και παντρεμένοι 50 χρόνια!!!
(Από το ανθοπωλείο Drizos Flowers)
«Όπως ξέρεις- μου απάντησε- ο νονός σου πάντα θυμόταν όλες τις γιορτές, τις επετείους μας και κάθε χρόνο ακόμα και την ημέρα των ερωτευμένων, από τότε που γνωρίσαμε κι εμείς αυτή τη γιορτή, κάτι θα μου έφερνε. Εγώ πάντως δεν πολυσυμφωνώ με αυτή τη γιορτή. Εάν ο άλλος είναι ερωτευμένος μαζί σου πρέπει να στο δείχνει κάθε μέρα, με κάθε τρόπο. Ο νονός σου πάντα με φρόντιζε γιατί με αγαπούσε πολύ και μου το έλεγε. Το σημαντικό στη σχέση είναι να κάνει ο καθένας ό,τι καλύτερο μπορεί ώστε ο σύντροφός του να νοιώθει αγάπη, ασφάλεια, σεβασμό, και ηρεμία. Πρέπει να υπάρχει αλληλοκατανόηση στο ζευγάρι. Σκεφτόταν κάθε φορά τι θα μου έδινε χαρά κι εγώ το ίδιο. Το ζευγάρι πρέπει να συζητά τα πάντα, να παίρνει μαζί τις αποφάσεις για τη ζωή του. Ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές, όταν υπάρχει αγάπη, ο ένας πρέπει να κάνει λίγο πίσω, να αφήνει να ηρεμήσουν τα πράγματα και μετά να συζητά τι τον πείραξε. Και τώρα, παρά του ότι τον έχω χάσει 16 χρόνια, είμαι ακόμα ερωτευμένη μαζί του».
Κι εκεί η θεία-νονά, είπε τη μεγάλη αλήθεια, τη βασική αρχή του μεγάλου, αληθινού έρωτα, τον απόλυτο κανόνα: προτεραιότητα του κάθε συντρόφου είναι να φτιάχνει όσο καλύτερα μπορεί την ημέρα του άλλου. Κάθε μέρα. Κάθε στιγμή.
Τους θυμάμαι πάντα χαμογελαστούς να μιλούν με τα μάτια, να ζουν με πολλή αγάπη. Πενήντα χρόνια μόνο οι δυο τους καθώς δεν απέκτησαν παιδιά αλλά όπως επισημαίνει, κάθε φορά με νόημα, η θεία μου «όταν ο Θεός δεν στέλνει παιδιά, στέλνει ο διάολος ανίψια», έγραψαν με τις καλύτερες λέξεις κι εικόνες το δικό τους βιβλίο ζωής.
Μάλλον για κάτι τέτοιες σχέσεις θεσπίστηκε η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου.
Χρόνια Πολλά!!!
(Φωτογραφία εξωφύλλου: Μαρία και Νίκος Κολοκυθάς)
