«Πέρασαν 15 χρόνια χωρίς τον πατέρα μου… 15 χρόνια που του μιλάω χωρίς να μου απαντάει…
Το μόνο σίγουρο είναι πως για όσα χρόνια τον είχα κοντά μου, πλημμύρισε την ζωή μου από αγάπη, καλοσύνη αλλά και πολλές και σωστές συμβουλές που όλες μου βγήκαν στην πορεία της ζωής…
Υπάρχουν μέρες που σκέφτομαι πολύ έντονα πόσο τυχερός ήμουν που μεγάλωσα παίρνοντας αμέτρητη αγάπη από τον πατέρα μου αλλά και την μητέρα μου, την Μεταξία μου…
Είμαι σίγουρος πως οι δυο τους πλέον με προσέχουν από εκεί ψηλά που είναι αγκαλιά…»
Διάλεξα να ανεβάσω ένα τραγούδι σε μουσική δική του και στίχους του αείμνηστου νονού μου, του σπουδαίου Κώστα Βίρβου…
«Εγνατίας 406 πάμε να πλαγιάσουμε πριν φέξει
Όνειρο να δούμε μαγικό, όμορφο τον κόσμο τον κακό…»
Αξίζει να σημειωθεί ότι όταν κάποτε ρωτήθηκε γιατί επέλεξε να δώσει στον γιο του το ίδιο όνομα μ’ εκείνον, απάντησε: «Γιατί όταν μια μέρα πεθάνω, θα ήθελα να επιστρέψει μετά την κηδεία στο σπίτι ένας Γρηγόρης Μπιθικώτσης».
Όσο για τον χαρακτηρισμό «σερ», που τον συνόδεψε σε ολόκληρη την πορεία του, προήλθε από τον Δημήτρη Ψαθά, όταν σε ένα χρονογράφημα στη στήλη του στην εφημερίδα «Τα Νέα», με αφορμή το στίχο τραγουδιού «μια βαθιά υπόκλιση, ένα χειροφίλημα», χαρακτήρισε με αυτό τον τρόπο τον Γρηγόρη Μπιθικώτση.
