Έχουμε ανακαλύψει τον σεφ που κρύβουμε μέσα μας, καθαρίσαμε ντουλάπια, ντουλάπες, συρτάρια. Βρήκαμε παλιές φωτογραφίες ξεδιπλώνοντας και τις αναμνήσεις που τις συνοδεύουν, ανταλλάξαμε μηνύματα με φίλους και συγγενείς που έχουμε χαθεί, μιλήσαμε με άλλους και έχουμε να κάνουμε ακόμα πολλά μέχρι το τέλος του μήνα, που έχει οριστεί και το τέλος της περιόδου που όλοι, χωρίς δικαιολογίες, «Μένουμε σπίτι»
Αλήθεια, με τον εαυτό σας προλάβατε να μείνετε καθόλου; Να τα πείτε και να βρείτε λύσεις σε προβλήματα που σας ταλαιπωρούν; Χρόνο για μία προσωπική ανασυγκρότηση, ανακαλύψατε; Ή πάλι σας αφήσατε πίσω γιατί κάποιος, κάτι άλλο προηγείται;
Νομίζω ότι αυτή η περίοδος, μας δίνει απλόχερα την ευκαιρία να βρούμε χρόνο και για μας. Να μπούμε στη ζυγαριά, όχι για να δούμε αν και πόσα κιλά έχουμε πάρει λόγω έντονης μαγειρικής δραστηριότητας, αλλά για να βάλουμε τα θετικά και τα αρνητικά στη ζωή μας. Για να πούμε τα μπράβο που ξεχάσαμε στον εαυτό μας και να σημειώσουμε τα λάθη που δεν θέλουμε να επαναλάβουμε.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ Διάχυτος θυμός
Αυτή τη φορά, μην φτιάξετε λίστες. Γράψτε το πιο ειλικρινές σας γράμμα και στείλτε το- κανονικά με γραμματόσημο και σφραγίδα αν θέλετε να κάνετε και μία βόλτα προς το ταχυδρομείο- ή με email στον εαυτό σας. Ξαφνιάστε τον. Ανοίξτε την καρδιά σας και μιλήστε του όσο πιο ελεύθερα, ξεκάθαρα και συγκεκριμένα μπορείτε. Μην τον ντραπείτε. Είναι όλος δικός σας. Ο μόνος απολύτως δικός σας. Και ο μόνος ο οποίος δικαιούται να σας ζητήσει τα …ρέστα.
Διαβάζοντας το γράμμα σας, θα δείτε πώς τα «μεγάλα» πολύ γίνονται… μικρά και πώς λεπτομέρειες που πονάνε θυσιάζονται στο βωμό της βιασύνης και του φόβου.
Κι αν στην αρχή το φοβηθείτε, γράψτε του μέχρι εκεί που αντέχετε. Και στείλτε του και επόμενα. Μέχρι να του τα έχετε πει όλα. Και τα καλά και τα άσχημα.
Μην ξεχάσετε κανείς δεν πρόκειται να σας κρίνει. Αυτό το γράμμα είναι εντελώς προσωπική σας υπόθεση.
Photo by Debby Hudson on Unsplash
