Στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο υπάρχουν ακόμα μηνύματα που είχαμε ανταλλάξει με τη Σοφία Κοκοσαλάκη. Διαβάζω ξανά τις απαντήσεις που μου είχε στείλει για δύο γραπτές συνεντεύξεις το 2012 και το 2016, για τα περιοδικά Vogue Hellas και ΓΥΝΑΙΚΑ αντίστοιχα.
Μου ζητούσε συγνώμη που απαντούσε στα αγγλικά ή σε greeklish, αλλά έγραφε με απλό και άμεσο τρόπο. Η βάση της ήταν στο Λονδίνο και λυπάμαι πραγματικά που δεν συναντηθήκαμε ποτέ. Μέσω email με είχε συστήσει και με την αδερφή της, την αρχιτέκτονα Ναταλία Κοκοσαλάκη, που είχα δει τότε ένα σπίτι της στο Wallpaper.
Καθώς σκρόλαρα χθες στο Instagram, είδα τη συγκινητική ανάρτηση της Ναταλίας για τη συμπλήρωση ενός χρόνου από τον χαμό της Σοφίας. Την παραθέτω αυτούσια: «13/10/2020 Πίστευα ότι οι ημερομηνίες δεν έχουν σημασία, αλλά τελικά έχουν. Σαν σήμερα πέρυσι ήταν μακράν η δυσκολότερη μέρα της ζωής μου. Ξέρω ότι η Σοφία έζησε την ζωή της σαν έφηβη, αγάπησε τους ανθρωπους γύρω της, μακράν ο πιο χαρούμενος άνθρωπος που έχω γνωρίσει. Ξέρω ακόμα ότι αν ήταν ακόμα ζωντανή, μεγαλώνοντας θα γινόμαστε δυο αγαπημένες γριούλες, πιο cool από ποτε, να κουτσομπολεύουμε ακομα κ τα παιδιά μας ! Η Σοφία ήταν μοναδική, ποτέ στη ζωή μου δεν εμπιστεύτηκα τη αισθητικη κάποιου ανθρώπου τόσο τυφλά όσο την δική της. Και είχε να δώσει πολλά περισσότερα ακόμα…»
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Το 2012, η Σοφία είχε παρουσιάσει μια σειρά νυφικών και βραδινών φορεμάτων για το Net-A-Porter και τη σειρά Kore για το ASOS. Στην ερώτηση «πού αισθάνεσαι πως βρίσκεται η φίρμα Sophia Kokosalaki στο ευρύτερο στερέωμα της μόδας σήμερα;» είχε απαντήσει: «Πιστεύω πως το brand Sophia Kokosalaki είναι περισσότερο γνωστό στους ειδήμονες ή fans της μόδας και όχι τόσο στο ευρύτερο κοινό. Αλλά αυτό είναι κάτι που μου αρέσει και δεν θέλω απαραίτητα να αλλάξει γρήγορα, γιατί με τον εκδημοκρατισμό ενός brand εμφανίζονται καινούργια προβλήματα. Με τα Kore ελπίζω να πετύχουμε μια ευαίσθητη ισορροπία, να έχουμε απήχηση σε ένα ευρύτερο κοινό αλλά χωρίς να αλλοιωθούν οι κεντρικές αρχές και η αισθητική ταυτότητα του brand».
Στην ερώτηση «ποιο είναι το πιο τρελό επαγγελματικό σου όνειρο για το μέλλον;» είχε γράψει: «Να μπορώ να κάνω αυτά που κάνω και περισσότερα, για πολλά χρόνια ακόμα, χωρίς να χάσω την ακεραιότητα ή τον ενθουσιασμό μου».
Το 2016 είχε παρουσιάσει μια νέα σειρά κοσμημάτων, πάντα με ελληνικές αναφορές. Ως προς τον σχεδιασμό ρούχων, είχε περιοριστεί στα νυφικά και τα βραδινά και την είχα ρωτήσει ποιοι λόγοι την είχαν οδηγήσει σε αυτό. «Δύο λέξεις κατ’ αρχάς: ποιότητα ζωής», είχε απαντήσει. «Έχω χρόνο επιτέλους για τον εαυτό μου. Και μου αρέσει αυτός ο ρυθμός πάρα πολύ, τον θεωρώ πολυτέλεια που δικαιούμαι. Όταν και αν βαρεθώ, θα το ξανασκεφτώ να μπω πάλι σε αυτή την τρέλα των shows».
«Η ζωή μου, δεν πρέπει να λέμε πολλά φυσικά, αλλά είναι ακριβώς εκεί που τη θέλω τώρα», είχε προσθέσει. «Έχω πολυδιάστατη ύπαρξη, πολλά ενδιαφέροντα και ένα επάγγελμα που αγαπώ, ζω στο Λονδίνο αλλά και στην Ελλάδα, έχω πολλούς φίλους, φανταστική οικογένεια και προσπαθώ να είμαι πάντα χαρούμενη και να μην παραπονιέμαι ποτέ αν κάτι δεν πάει τέλεια!»
«Κάνεις όνειρα, έχεις φιλοδοξίες, τι θα σε έκανε ευτυχισμένη;» ήταν η τελευταία μου ερώτηση και δεν βρίσκω άλλο επίλογο από την απάντησή της: «Απλά θέλω η κόρη μου και η οικογένειά μου να είναι καλά, δεν με νοιάζει τίποτα άλλο πολύ σε προσωπικό επίπεδο».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Τζον Μαυρουδής: «Πάντα ήμουν περήφανος που είμαι Έλληνας»
Κεντρική φωτογραφία: Henry S. Dziekan III/Getty Images for IMG/Ideal Image
