Η Αμαλία Μεγαπάνου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1929 και ήταν κόρη του Αναστάσιου Κανελλόπουλου, αδερφού του πολιτικού και φιλοσόφου Παναγιώτη Κανελλόπουλου.
Η γνωριμία της με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή δημιουργήθηκε μέσω των πολιτικών σαλονιών και το 1951 παντρεύτηκαν. Μια συμβίωση δύο διαφορετικών ανθρώπων αλλά κατά πολλούς και δύο διαφορετικών κόσμων. Η Αμαλία ήταν ευγενής και διακριτική, εκείνος νευρικός και ηγέτης.
Η Μεγαπάνου τον ακολούθησε και στην εξορία του στο Παρίσι τη δεκαετία του ΄60. Η σχέση τους όμως κράτησε μέχρι το 1972, όταν και αποφάσισε να πάρει διαζύγιο. Αιτία ήταν η δύσκολη συμβίωση, την οποία παραδέχτηκε και ο ίδιος ο Καραμανλής. Με δωρεά της η Μεγαπάνου παραχώρησε τη συλλογή του πατέρα της, Αναστασίου Κανελλόπουλου, στο Ίδρυμα Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Μετά το διαζύγιό της με τον Καραμανλή παντρεύτηκε, στις 17 Μαΐου 1973, τον μαιευτήρα Επαμεινώνδα Μεγαπάνο, του οποίου το όνομα πήρε και χρησιμοποίησε κατά τη διάρκεια της συγγραφικής της καριέρας. Μερικοί από τους τίτλους των βιβλίων της ήταν οι:«’Εκτωρ» ,«Το παιδί της μάνας μου», «Η ξύπνια χελώνα», «Διάλογος με την Άννα», «Το μαύρο ταξί», «Η γκρίζα πέτρα».
