Η Αλίκη Βουγιουκλάκη είναι ένα κομμάτι καλλιτεχνικής ιστορίας. Ένα λαμπερό πρόσωπο που κατάφερε να αγαπηθεί πολύ, να αμφισβητηθεί- χωρίς επι της ουσίας λόγους- και να παραμένει, μέχρι και σήμερα, σημείο αναφοράς.
Με ταινίες, αναμνήσεις, νοσταλγία και αναπόληση. Όλοι έχουν περάσει παιδικά Σαββατόβραδα βλέποντας τις ταινίες της.
Ασπρόμαυρες ή γεμάτες με χρώματα. “Η Λίζα και η Άλλη”, “Το δόλωμα”, “Η Σωφερίνα”, “Το ποντικάκι”,”Η Αλίκη στο ναυτικό” και πολλές άλλες εξίσου κλασικές, εξίσου αγαπημένες.
Κάνοντας μία αναδρομή σε παλιές φωτογραφίες και εξώφυλλα που αναδεικνύουν το “κύτταρο” της αληθινής αξίας προσώπων και εποχών, αυτό που μένει είναι μία γλυκιά νοσταλγία που συνοδεύει τα χρόνια που πέρασαν, όμορφα και φωτεινά.
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη στην Δ΄ Μοίρα Καταδρομών
ΠΑΣΧΑ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ
Η φωτογραφία είναι από το Πάσχα του 1967 στο στρατόπεδο της Δ΄ Μοίρας Καταδρομών που τότε είχε έδρα στη Θεσσαλονίκη.
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη, βρέθηκε το στρατόπεδο και γιόρτασε μαζί με τους στρατιώτες το Πάσχα. Εκείνη την εποχή ήταν κάτι συνηθισμένο, οι άνθρωποι του καλλιτεχνικού χώρου, να συμμετέχουν σε εκδηλώσεις τέτοιου είδους που πραγματοποιούνταν σε στρατιωτικές μονάδες.
Η “παντοτινή” Αλίκη έδωσε το παρών στην Δ΄ Μοίρα Καταδρομών για να τσουγκρίσει το πασχαλινό αυγό με τους λοκατζήδες.
ΕΞΩΦΥΛΛΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη
Αλίκη Βουγιουκλάκη – Γιάννης Παπαμιχαήλ
Αλίκη Βουγιουκλάκη
Αλίκη Βουγιουκλάκη- Γιάννης Παπαμιχαήλ
H ζωή της εν συντομία
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου του 1934 στο Μαρούσι. Τα παιδικά της χρόνια ήταν ιδιαιτέρως δύσκολα και φτωχικά. Στην κατοχή ο πατέρας της δολοφονήθηκε και η μητέρας της ανέλαβε μόνη της να μεγαλώσει τα τρία παιδιά, την Αλίκη, τον Αντώνη και τον Τάκη.
Το 1952 έδωσε εξετάσεις στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου, κρυφά από την οικογένειά της.
Η πρώτη της εμφάνιση στον κινηματογράφο έγινε το 1954 με την ταινία «Το Ποντικάκι».
Το 1961 έφτιαξε τον δικό της θεατρικό θίασο.
Η κινηματογραφική της «Μανταλένα» κέρδισε το βραβείο του Α’ Γυναικείου Ρόλου στο Φεστιβάλ Ταινιών Θεσσαλονίκης (1960) ενώ η ίδια ταινία εκπροσώπησε την Ελλάδα στο διεθνές κινηματογραφικό φεστιβάλ των Καννών.
Το 1959 στα γυρίσματα της ταινίας «Αστέρω» γνωρίστηκε με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ. Στις 18 Ιανουαρίου 1965 παντρεύτηκαν και απέκτησαν ένα παιδί, τον Γιάννη. Το ζευγάρι χώρισε στις 4 Ιουλίου 1979.
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη έφυγε από την ζωή στις 23 Ιουλίου του 1996 «έφυγε» από τη ζωή, 3 μέρες μετά τα γενέθλιά της.
Έχει πει:
«Αφήνω τους άλλους να με φαντάζονται όπως εκείνοι θέλουν. Δεν έχω δικαίωμα πλέον να επεμβαίνω στο όνειρο».
«Ταλέντο, συνέπεια, ζήλος για τη δουλειά. Αγώνας και πείσμα, αντρικές -πολλές φορές- αρετές. Φωτιά και σίδερο, αλλού πάλι όνειρο και πλάνη. Να περίπου από τι είναι φτιαγμένη η Αλίκη Βουγιουκλάκη».
«Το μεγαλύτερο όπλο μου είναι η αγάπη, γιατί δεν σε κάνει να γερνάς, όπως σε κάνουν ο φθόνος και η μιζέρια. Εισπράττω αγάπη και αυτό που προσφέρω είναι αγάπη και όνειρα. Τι άλλο χρειάζεται κανείς για να νιώθει και να δείχνει νέος;».
«Τα ‘χω κάνει όλα με τον έρωτα. Όλα! Ό,τι έχω αγγίξει, ό,τι έχω ζήσει είναι γεμάτα έρωτα. Γι’ αυτό ίσως διαρκώ στο χρόνο. Νομίζω ότι είναι ένα μαγικό πράγμα, ένα μαγικό έγκλημα να ερωτεύεσαι, να πάσχεις από τον έρωτα, αλλά να κάνεις και τους άλλους να πονάνε».
«Δεν νομίζω ότι έχω «ναρκώσει» τον κόσμο. Μπορεί να μην του έδωσα πνευματική τροφή υψηλής ποιότητας, αλλά του δίνω το γέλιο, την ξεγνοιασιά, την ξεκούραση».
