Μετά τις γιορτές, με όλο το τρέξιμο που τις συνοδεύει και τις πολλές υποχρεώσεις, ένιωθα ότι αυτό που ήθελα ήταν να πάω κάπου να ξεκουραστώ και να γαληνέψω, χωρίς όμως να χρειαστεί να κάνω χιλιόμετρα. Τις σκέψεις μου διέκοψε ο ήχος του τηλεφώνου κι απολύτως συγχρονικά δέχθηκα την ερώτηση «τι λες για spa στο Four Seasons;» Όπως καταλαβαίνετε η ερώτηση ήταν ρητορική κι η απάντηση άμεση: «είμαι ήδη εκεί».

Από εκείνη τη στιγμή και μέχρι που πέρασα την είσοδο του Four Seasons, ήμουν ήδη εκεί. Στο πιο υπέροχο σημείο της Αθήνας. Πάνω στη θάλασσα με υπέροχη θέα και πολύ ωραίες και δυνατές αναμνήσεις. Με θυμάμαι έγκυο λίγο πριν γεννήσω (σ. σ. 6 Αυγούστου 2001) να κολυμπώ επί ώρες με την τεράστια κοιλιά μου να με κρατά στην επιφάνεια σαν μπαλόνι και τον ναυαγοσώστη, που συχνά-πυκνά, με μια τεράστια απόχη καθάριζε τη θάλασσα, να με προσέχει σαν τα μάτια του.

Παρότι ο καιρός έδειχνε το πιο σκληρό του πρόσωπο την ημέρα που επέλεξα να κατηφορίσω στη Βουλιαγμένη – λίγο έλειψε να με πάρει ο αέρας, που στα δικά μου κιλά δεν το λες και ό, τι πιο συνηθισμένο, το καλωσόρισμα, η επικοινωνία, η ζεστασιά, η καλαισθησία των ανθρώπων και του χώρου, μαρτυρούσαν ότι όλα θα ήταν υπέροχα. Κι ήταν.

Από το «Ναυσικά» με κλειστό αυτοκινητάκι, μεταφέρθηκα στο ισόγειο του «Αρίωνα» κυριολεκτικά έξω από την πόρτα του spa. Ο χώρος έχει αλλάξει πλήρως. Μοιάζει, και είναι τεράστιος, και μύριζε υπέροχα. Το φανταστικό είναι ότι τόσο ο χώρος της εσωτερικής πισίνας, του τζακούζι, αλλά και των δωματίων όπου γίνονται τα μασάζ και οι άλλες θεραπείες, όλα έχουν θέα τον κόλπο της Βουλιαγμένης. Για εμένα ήταν ακόμα πιο όμορφα γιατί ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που τους αρέσει η θάλασσα με όποια χρώματα κι αν έχει ο ουρανός. Πόσω μάλλον δε χειμώνα με την παλέτα των χρωμάτων να περνά και από τις 50 αποχρώσεις του γκρίζου.

Οι κοπέλες στην υποδοχή πολύ βοηθητικές, συμπλήρωσαν το σχετικό ερωτηματολόγιο καθότι δεν είχα πάρει τα γυαλιά μου μαζί και στη συνέχεια με οδήγησαν στη «Γη της Eπαγγελίας». 

Αρχικά στα αποδυτήρια με τα θερμαινόμενα δάπεδα και μετά στο χώρο όπου θα απολάμβανα το μασάζ μου. Δεν χρησιμοποιώ τυχαία το ρήμα «απολαμβάνω» καθώς όλα είναι έτσι μελετημένα ώστε ο επισκέπτης να μπορεί να χαλαρώσει πλήρως, να ξεκουραστεί και να αδειάσει το μυαλό του.

Το δωμάτιο ευρύχωρο και φωτεινό, το κρεβάτι μεγάλο, ανατομικό με πολλές κλίσεις ώστε να μην χρειάζεται να κάνεις τίποτα άλλο παρά μόνο όταν φθάνει η στιγμή να αλλάξεις πλευρά. Αφού καθίσεις σε μία πολυθρόνα και ο άνθρωπος που σε αναλαμβάνει πάρει ένα πιο λεπτομερές ιστορικό, βάζεις τα πόδια σου σε ζεστό νερό διαλέγοντας τα άλατα της αρεσκείας σου. Κι έτσι ξεκινά η μυσταγωγία του μασάζ.

Σε λίγο οι κουρτίνες κλείνουν, η θεραπεία ξεκινά, ακούγοντας αν θέλεις το είδος μουσικής που έχεις επιλέξει, με την πίεση που έχεις ζητήσει. Όπως καταλαβαίνετε όλα είναι εντελώς προσωπικά, και η θεραπεία απολύτως sur mesure.

Στο τέλος, που δεν θέλεις να φτάσεις ποτέ, το κρεβάτι με δύο κινήσεις γίνεται πολυθρόνα, οι κουρτίνες ανοίγουν και εσύ κοιτάς το απέραντο γαλάζιο όση ώρα θέλεις μέχρι να αποφασίσεις ότι όλα τα ωραία κάποια στιγμή τελειώνουν.

Πριν βρεθείς ξανά στα αποδυτήρια, έχεις τη δυνατότητα να χαλαρώσεις -ακόμα πιο πολύ- σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο, στη συνέχεια να απολαύσεις το μπάνιο σου να περιποιηθείς με πολύ ωραίων μυρωδιών καλλυντικά το σώμα σου και τα μαλλιά σου, να χτενιστείς και να περάσεις την πόρτα του spa κυριολεκτικά άλλος άνθρωπος. Φρέσκος, ανανεωμένος, λαμπερός, έχοντας αφήσει πίσω σου το κουρασμένο σώμα σου.

Η επίσκεψή μου στο spa του Four Seasons, ήταν ένα από τα ωραιότερα δώρα για να ξεκινήσει με τον πιο ξεκούραστο και απολαυστικό τρόπο το 2020.

Υ.Γ. Μην αναρωτηθείτε αν θα ξαναπάω. Είμαι ήδη εκεί!