Όταν μας βρήκε το πρώτο lockdown, ήταν διαφορετικά. Δεν είχαμε ξαναζήσει κάτι τέτοιο, δεν ξέραμε τι ακριβώς μας περιμένει και κυριαρχούσε ένας περίεργος συνδυασμός: ο φόβος απέναντι στο άγνωστο και μαζί η άγνοια κινδύνου. Όχι ότι δεν ξέραμε πως υπάρχει κίνδυνος, και μάλιστα μεγάλος, αφού αν μη τι άλλο βλέπαμε τι γινόταν στις γειτονικές χώρες και ιδιαίτερα στην Ιταλία, με τους εκατοντάδες νεκρούς από τον κορονοϊό κάθε μέρα. Ωστόσο, τα σύνορά μας είχαν κλείσει και τα κρούσματα στην Ελλάδα ήταν συγκριτικά λίγα.
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας ξέραμε ότι ήταν απροετοίμαστο για μια τέτοια πανδημία, αλλά παίρναμε θάρρος από την υπερπροσπάθεια των γιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού και ελπίζαμε ότι μέρα με τη μέρα θα είχαν στα χέρια τους όλο και περισσότερα μέσα, όλο και μεγαλύτερη εμπειρία.
Τώρα, ας το παραδεχτούμε, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ακούμε για ρεκόρ κρουσμάτων, που αγγίζουν ή υπερβαίνουν τα 2.500 την ημέρα, για ρεκόρ διασωληνωμένων ασθενών, για εκτιμήσεις ότι τα ενεργά κρούσματα είναι στην πραγματικότητα πολλές δεκάδες χιλιάδες. Υπάρχει ένας διάχυτος φόβος ότι ακόμα δεν ξέρουμε τι μας περιμένει, συν η κόπωση από τόσους μήνες ζωής με τον κορονοϊό και τους κινδύνους του.
Καθώς διανύουμε το δεύτερο πανελλαδικό lockdown, καθένας μας αναζητάει τρόπους να παραμείνει σώος και αβλαβής, όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά. Ακόμα και το γεγονός ότι αντί να μεγαλώνει η μέρα και να ζεσταίνει ο καιρός, όπως συνέβαινε στο ανοιξιάτικο lockdown, τώρα το σκοτάδι πέφτει νωρίς και το κρύο θα γίνεται όλο και πιο τσουχτερό, δεν βοηθάει τη διάθεση.
Ένα από τα «κλειδιά» για να τη… βγάλουμε καθαρή, είναι να σκεφτούμε τι πήγε καλά την προηγούμενη φορά και τι όχι, ώστε να δούμε τι θα θέλαμε να είχαμε κάνει διαφορετικά και πώς θα μπορούσαμε να το καταφέρουμε.
Ο φόβος μας διογκώνεται όταν εστιάζουμε στο χειρότερο δυνατό σενάριο και όταν σκεφτόμαστε άπειρα ενδεχόμενα για την έκβαση των πραγμάτων. Ένα «τρικ» για να το αποφεύγουμε είναι να σκεφτούμε τι θα λέγαμε σε έναν φίλο αν ακούγαμε αυτά που έχουμε στο μυαλό μας, πώς θα προσπαθούσαμε να τον βοηθήσουμε. Μερικές φορές, το να «βγούμε» από τον εαυτό μας μπορεί να κάνει τη σκέψη μας να ξεκολλήσει και να βοηθήσει εμάς τους ίδιους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 7 τρόφιμα που ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα
5 tips (και κάτι ακόμα) για να μη σας «λυγίσει» το lockdown
- Να ακολουθείτε μια εβδομαδιαία ρουτίνα: Το γεγονός ότι τα δημοτικά σχολεία παραμένουν ανοιχτά, βοηθάει αρκετές οικογένειες να διατηρήσουν ένα δομημένο πρόγραμμα. Αν δεν είναι αυτή η περίπτωσή σας, προσπαθήστε να βάλετε μια ρέγουλα. Κάθε άνθρωπος και κάθε σπίτι έχει τις δικές του ανάγκες, που καθορίζεται όχι μόνο από το αν υπάρχουν παιδιά, αλλά και από το αν ένας ενήλικος δουλεύει και από πού. Σε περιπτώσεις τηλεργασίας, βοηθάει να έχετε έναν χώρο στο σπίτι που θα τον διαμορφώσετε για να είναι το «γραφείο» σας, μια ζώνη δηλαδή από την οποία θα μπορείτε να βγείτε όταν τελειώνετε τη δουλειά. Είναι, επίσης, σημαντικό, να κρατάτε ωράριο στη δουλειά και να μην την αφήνετε να διαχέεται σε όλη την ημέρα ή σε όλες τις ημέρες της εβδομάδας. Αν δεν δουλεύετε, προσπαθήστε να έχετε ένα ορισμένο πρόγραμμα ύπνου, για να μη σας παρασύρει μια χαοτική αίσθηση του χρόνου.
- Να κάνετε καθημερινά φυσική άσκηση: Δεν σας λέμε να αρχίσετε γυμναστική αν δεν έχετε κάνει ποτέ στη ζωή σας – όχι ότι θα ήταν άσχημα, βέβαια. Φυσική άσκηση είναι και το περπάτημα, αφού στείλετε φυσικά το απαραίτητο SMS. Ακόμα και το να βγείτε από το σπίτι για ένα δεκαπεντάλεπτο περπάτημα με σταθερό ρυθμό, είναι ένα είδος φυσικής άσκησης. Μην ξεχνάτε ότι ακόμα και να μη γυμνάζεστε καθόλου, όταν κυκλοφορείτε κανονικά στην πόλη κινείστε , κάτι που στο lockdown μειώνεται εκ των πραγμάτων. Οπότε χρειάζεται ένα μικρό, έστω, αντίβαρο.
- Να επικοινωνείτε με τους δικούς σας ανθρώπους: Δεν μπορείτε να βγείτε μαζί τους ούτε για έναν καφέ, αλλά τους έχετε ανάγκη και σας έχουν κι εκείνοι. Μοιραστείτε φόβους και ανησυχίες, είναι αναπόφευκτο, αλλά προσπαθήστε να μη μονοπωλούν αυτά την επικοινωνία σας. Δοκιμάστε να πιείτε έναν καφέ «μαζί» μέσω video chat, και αν δεν λειτουργήσει αρκεστείτε σε ένα απλό τηλεφώνημα. Ακούστε τους άλλους και αφήστε το περιθώριο της αλληλεπίδρασης.
- Να βάζετε «φρένο» στα social media: Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μας δημιουργούν την αίσθηση ότι ενημερωνόμαστε και διατηρούμε την επαφή μας με τον έξω κόσμο, έχουν όμως και πάρα πολύ «θόρυβο». Καθένας λέει το μακρύ του και το κοντό του και οι διαφωνίες διογκώνονται. Κρατήστε αποστάσεις από άτομα με τα οποία δεν θα θέλατε να βγείτε για καφέ ακόμα και αν μπορούσατε και προσπαθήστε να αξιολογείτε τις πηγές αυτών που διαβάζετε. Ό,τι κυκλοφορεί εκεί έξω δεν είναι έγκυρο.
- Να φροντίζετε τον εαυτό σας: Η περιποίηση του εαυτού σας μπορεί να είναι από ένα χαλαρωτικό μπάνιο μέχρι το να κάνετε γιόγκα και διαλογισμό, αλλά και να διαβάσετε απλώς ένα βιβλίο ή να δείτε τηλεόραση. Αφουγκραστείτε τις ανάγκες σας και προσπαθήστε να βρείτε τη δική σας ισορροπία. Δοκιμάστε, επίσης, μεθόδους που δεν είχατε δοκιμάσει ποτέ στο παρελθόν. Αν, για παράδειγμα, δεν έχετε κάνει ποτέ διαλογισμό, μπορείτε να μπείτε στη διαδικασία μέσα από μια σχετική εφαρμογή ή βιντεάκια στο YouTube που θα σας καθοδηγήσουν στο ξεκίνημα.
Και κάτι ακόμα: Μπορείτε να κάνετε κάτι που δεν είχατε ποτέ το χρόνο να κάνετε πριν, από το να φτιάξετε τις ντουλάπες μέχρι να μάθετε μια ξένη γλώσσα. Αλλά μην το θεωρήσετε υποχρέωσή σας, αν δεν έχετε διάθεση. Είναι άλλο πράγμα να έχουμε τον χρόνο για κάτι που θέλαμε αλλά δεν προλαβαίναμε, και άλλο να καταπιεζόμαστε για να μην πάει χαμένος ο ελεύθερος χρόνος. Σε μια εποχή που μας καταπιέζει πρώτος και καλύτερος ο κορονοϊός, ας αποφύγουμε άλλου τύπου δυνάστες.
Κεντρική φωτογραφία: Matt Seymour / Unsplash
