Την αγάπησε μεμιάς και όταν γνώρισε τον έρωτα της ζωής του εκεί τον πήγε, όχι μόνο για να γνωρίσει το νησί, αλλά και να κάνουν τον γάμο τους. «Υπάρχουν κάποια ερωτήματα που μοιάζουν αναπάντητα στο πέρασμα του χρόνου – όπως πώς επιλέγουμε τους ανθρώπους ή τα μέρη που ερωτευόμαστε. Όταν μεγαλώσω ίσως γράψω για το πρώτο, προς το παρόν θα γράψω για το νησί που αγάπησα και αγαπώ, την Ύδρα.

Για κάποιους ανθρώπους σαν κι εμένα, που δεν έχουμε χωριό, τα καλοκαίρια τής παιδικής μας ηλικίας γέμισαν με εικόνες από διαφορετικούς τόπους. Κι επειδή η πραγματική μας πατρίδα είναι η παιδική ηλικία – ας είναι καλά ο Ρολάν Μπαρτ που κατάφερε με οκτώ λέξεις να πει μια τόσο μεγάλη αλήθεια και να μας γλιτώσει από ώρες (ψυχ)ανάλυσης – εκεί βρήκα τη ρίζα αυτής της αγάπης.

Η πολύχρωμη Ύδρα

Ακριβή ηλικία δεν θυμάμαι, πρέπει όμως να ήταν στα πρώτα χρόνια του δημοτικού όταν πήγα μία κρουαζιέρα με τη μητέρα μου στα νησιά του Αργοσαρωνικού. Μπορεί να ήταν σύνηθες εκείνη την εποχή – πριν καν μπούμε στα 80s, θα σας γελάσω… Για μένα δεν ήταν. Κι αυτό έχει σημασία. Ήταν η πρώτη και μοναδική φορά.

Φτάνοντας στο λιμάνι της Ύδρας

Σαλπάραμε λοιπόν από αυτό που άρχισα να αποκαλώ “χωριό μου” στην ενήλικη ζωή, τον Πειραιά. Λίγες ώρες μετά αρχίσαμε να δένουμε στα λιμάνια. Να πω ότι θυμάμαι κάτι από τα υπόλοιπα νησιά, ψέματα θα πω. Πόρος, Αίγινα και Σπέτσες μπορεί να έγιναν την ίδια εκείνη μέρα το αγαπημένο νησί κάποιου άλλου και καλώς έγιναν. Εγώ ερωτεύθηκα την Ύδρα. Τελεία. Τότε δεν μπορούσα να καταλάβω το γιατί. Δεν χρειαζόταν κιόλας. Κράτησα το συναίσθημα κι άφησα αυτό να κάνει τα υπόλοιπα.

Tα παραδοσιακά πέτρινα αρχοντικά, τα καπετανόσπιτα, με την χαρακτηριστική αρχιτεκτονική

Περνώντας τα χρόνια άρχισα να γυρίζω ξανά και ξανά στην άγρια ομορφιά της. Να τη ζω και να τη μαθαίνω. Έπρεπε όμως να μάθω πέντε πράγματα και για μένα μέχρι να αρχίσω να ενώνω τα κομμάτια του παζλ και να δώσω μια εξήγηση στον γρίφο του έρωτα με την πρώτη ματιά. Τελικά το μικρό παιδί που αγάπησε το νησί αυτό κοιτώντας το από το κατάστρωμα ενός πλοίου, μεγαλώνοντας θα αγαπούσε και όλα αυτά που το νησί αυτό συμβολίζει και εκπέμπει.

Το νησί έχει 300 εκκλησίες

Πως θα μπορούσα λοιπόν να αγαπήσω κάποιο άλλο νησί…

… όταν ποτέ δεν παραπονέθηκα για το μπλε που ξόδεψε για να μην τον βλέπουμε. Την καλύτερη επιλογή χρώματος έκανε ο αθεόφοβος. Σιγά μην χρησιμοποιούσε πράσινο για αυτή τη δουλειά. Στον δικό μου παράδεισο δεν έχει πράσινο.

… όταν οι νύχτες τη ζωής μου – που ήταν για πολλά χρόνια καλύτερες από τις μέρες – είχαν μόνο αγαπημένα στέκια για προορισμό. Στον δικό μου παράδεισο μόνο τα στέκια αξίζουν και επιβιώνουν.

… όταν στο φτωχό μου μυαλό, που λέει κι ένας Υδραίος φίλος μου, η πολυτέλεια είναι ταυτόσημη της απλότητας. Στον δικό μου παράδεισο όλα είναι απλά και ταυτόχρονα πολύτιμα.

… όταν ο ήχος από το κύμα που σκάει στα βράχια είναι η πιο ωραία μελωδία στα αυτιά μου. Στον δικό μου παράδεισο παίζει όλη μέρα μουσική.

… όταν ποτέ δεν αγάπησα τα αυτοκίνητα ή τις μηχανές. Τα οδηγώ, τα χρησιμοποιώ αλλά μέχρι εκεί. Στον δικό μου παράδεισο δεν χρειάζεσαι ρόδες και καύσιμα.

… όταν κάποιοι από τους ήρωες μου έζησαν και δημιούργησαν εκεί. Στον δικό μου παράδεισο ζουν καλλιτέχνες.

Γεμάτο χρώματα το νησί της Ύδρας

Μετά από όλα αυτά δεν είχα πολλές επιλογές. Όταν βρήκα τη γυναίκα της ζωής μου ήξερα τι να κάνω. Το μόνο που είχε νόημα. Να την προσκαλέσω στον παράδεισό μου. Και να συνδεθούμε στον τόπο που ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά. Όπως κι εκείνη.

Η Ύδρα, το νησάκι του Αργοσαρωνικού με τα παραδοσιακά πέτρινα αρχοντικά, τα καπετανόσπιτα, τα κανόνια στην είσοδο του λιμανιού, τα στενά πλακόστρωτα δρομάκια, τις κλειστές πλατείες, τις 300 εκκλησιές και φυσικά τα αμέτρητα γαϊδουράκια στην προκυμαία του. Εκτός από το γραφικό του τοπίου, χρησιμοποιούνται ως μεταφορικό μέσο, αφού στο νησί απαγορεύονται τα αυτοκίνητα! Λες και ο χρόνος σταμάτησε πολλά χρόνια πίσω.

Τα κανόνια στην είσοδο του λιμανιού

Η Ύδρα, που γέννησε πρωθυπουργούς και ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην απελευθέρωση της Ελλάδας, διατηρεί την αρχοντική της αύρα μέσα στο πέρασμα του χρόνου.

Γραφικά σπίτια στην Ύδρα

Σαγήνεψε μεμιάς το διεθνές τζετ σετ αλλά και διεθνείς καλλιτέχνες, όπως τους: Σαγκάλ, Πικάσο, Τζον Λένον, Ερικ Kλάπτον, Pεξ Xάρισον, Πήτερ Oυστίνοφ, αλλά και τους Ρόλινγκ Στόουνς και τον Λέοναρντ Kοέν, που απόκτησε την δεκαετία του ΄60 σπίτι στο νησί.

Η Ύδρα των κορυφαίων ζωγράφων Χατζηκυριάκου – Γκίκα και Τέτση αλλά και των: Εγγονόπουλου, Βυζάντιου, Κριεζή, Βώκου αλλά και του Μίλερ, του Σεφέρη, της Κάλλας και του Ωνάση, έγινε φυσικό σκηνικό για να γυριστεί το 1957 η ταινία «Το παιδί και το δελφίνι» με την Σοφία Λόρεν.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ H Σοφία Λόρεν και η  Ελλάδα

Το μικρό βραχώδες νησί του Αργοσαρωνικού, με την τόση αρχοντιά, συνέβαλε τα μέγιστα στην Ελληνική Επανάσταση του 1821, αφού έθρεψε ήρωες όπως τον Μιαούλη, την Μπουμπουλίνα, τον Κουντουριώτη, τον Τομπάζη κ.ά.

Τα θαλάσσια ταξί, που κυκλοφορούν ολημερίς στο νησί συχνά δημιουργούν… μποτιλιάρισμα στο κομψό λιμάνι του, που γεμίζει τα Σαββατοκύριακα ασφυκτικά από πολυτελή σκάφη. Κι αυτό γιατί η κοσμοπολίτικη Ύδρα βρίσκεται ψηλά στις προτιμήσεις του διεθνές τζετ σετ και των celebrities. Είπαμε στην Ύδρα οι μετακινήσεις, εκτός από τα θαλάσσια ταξί, γίνονται και με τα γαϊδουράκια, που «σταθμεύουν» στην προκυμαία και ποζάρουν σαν πεπειραμένα μοντέλα στα φλας των επισκεπτών.

Στην Ύδρα οι μετακινήσεις, εκτός από τα θαλάσσια ταξί, γίνονται και με τα γαϊδουράκια, καθώς απαγορεύονται τα αυτοκίνητα

Αν θέλεις να κολυμπήσεις στο νησί, δεν έχεις παρά να πάρεις ένα θαλάσσιο ταξί και να σε πάει στις παραλίες του νησιού: Βλυχό, Άγιο Νικόλαο, Μόλο, Μανδράκι, Μπίστι, Λιμνιόνιζα, Παλαμίδα, Καμίνι, που μπορείτε να πάτε και με τα πόδια. Με περπάτημα και σε λίγα λεπτά από το λιμάνι θα βρεθείτε στην Υδρονέττα, όπου θα βουτήξετε από την προβλήτα της, στο Αυλάκι, στη Σπηλιά. Στο όμορφο λιμανάκι των Καμινιών θα δείτε το «Κόκκινο σπίτι», ένα από τα πιο σημαντικά αξιοθέατα του νησιού, όπου έζησε ο Ανδρέας Μιαούλης και σήμερα φιλοξενεί εκθέσεις.

Στα Καμίνια θα δείτε το «Κόκκινο Σπίτι» όπου έζησε ο Ανδρέας Μιαούλης και σήμερα φιλοξενεί εκθέσεις

Η παραλία του Βλυχού

Ανάμεσα στα σοκάκια του νησιού θα βρείτε το φαρμακείο του Ραφαλιά, ένα από τα παλαιότερα της χώρας και από ωραιότερα της Ευρώπης. Είναι σαν μουσείο, αφού τίποτα δεν έχει αλλάξει από το 1980, όταν άνοιξε.

Tο φαρμακείο του Ραφαλιά, ένα από τα παλαιότερα της χώρας και από ωραιότερα της Ευρώπης

Ανηφορίστε προς την πιο παλιά συνοικία της Ύδρας, την Κιάφα και συνεχίστε ως τους ανεμόμυλους, που βρίσκονται στο ψηλότερο σημείο του λόφου του Αγίου Αθανασίου για να αντικρύσετε τη θέα, που κόβει την ανάσα.

Ανηφορίστε μέχρι τους ανεμόμυλους, στο ψηλότερο σημείο του λόφου του Αγίου Αθανασίου, για να απολαύσετε τη θέα

Φυσικά να επισκεφτείτε τη «Λαγουδέρα», το θρυλικό κλαμπ τους Σαρωνικού, που η φήμη του ταξίδεψε ανά την υφήλιο στην δεκαετία του 60 και ήταν ανάλογο του Club 54 της Νέας Υόρκης, αλλά και άλλων της Γαλλικής Ριβιέρας. Στο σύμβολο μια ολόκληρης εποχής, της «χρυσής» περιόδου της Ύδρας, σύχναζαν οι απανταχού celebrities, πολιτικοί, καλλιτέχνες, εστεμμένοι αλλά και κροίσοι. Ανάμεσα σε αυτούς οι: Χουάν Κάρλος (πρώην βασιλιάς της Ισπανίας), Αριστοτέλης Ωνάσης, Τζάκι Κένεντι, Μαρία Κάλλας, πριγκίπισσα Σοράγια, Μπριζίτ Μπαρντό, Ελίζαμπεθ Τέιλορ, Χένρι Φόντα, Πίτερ Oυστίνοφ, Τζον Λένον, RollingStones, Λέοναρντ Κοέν, κ.ά. 

Όμως στη Ύδρα συμβαίνουν και πολιτιστικά γεγονότα όπως οι πρωτοποριακές εκθέσεις, που διοργανώνει το Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ. Οι εκθέσεις Σύγχρονης Τέχνης και οι εκδηλώσεις, που λαμβάνουν χώρα στο παλιό σφαγείο του νησιού, που ανακαινίστηκε από τον συλλέκτη Δάκη Ιωάννου, έχουν διεθνή απήχηση και προσελκύουν στην Ύδρα διάσημους επισκέπτες από όλο τον κόσμο κάθε καλοκαίρι.

Το Ιστορικό Αρχείο – Μουσείο Ύδρας

Επίσης η μεγάλη γιορτή της Ύδρας είναι τα «Μιαούλεια», που οργανώνονται κάθε καλοκαίρι, στο τέλος Ιουνίου. Οι εκδηλώσεις είναι αφιερωμένες στην δράση του Ανδρέα Μιαούλη αλλά και των άλλων Υδραίων Ναυμάχων που προσέφεραν πολλά στον Αγώνα για την Απελευθέρωση του Έθνους. Οι εορταστικές εκδηλώσεις κορυφώνονται με την αναπαράσταση της Ναυμαχίας του Γέροντα και την πυρπόληση της Τουρκικής Ναυαρχίδας, με πολλά πυροτεχνήματα να σκίζουν τον ουρανό του νησιού την τελευταία μέρα των εκδηλώσεων.

Τα Μιαούλεια είναι αφιερωμένα στην δράση του Ανδρέα Μιαούλη αλλά και των άλλων Υδραίων Ναυμάχων που συνέβαλλαν στον Αγώνα για την Απελευθέρωση του Έθνους

Η πρόσβαση στο νησί είναι εύκολη από τον Πειραιά, με τα ιπτάμενα δελφίνια και το καταμαράν, αλλά και οδικώς από την Πελοπόννησο και μετά με τα θαλάσσια ταξί ή το φέρρυμποτ, από την θέση Μετόχι. Επίσης στο νησί υπάρχει πληθώρα ξενοδοχείων, ενοικιαζομένων δωματίων, διαμερισμάτων και studios για όλα τα γούστα και όλα τα βαλάντια».

Από τον Βλάσση Μαρωνίτη.

Eπιμέλεια: Γωγώ Αυγερινοπούλου

Φωτογραφίες: iStock/Getty Images/Ideal Images, EUROKINISSI