Η υπέροχη μουσική της Ελένης Καραϊνδρου για την ταινία «Ταξίδι στα Κύθηρα», μας έρχεται στο νου μόλις το καράβι δέσει στο εξωτικό Διακόφτι με τα γαλαζοπράσινα νερά. Σ’ αυτές τις θάλασσες γεννήθηκε η Αφροδίτη, η «Κυθέρεια» θεά του έρωτα.
Τα Κύθηρα κατά τον 18ο αιώνα, πήραν την εικόνα ενός ουτοπικού προορισμού λόγω του πίνακα «Επιβίβαση για τα Κύθηρα» του Γάλλου ζωγράφου Ζαν Αντουάν Βατό που αποτύπωσε σ αυτόν μια ωδή για τον έρωτα με ερωτιδείς να πετούν πάνω από ερωτευμένα ζευγάρια και το άγαλμα της Αφροδίτης.
Αυτό που βλέπουμε σήμερα δεν είναι ουτοπία αλλά ένας πανέμορφος γήινος τόπος, με τη μυρωδιά του θυμαριού, του φασκόμηλου και μιας τεράστιας ποικιλίας βοτάνων που είναι υπεύθυνα για το απαράμιλλο μέλι του νησιού.
Τα Κύθηρα λόγω της θέσης τους έχουν επηρεαστεί από τα Επτάνησα, όπως δείχνουν τα καμπαναριά όλων των εκκλησιών, την Κρήτη, την σε απόσταση αναπνοής Πελοπόννησο, αλλά ανήκουν στην…Περιφέρεια Αττικής!
Η μαγευτική Χώρα επηρεασμένη από τις Κυκλάδες, κάτασπρη με το μεσαιωνικό κάστρο να τη στεφανώνει, προσφέρει μια από τις πιο υπέροχες θέες. Από κάτω το Καψάλι με τους διπλούς κόλπους του σαν ζωγραφιά. Ένα παραλιακό δρομάκι μπροστά στην ήρεμη, πεντακάθαρη θάλασσα, φιλοξενεί εστιατόρια, μπαράκια, δύο γκαλερί και το ιδιαίτερο κατάστημα της φίλης Γιωργίας το «Follow your art» με αντικείμενα τέχνης, κοσμήματα, μπανιερά και άλλα πολλά ενδιαφέροντα.
Πριν κατηφορίσουμε δεν θα παραλείψουμε την επίσκεψη στο καινούργιο αρχαιολογικό μουσείο της Χώρας με κυριότερο έκθεμα τον Λέοντα των Κυθήρων, για τον οποίο και τις περιπέτειες του προβάλλεται ολιγόλεπτο φιλμάκι με πραγματικά καθηλωτική αφήγηση.
Στο Βορρά το νησιού, δεσπόζει ο πανύψηλος φάρος Μουδαρίου του 1857. Χτίσθηκε από του Άγγλους που κατείχαν τότε τα Επτάνησα. Δύσκολη η πρόσβαση αλλά η θέα της Πελοποννήσου από εκεί είναι συγκλονιστική. Αριστερά η παραλία του Αγ. Νικολάου, η πιο βόρεια των Κυθήρων. Στα δεξιά, το παραθαλάσσιο χωριουδάκι τη Πλατιάς Άμμου με ταβερνάκι. Κατεβαίνοντας προς νότο, θα συναντήσουμε τον Καραβά. Στάση και βόλτα στις πηγές του Αμίρ Αλή που κατεβαίνουν ως την Πλατιά Άμμο. Μπορεί κανείς να κατέβει από μονοπάτι μέχρι εκεί. Δεν φεύγουμε αν δεν επισκεφθούμε τον φούρνο-μουσείο του Καραβά, στα χέρια σήμερα του νεώτερου Κορωναίου, του Παύλου. Παραδοσιακά λαδοπαξίμαδα, αλλά και με θυμάρι, χαρούπι, αμύγδαλο και βάλε.
Παραλιακή και η Αγία Πελαγία, στα βόρεια, το πρώτο μέρος στα Κύθηρα με τουριστική ανάπτυξη, με ξενοδοχεία και ταβέρνες.
Επόμενη στάση Ποταμός, το μεγαλύτερο κεφαλοχώρι του βορρά. Με κάπως πιο αστικά σπίτια, μαγαζιά και το «Αστικόν». Ανοιχτό όλο το χρόνο από το πρωί ως αργά (αργά λέω) με μουσικές και ωραία ποτά. Μέχρι πέρσι τα live ήταν καθημερινά όλο το καλοκαίρι. Δεν λείπει ο φούρνος και το κρεοπωλείο με τα τοπικά λουκάνικα.
Προχωρώντας περνάμε πολλούς μικρούς οικισμούς, που φέρουν το όνομα της κυριότερης οικογένειας (Λογοθετιάνικα, Λιανιάνικα, Καστρισιάνικα κλπ). Αριστερά θα βρούμε ταμπέλα προς Παλαιόχωρα, την παλιά πρωτεύουσα των Κυθήρων ένα τοπίο σχεδόν απόκοσμο, ερειπωμένο που εγκαταλείφθηκε μετά την επίθεση του τρομερού πειρατή Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσσα και την σφαγή που ακολούθησε. Η πόλη αυτή ήταν κρυμμένη σε απόκρημνο βράχο, ανάμεσα σε δύο φαράγγια. Πλούσια πόλη που όμως δεν ήταν ορατή από πουθενά. Το 1537 ο ναύαρχος του τουρκικού στόλου, κατάφερε να την εντοπίσει από τον καπνό των καμινάδων. Σκότωσε 7.000 άμαχους και άρπαξε πολλούς για να τους πουλήσει. Το επίθετο Σκλάβος από τότε έγινε συνηθισμένο στα Κύθηρα.
Μετά την συγκινησιακή φόρτιση της Παλαιόχωρας, σταματάμε για καφέ και χειροποίητη τυρόπιτα στο καφενείο των Αρωνιάδικων. Το πιο όμορφο καφενείο στο πιο παραδοσιακό χωριό. Με κρητικές επιρροές, πολλά ερείπια από καμάρες όπως λέγονται τα σπίτια, αλλά και αρκετές επισκευασμένες οικίες, το χωριό αυτό δείχνει ξεκάθαρα την εγκατάλειψη λόγω της μαζικής μετανάστευσης αλλά και την μερική επιστροφή με εξοχικές κατοικίες. Στα διπλανά Φριλιγκιάνικα, θα φάμε εξαιρετικά στο Κόκκινο Σπαλέτο και θα ξαφνιαστούμε από τις υπέροχες φωνές των ιδιοκτητών της ταβέρνας, όταν αρχίσουν το τραγούδι.
Μυλοπόταμος. Ένα ακόμη κάστρο και μεσαιωνικός οικισμός με τον περίφημο καταρράκτη της Φόνισσας που ακόμη και το καλοκαίρι έχει νερά κρύσταλλο!
Λίγο πιο κάτω, δεξιά παράκαμψη θα μας φέρει στην Παναγία τη Μυρτιδιώτισσα, πολιούχο του νησιού με την περίφημη θαυματουργή εικόνα. Γύρω μας τοπία με χαμηλή βλάστηση που επιτρέπουν στο μάτι να ταξιδέψει μακριά. Οι Καρβουνάδες, μας έχουν μια ακόμη έκπληξη με έναν από τους famous φούρνους όπου θα βρούμε εκτός από τα κλασικά λαδοπαξίμαδα, πολλές παραλλαγές τους.
Πριν την επιστροφή στη Χώρα, το Λιβάδι, το πιο εμπορικό χωριό, που μπορείς π.χ. να επισκευάσεις το κινητό σου. Δύο γερά ζαχαροπλαστεία και η σταθερή αξία του Πιέρρου, που χειμώνα-καλοκαίρι μας ταΐζει με εξαιρετικά εδέσματα.
Πηγαίνοντας προς αεροδρόμιο, θα στρίψουμε δεξιά και θα κατηφορίσουμε προς Αβλέμονα ένα από τα λίγα παραθαλάσσια χωριά. Γραφικό όσο δεν παίρνει, με μικρό καστράκι στο έμπα του κόλπου. Εδώ τα πάντα έχουν μια ξεχωριστή ηρεμία, παρόλο που και ταβέρνες και μπαράκια υπάρχουν.
Στην επιστροφή ένας βατός χωματόδρομος, μας ανεβάζει στα ουράνια. Ο Αη Γιώργης πάνω στο βουνό, βλέπει τον Αβλέμονα και το πέλαγος. Καθίστε στο πεζούλι και αφήστε τις σκέψεις μακριά. Γυρίζεις άλλος άνθρωπος από εκεί. Στην απέναντι βουνοκορφή η Αγία Μόνη, με ανάλογη θέα. Απλώς υπέροχα!
Όλα τα είπαμε. Από παραλίες πως πάμε; Μαγευτικές. Μόνο αυτή η λέξη χαρακτηρίζει τις Κυθήρειες παραλίες. Νότια, Μελιδόνι με θέα στη Χύτρα, Κάλαμος (πηγαίνοντας προς τα εκεί θα θαυμάσουμε την τοξωτή γέφυρα Καντούνι, τη μεγαλύτερη των Βαλκανίων), Βρουλέα, Χαλκός, Κομπονάδα. Φυσικά το Καψάλι. Από Μυλοπόταμο πάμε Λημνιώνα και Καλάμι. Λίγο περιπετειώδες το Καλάμι με ποδαρόδρομο και σκοινί για κατέβασμα (και ανέβασμα), Βορείως, Φούρνοι, Λορέντζου και Κακιά Λαγκάδα. Αγ Νικόλαος, Αγ Πελαγία και δίπλα Φυρή Άμμος. Νέος Κόσμος και Αγία Πατρικία. Κοντά στον Αβλέμονα η τεράστια Παλαιόπολη και το μαγευτικό Καλαδί με αρκετά σκαλιά, Βλυχάδα.
Στο Διακόφτι, με το που φτάνεις με το πλοίο πετάς τα μπαγκάζια και βουτάς!!!
Μια ωραία εκδρομή με βάρκα στη Χύτρα, το μικρό νησάκι που βλέπουμε από το Κάστρο της Χώρας, θα μας αποκαλύψει μια μεγάλη σπηλιά με υπέροχες αποχρώσεις του μπλε της θάλασσας αλλά και του κόκκινου των πετρωμάτων. Πληροφορίες για την εκδρομή αλλά και για τα πάντα που μπορείτε να κάνετε, να δείτε, να φάτε, να διασκεδάσετε προσφέρει το περιοδικάκι που βρίσκετε παντού στο νησί.
Κάτι ακόμη. Το νησί ΔΕΝ έχει λεωφορεία. Επομένως το ταξίδι στα Κύθηρα χρειάζεται αυτοκίνητο ή μηχανή. Μπορείτε και να νοικιάσετε. Το site www.kythera.gr περιέχει επίσης πολλές πληροφορίες όπως και τρόπους πρόσβασης.
Φωτογραφίες: iStock/Getty Images/Ideal Images
Οι παρακάτω φωτογραφίες είναι από το προσωπικό αρχείο της Βένιας Καρολίδου