Σρι Λάνκα, το «δάκρυ» της Ινδίας!

Τα εθνικά πάρκα, οι φυτείες τσαγιού και μπαχαρικών, οι παραλίες με τους κοκοφοίνικες, οι επιβλητικοί ναοί, οι μύθοι, οι παραδόσεις χιλιάδων ετών, οι γεύσεις, το καταπληκτικό φαγητό, το εξαιρετικό σέρβις και πάνω απ’ όλα οι χαμογελαστοί, ευγενικοί και φιλόξενοι κάτοικοι της, συνθέτουν έναν τόπο παραδεισένιο.

Η  εξερεύνησή της  Σρι Λάνκα.

Όλα ξεκίνησαν όταν μετά την κόπωση των ημερών και το τρελό πρόγραμμα των υποχρεώσεων μου ήθελα να πάω κάπου για να χαλαρώσω και να ξεκουραστώ. Οι προτάσεις κι οι σκέψεις πολλές λόγω της δουλειάς μου. Αποφάσισα να περάσω λίγες ώρες παραπάνω στο αεροπλάνο και να βρεθώ σε ένα αληθινά μαγικό μέρος, στη Σρι Λάνκα, αν και ήμουν ανάμεσα στα Κανάρια νησιά, στις φοβερές παραλίες της Ζανζιβάρης και στην άγνωστη αλλά πάντα ενδιαφέρουσα για μένα, που ποτέ μέχρι τώρα δεν είχα επισκεφθεί, Σρι Λάνκα. Τελικά διάλεξα το άγνωστο και είπα να πάω επιτέλους στο «δάκρυ» της Ασίας, το νησί που βρίσκεται νοτιοανατολικά της Ινδίας και που μέχρι το 1972 λεγόταν Κεϋλάνη.

Έτσι βρέθηκα στον επίγειο παράδεισο της νησιωτικής χώρας στην Ινδικού, όπου τελικά δεν ξεκουράστηκα και τόσο. Φευ. Άξιζε όμως τον κόπο.

Για το ταξίδι μου στη Σρι Λάνκα επέλεξα την Qatar Airlines https://www.qatarairways.com μια που οι πτήσεις της βόλευαν ιδιαίτερα. Άλλωστε η business  class της είναι η κατάλληλη για… κουρασμένα παλικάρια όπως εγώ και το business lounge στην Ντόχα είναι το καλύτερο που έχω επισκεφθεί έως σήμερα.

 Άφιξη και περιήγηση στο νησί-κράτος.

Με το που φθάνεις στο νησί-κράτος κι προσγειώνεσαι στο αεροδρόμιο Bandaranayake, η πρώτη σου επαφή είναι με την πρωτεύουσα της Σρι Λάνκα, Κολόμπο. 

Έφθασα στην πρωτεύουσα Κολόμπο όπου από την υποδοχή, με έκαναν αμέσως να καταλάβω ότι το νησί κατοικείται από καλόκαρδους και φιλόξενους ανθρώπους. Ξεκίνησα μια διαδρομή 4 ωρών με προορισμό την Σιγκιρίγια (Sigiriya). Αφού πήρα μια ανάσα στο υπέροχο ξενοδοχείο Jetwing https://www.jetwinghotels.com/photo-gallery/ μέσα σε ένα τροπικό δάσος από φοίνικες και μια όμορφη λίμνη γεμάτη νούφαρα επισκέφτηκα τις σπηλιές της Ντάμπουλα (Dambulla). Ένα σύμπλεγμα πέντε σπηλαίων με τοιχογραφίες και αγάλματα του Βούδα, που αποτελεί μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.

Συνέχισα για το έμβλημα της χώρας, τον βράχο της Σιγκιρίγια. Πρόκειται για ένα κάθετο βράχο-φρούριο ύψους 200 m. Το επονομαζόμενο Φρούριο-λιοντάρι χτίστηκε τον 5^ο αιώνα που στην κορυφή του βρισκόταν το παλάτι με τη θέα μοναδική. Η ανάβαση του κρατά περίπου μιάμιση ώρα με κάθετα μονοπάτια, που άμα έχεις ακροφοβία είναι μια τεράστια περιπέτεια. Ας σημειωθεί ότι γηγενείς πιτσιρικάδες παραμονεύουν στα μονοπάτια και μόλις αντιλαμβάνονται το πρόβλημα της ανάβασης τρέχουν να βοηθήσουν για να αποκομίσουν το ανάλογο φιλοδώρημα.

Φεύγοντας από Σιγκιρίγια, κάναμε μία στάση σ’ ένα φοινικόδασος. Ξαφνικά βλέπω έναν ντόπιο να σκαρφαλώνει ως δεξιοτέχνης ακροβάτης πάνω σε ένα δέντρο και να κόβει βασιλικές καρύδες. Αυτές ήταν και το φυσικό αναψυκτικό μας, μια που με το που κατέβηκε τις έκοψε, σφήνωσε ένα καλαμάκι και μας τις πρόσφερε.

Λίγο πριν φτάσουμε στην «ιερή» πόλη Κάντι (Kandy) κάναμε μία στάση σε ένα τεράστιο φυσικό κήπο με όλα τα φυτά και μπαχαρικά του κόσμου. Αλόη, κακαόδεντρο, κάρδαμο, δεκάδες θεραπευτικά βότανα και όλα αυτά, που συναντάμε στους κήπους. Εκεί έμαθα ότι υπάρχουν δύο κατηγορίες ανανά, αυτός που παχαίνει, ο κίτρινος, που γνωρίζουμε και τον τρώμε και αντί να αδυνατίσουμε παίρνουμε κιλά και ο άλλος, ο κόκκινος που αδυνατίζει! Σιγά μην έχανα την ευκαιρία. Αγόρασα αμέσως τέσσερα κουτιά.

Επίσης εκεί έμαθα τα πάντα γύρω από το κάρυ και έφτιαξα το δικό μου χαρμάνι. Για το φινάλε, μας επιφυλασσόταν μια έκπληξη. Το καλύτερο μασάζ, που έχω κάνει μέχρι σήμερα, ένα εικοσάλεπτο μασάζ στην πλάτη  από μαθητές που σπουδάζουν φυσικοθεραπεία και που το κράτος τούς υποχρεώνει να κάνουν πρακτική.

Συνέχισα για την Κάντι, την πολιτιστική πρωτεύουσα της Σρι Λάνκα. Εκεί φυλάσσεται το «ιερό δόντι» του Βούδα. Είναι χτισμένη στις πλαγιές του λόφου ολόγυρα σε μία λίμνη, που με την πρώτη ματιά νομίζεις ότι βρίσκεσαι στο Κόμο της Ιταλίας. Νομίζω ότι μαζί με την πόλη Γκάλλε, (Galle) που πήγα την τελευταία μέρα της παραμονής μου στο νησί είναι οι πιο όμορφες της Σρι Λάνκα.

Στη Κάντυ υπάρχουν πολλές επιλογές ξενοδοχείων και για όλα τα βαλάντια. Εμείς διαλέξαμε το Kings Pavilion https://www.kingspavilion.com/  και λες και μεταφερθήκαμε σε άλλη εποχή καθώς το ξενοδοχείο έχει αποικιακό χαρακτήρα.

Ο καλύτερος τρόπος εξερεύνησης της χώρας είναι το τρένο και αυτό ακριβώς έκανα για να το διαπιστώσω και ιδίοις όμμασι. Στη διαδρομή από τις πόλεις Κάντι στην Έλλα (Ella) αντίκρισα καταπράσινες κοιλάδες με φυτείες τσαγιού, πολυάριθμους καταρράκτες, ντόπιους με σαρόνγκ και γυναίκες με πολύχρωμα σάρι.

Οι επόμενες δύο μέρες ήταν αφιερωμένες στο εθνικό πάρκο Γιάλα. Εκεί ανεβήκαμε σε τζιπ και επιδοθήκαμε σε σαφάρι (και πρωινό και απογευματινό). Είδα λεοπαρδάλεις, ελέφαντες, ελάφια, τσακάλια, εξωτικά πουλιά και την περίφημη μαύρη πεταλούδα.

Η επιλογή του ξενοδοχείου κι εδώ ήταν μια ακόμα  εμπειρία. Διάλεξα το  Wild Cost Tended Longe https://www.relaischateaux.com/us/sri-lanka/wildcoast-southern-province και φυσικά έμεινα σε «τέντα». H μετακίνηση γινόταν μόνο από το Εκπαιδευμένο προσωπικό του ξενοδοχείου γιατί πολύ εύκολα ένας ελέφαντας ή ένα αγριογούρουνο μπορούσε να βρεθεί ξαφνικά μπροστά μου.

Εκεί το δείπνο σερβιριζόταν σε άκρως ρομαντική ατμόσφαιρα δίπλα στον ωκεανό με φωτιές και φαναράκια ολόγυρα και με τρία, τέσσερα άτομα σε κάποια απόσταση να προφυλάσσουν τον χώρο από κάποιο άγριο ζώο. Αυτό το δείπνο θα μου μείνει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη μου.

Ένα επίσης εξαίρετο ξενοδοχείο, που μπορώ να προτείνω είναι και το γειτονικό Chena Ηut  https://www.ugaescapes.com/chenahuts/. Οικονομικότερο αλλά εξίσου εντυπωσιακό.

Πριν τον τελευταίο σταθμό του οδοιπορικού μου πέρασα κι από τις παραλίες του νησιού με τις  χρυσές απέραντες αμμουδιές αλλά δεν νομίζω ότι είναι κι ότι καλύτερο για βουτιές και κολύμπι, τουλάχιστον για μένα.

Αντίκρισα τους ψαράδες να αλιεύουν παραδοσιακά καθισμένοι σε πασσάλους πάνω από το κύμα. Επίσης το νησί προσφέρεται και για σέρφερς.

Τελευταίο βράδυ το πέρασα στην πανέμορφη αποικιακή πόλη Γκάλλε, που είναι χτισμένη μέσα σε ένα εκπληκτικό ολλανδικό φρούριο. Το ξενοδοχείο, Amangalla  https://www.aman.com/resorts/amangalla που επέλεξα για την εκεί διαμονή μου ανήκει στην αλυσίδα Aman, που στο παρελθόν ήταν το Κυβερνείο του Πορτογάλου διοικητή.

Τα έπιπλα, αντίκες, η πισίνα το ατμοσφαιρικό spa, το service άψογο και γενικά η όλη ατμόσφαιρα με έκαναν να μην θέλω να ξεμυτίσω από το resort ενώ τριγύρω υπήρχαν όμορφα μαγαζάκια με είδη διατροφής Αγιουβέρδας, αντικερί, τσαγιερί και spicy market.

Ως επίλογο θα πρέπει να πω ότι αυτό το ευλογημένο νησί, η Σρι Λάνκα, είναι ένας μυστηριακός, μαγευτικός προορισμός που συνεπαίρνει κάθε ταξιδιώτη.

Από τον Ανδρέα Μάνεσση, Founder Manessis S.A & AMA Resort and Spa