Η ξενάγησή της ξεκίνησε ως εξής: «Το Μόναχο δεν είναι μόνο η κοσμοπολίτικη πρωτεύουσα της Βαυαρίας αλλά μια πόλη με μεγάλη ιστορία, φημισμένα μουσεία, σπουδαία αξιοθέατα, μια ευρωπαϊκή μεγαλούπολη που συνδυάζει αρμονικά τα παραδοσιακά κτίσματα με την μοντέρνα αρχιτεκτονική δημιουργώντας ένα εξαιρετικό περιβάλλον.
Η πρωτεύουσα της Βαυαρίας είναι μια πόλη με πολύπλευρη προσωπικότητα με πτυχές που γοητεύουν, αφού το βαυαρικό ρουστίκ δένει αρμονικά με το γοτθικό στυλ, τα αριστοκρατικά παλάτια αλλά και τον μοντερνισμό μιας σύγχρονης μητρόπολης.
Το Μόναχο, η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Γερμανίας –μετά το Βερολίνο και το Αμβούργο- πόλη της Τέχνης, της μπύρας αλλά και της BMW, είναι χτισμένο στις όχθες του ποταμού Ίσαρ, νότια από τις Βαυαρικές Άλπεις και περικυκλωμένο από ειδυλλιακά πάρκα με πολλά αξιοθέατα. Έχει επίσης επιβλητικά κτίρια, παλάτια, την Μαρίενπλατς (Marienplatz), την κεντρική πλατεία δηλαδή της πόλης, ένα χωνευτήρι πολιτισμών με το ξακουστό Δημαρχείο με το carillon, τους μουσικούς κώδωνες δηλαδή. Ένα αριστοκρατικό κτίριο νέο-γοτθκιού στιλ με τις 32 φιγούρες μαριονεττών, από την ιστορία της πόλης του Μονάχου που ζωντανεύουν μία φορά την ημέρα τον χειμώνα (12μ.μ.) και τρεις φορές στο υπόλοιπο έτος 11 π.μ.,12 μ.μ και 5:00 μ.μ.) σε ένα ειδικό διώροφο μπαλκόνι προσελκύοντας τα βλέμματα των τουριστών.
Το carillon στο Rathausturm αναπαριστά δύο γεγονότα από την ιστορία της πόλης του Μονάχου: ο επάνω όροφος δείχνει τον γάμο του Δούκα Γουίλιαμ Ε’ με τη Ρενάτε της Λωρραίνης, που τελέστηκε τον Φεβρουάριο του 1568. Προς τιμή των νεονύμφων, έγινε αγώνας ιπποτών στην πλατεία Marienplatz με τον Βαυαρό ιππότη να θριαμβεύει του αντιπάλου του από τη Λωρραίνη. Ο κάτω όροφος δείχνει το Schäfflertanz, τον χορό των βαρελοποιών, που μετά από μια επιδημία πανώλης, οι κατασκευαστές βαρελιών βγήκαν στους δρόμους και χόρευαν για να ξορκίσουν την πανούκλα. Όλα αυτά πάνω στον κεντρικό πεζόδρομο της πόλης με τα μαγαζιά και τα καφέ με τους γλυκούς γερμανικούς πειρασμούς και λίγο πιο εκεί την Maximilian strasse με τις κομψές βιτρίνες της και τα πεντάστερα ξενοδοχεία, αλλά και την όπερα. Κι όλα αυτά ανάμεσα στις τρεις πύλες του Μονάχου, τις Tore, που έχουν διατηρηθεί από την παλιά του οχύρωση και έτσι μπορείτε να απολαύσετε το μεγαλύτερο μέρος της πόλης με τα πόδια ή με ποδήλατο, αφού παντού υπάρχουν ποδηλατόδρομοι.
Το Μόναχο όμως είναι διάσημο και για το περίφημο Οκτόμπερφεστ (Oktoberfest) καθώς η μπύρα είναι μέρος της ζωής και της καθημερινότητας των Βαυαρών για τουλάχιστον επτά αιώνες με αποκορύφωμα λοιπόν, το μεγαλύτερο φεστιβάλ μπύρας στον κόσμο, στο οποίο συμμετέχουν πάνω από 6.000.000 άνθρωποι. Το ετήσιο λαϊκό πανηγύρι με την μπύρα, που ρέει άφθονη κι από παντού την ίδια στιγμή που ακούγεται το επιφώνημα «Προστ» μαζί με τσούγκρισμα των τεράστιων ποτηριών του εθνικού ποτού της Γερμανίας, λαμβάνει χώρα στην πλατεία Τερέζινβισε, διαρκεί δύο εβδομάδες- ξεκινά τον Σεπτέμβριο και λήγει το πρώτο Σαββατοκύριακο του Οκτωβρίου.
(Η διάσημη Maximilian strasse)
Αλλά αυτό δεν είναι το μόνο φεστιβάλ, που αξίζει να παρακολουθήσετε στο Μόναχο. Σχεδόν κάθε γειτονιά έχει το δικό της ετήσιο Φεστιβάλ Δρόμου με ζεστό φαγητό, ζωντανή μουσική και δραστηριότητες για παιδιά. Πολύ δημοφιλές είναι επίσης το Φεστιβάλ Tollwood, που γίνεται δύο φορές το χρόνο (καλοκαίρι και χειμώνα) με διεθνή κουζίνα, τσίρκο και ζωντανή μουσική. Οι Βαυαροί γενικώς αγαπούν τα φεστιβάλ όπερας, μουσικής και θεάτρου κι έχουν μεγάλη συμμετοχή με τα εισιτήρια να εξαντλούνται γρήγορα.
Το Μόναχο, είναι μια από τις πιο εύπορες πόλεις του κόσμου με οικονομία ίσως μεγαλύτερη από πολλές μικρές χώρες, με τους ντόπιους όμως να διατηρούν την παράδοση τους. Πουθενά αλλού στην κεντρική Ευρώπη οι ντόπιοι δεν φορούν στην καθημερινότητα τους και στα καλέσματα την παραδοσιακή τους φορεσιά, τα περίφημα Lederhosen για τους άνδρες και τα Dirndl για τις γυναίκες τόσο πρόθυμα όσο οι Münchners.
(Η Μαριάννα Μασάδη με τον σύζυγό της Ραλφ Κάλμπαχ και τα παιδιά της Ραφαήλ και Λία Μήτρου)
Το Μόναχο, επίσης, δεν είναι μόνο γνωστό ως η «πόλη της μπύρας» αλλά και της τέχνης και υπερηφανεύεται για ορισμένα μουσεία παγκόσμιας κλάσης με εξαιρετικές συλλογές αλλά και γκαλερί, που επικεντρώνονται σε διαφορετικά θέματα. Σας προτείνω να επισκεφθείτε τα μουσεία: Alte Pinakothek, Neue Pinakothek, Sammlung Moderne Kunst στο Pinakothek der Moderne, Sammlung Schack όπως επίσης και τις 12 κρατικές γκαλερί που διαθέτει όλη η Βαυαρία. Θα εντυπωσιαστείτε κάθε φορά από τις εκθέσεις, που φιλοξενούν.
Αγαπώ επίσης τη Γλυπτοθήκη γιατί για εμένα, που είμαι Ελληνογερμανίδα είναι σαν ένας «τόπος εξουσίας». Η Γλυπτοθήκη του Μονάχου είναι αρχαιολογικό μουσείο, στο Κούνσταρεαλ , την περιοχή μουσείων του Μονάχου, που ιδρύθηκε από τον Λουδοβίκο Α΄ , που ήταν φιλέλληνας, φανατικός μάλιστα, φιλότεχνος και συλλέκτης έργων τεχνών. Σήμερα στεγάζει συλλογή αρχαιοτήτων με ελληνικά και ρωμαϊκά γλυπτά. Τα μεγάλα της παράθυρα, τις ηλιόλουστες ημέρες πλημμυρίζουν με φυσικό φως κι η ατμόσφαιρα γίνεται μοναδική σαν οι μαρμάρινες φιγούρες να ζωντανεύουν και ο επισκέπτης να μεταφέρεται σε ιερά ή στις αγορές των αρχαίων πόλεων.
Η Γλυπτοθήκη δεσπόζει στην Königsplatz, που μοιάζει σαν μια αρχαία πλατεία αγοράς, που περικλείεται από τα δύο ελληνικά «συγκρότημα ναών» Glyptothek και Antikensammlung και το κτίριο της πύλης των Προπυλαίων.
Και δεν είναι μόνο αυτό αλλά και τα κάστρα του και τα βασιλικά ανάκτορα, μια κληρονομιά 700 χρόνων διακυβέρνησης μιας και μόνο οικογένειας, των Wittelsbachs, των Βαυαρών βασιλιάδων. Από τα πιο όμορφα το Παλάτι Νίμφενμπουργκ (Schloss Nymphenburg), ένα κάστρο με όμορφους κήπους, ένα ποτάμι τριγύρω με κύκνους και πάπιες, εσωτερικούς βοτανικούς κήπους κι ένα γειτονικό μουσείο επιστημών.
Το Residence, είναι ένα από τα μεγαλύτερα μουσειακά συγκροτήματα στη Βαυαρία. Αρχικά, το 1385 ξεκίνησε ως κάστρο στη βορειοανατολική πλευρά της πόλης στο Neuveste αλλά στο πέρασμα των αιώνων μετατράπηκε από τους ηγεμόνες σε ένα υπέροχο παλάτι, με τα κτίρια και τους κήπους του να επεκτείνονται όλο και περισσότερο στην πόλη. Τα δωμάτια και οι συλλογές έργων τέχνης καλύπτουν μια περίοδο, που ξεκινά από με την Αναγέννηση και εκτείνεται από τις πρώιμες εποχές του μπαρόκ και του ροκοκό έως τον νεοκλασικισμό, μαρτυρούν το διακριτικό γούστο και την πολιτική φιλοδοξία της δυναστείας των Wittelsbach. Άλλωστε το Μόναχο ήταν πάντα η έδρα των Βαυαρών βασιλιάδων. Σήμερα, με τα μουσεία της Διοίκησης του Βαυαρικού Παλατιού (Residenzmuseum, Schatzkammer, Cuvilliés-Theatre) και διάφορα άλλα πολιτιστικά ιδρύματα, αντιπροσωπεύει ένα από τα μεγαλύτερα μουσειακά συγκροτήματα στην Βαυαρία.
Κάθε φορά που βρίσκομαι στο Μόναχο και αντικρίζω το Residence, αντιλαμβάνομαι τη μεγάλη ιστορία αυτού του τόπου και συγκινούμαι. Κάποια στιγμή ήμουν κι εγώ καλεσμένη εκεί στην πρωτοχρονιάτικη δεξίωση του Χορστ Ζέεχοφερ, πρώην πρωθυπουργού της Βαυαρίας.
(H όπερα του Μονάχου)
Ξέρετε τι άλλο μπορείτε να κάνετε στο Μόναχο; Σέρφ. Ναι καλά διαβάσατε σερφ στον ποταμό Ισάρ στο Eisbach όπου θα συναντήσετε σέρφερς να επιδίδονται στο αγαπημένο τους άθλημα, ανεξαρτήτου καιρικών συνθηκών να αναζητούν τα σημεία, εκεί που το ποτάμι δημιουργεί κύματα.
Η Γερμανία είναι, επίσης, γνωστή και για το καλό ψωμί της. Στο Μόναχο λοιπόν, το ψωμί είναι ασυναγώνιστο! Μπρέτσελ, αλμυρά κουλούρια, μαύρα καρβέλια, ψωμί σίκαλης, ψωμάκια μαγιάς με σταφίδες και προζύμι είναι μερικά μόνο από τα εξαιρετικά αρτοσκευάσματα, που μπορείτε να γευτείτε παντού, αφού τα αρτοποιεία αφθονούν στην πόλη.
Όταν κάνετε την βόλτα σας στην Μαρίενπλατς και στους πεζόδρομους τριγύρω με τα καταστήματα ρούχων, αξεσουάρ, τουριστικών σουβενίρ και τα καφέ με τους ντόπιους γλυκούς πειρασμούς, μην ξεχάσετε να δοκιμάσετε το appelstrudel, δηλαδή το στρούντελ μήλου και ζητήστε να του προσθέσουν και ζεστή σάλτσα βανίλιας. Αστεράκια θα πλημμυρίσουν τον ουρανίσκο σας …
Να πάτε οπωσδήποτε στο Dallmayr γιατί μια επίσκεψη εκεί είναι σαν να συμμετέχετε σε μια γιορτή των αισθήσεων. Ένα υψηλού επιπέδου ντελικατέσεν με καφέ, μπιστρό, εστιατόρια, μπαρ αλλά και ό, τι λογής τρόφιμα επιθυμείτε. Εκλεκτό γκουρμέ φαγητό παρουσιάζεται με μοναδικό τρόπο και καθένα από τα τμήματα τροφίμων αποπνέει το δικό του τυπικό άρωμα. Επίσης διαθέτει κι ένα εξαιρετικό καφεκοπτείο με εκλεκτά μπλεντ καφέ, ζαχαροπλαστείο αλλά και κάβα με μοναδικές ετικέτες ποτών.
(Το διάσημο Dallmayr)
Φυσικά μην παραλείψετε να γευθείτε και τα τυπικά βαυαρέζικα πιάτα στις τοπικές μπυραρίες: σνίτσελ, λουκάνικα και πιάτα με χοιρινό σε διάφορες εκδοχές.
Οι ντόπιοι όμως αγαπούν και τις BMW, αφού το Μόναχο είναι η πατρίδα της υψηλού επιπέδου γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας. Η έδρα τής εταιρίας φιλοξενείτε σε ένα πύργο ύψους 101 μέτρων ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής, που μιμείται το σχήμα ενός ελαστικού αυτοκινήτου τη στιγμή που εισέρχεται σε γκαράζ. Ο συμβολισμός και η φουτουριστική αρχιτεκτονική έχουν ιδιαίτερη σημασία για την πόλη κι εξαιτίας αυτού το κτίριο κηρύχθηκε ιστορικό. Ο πύργος, μαζί με τα διπλανά κτίρια, φιλοξένησε τους Ολυμπιακούς αγώνες του Μονάχου το 1972, καθώς γειτνιάζει με το Ολυμπιακό Χωριό. Ακριβώς απέναντι από τον πύργο βρίσκεται το μουσείο της BMW, που μια επίσκεψη εκεί είναι μια εμπειρία μοναδική, που θα σας μείνει αξέχαστη.
Το Ολυμπιακό Χωριό, που τώρα λέγεται Πάρκο (Olympiapark ) βρίσκεται στην γειτονιά Oberwiesenfeld του Μονάχου και συνεχίζει να λειτουργεί ως χώρος για πολιτιστικές και κοινωνικές εκδηλώσεις.
Σειρά έχει τώρα να πάρουμε τον αυτοκινητόδρομο Α8 από το Μόναχο προς το Σάλτσμπουργκ με προορισμό το Τέγκερνζι γιατί τίποτα στη Βαυαρία δεν είναι τόσο βαυαρικό όσο η κοιλάδα Tegernsee.
Κοιτάξτε ψηλά και θα δείτε έναν τέλειο γαλανόλευκο ουρανό. Κοιτάξτε κάτω στην κοιλάδα για να δείτε την όμορφη λίμνη. Το νερό αστράφτει, οι βουνοκορφές αντανακλούν το φως του ήλιου και πολλές δραστηριότητες σάς περιμένουν. Θέλετε να νιώσετε ξεχωριστοί; Θέλετε να ανακαλύψετε κρυμμένα διαμάντια; Τότε ας έλθετε στο αγαπημένο μου Τέγκερνζι, όπου τα τελευταία χρόνια βρίσκεται και το σπιτικό μου.
Το παραθεριστικό θέρετρο του Τέγκερνζι βρίσκεται στην άκρη των Άλπεων στην όμορφη Άνω Βαυαρία. Μόλις 50 χιλιόμετρα νότια του Μονάχου, προς τα σύνορα της Αυστρίας, θα βρείτε τη λίμνη Τέγκερνζι (Tegernsee) μέσα σε μια καταπράσινη κοιλάδα, που περιβάλλεται από λόφους και δασώδη βουνά. Μια περιοχή με μεγάλη γοητεία, όπου μπορείτε να απολαύσετε πολλές δραστηριότητες αναψυχής, όπως βαρκάδα στην λίμνη, ψάρεμα, πεζοπορίες, ορειβασία, παιχνίδια με έλκηθρο στο χιόνι, βόλτες με άμαξες τριγύρω από την λίμνη αλλά και γκολφ και τζόκινγκ και φυσικά μεγάλα φαγοπότια . Η περιοχή είναι πλημμυρισμένα από σαλέ χτισμένα στην παραδοσιακή βαυαρική αρχιτεκτονική με το ξύλο να κυριαρχεί και τα πολύχρωμα λουλουδάτα περβάζια στα παράθυρα να κλέβουν τις εντυπώσεις. Καταπράσινοι κήπο περιβάλλουν τα κτίσματα και τριγύρω από την λίμνη όμορφα προάστια, μαγαζιά με σινιέ ρούχα και αξεσουάρ, ξενοδοχεία με spa και καλά εστιατόρια. Εδώ βρίσκονται τα εξοχικά σπίτια των πιο πλούσιων Βαυαρών και Γερμανών γενικά. Το διακρίνεις άλλωστε από τους κομψούς διαβάτες και τα πανάκριβα αυτοκίνητα, που διασχίζουν τους πεντακάθαρους δρόμους.
Για μένα, η βουνοπλαγιά του Βάλμπερκ (Wallberg), μέρος των Βαυαρικών Άλπεων είναι ένας από τους πιο όμορφους προορισμούς για εκδρομή στο Τέγκερνζι. Από την κορυφή του, υψόμετρο 1.722 μέτρων μπορείς να έχεις μοναδική θέα και την αίσθηση ότι η κοιλάδα είναι στα πόδια σου. Η μαγευτική θέα εκτείνεται όχι μόνο από το Zugspitze στα δυτικά πάνω από τις Βαυαρικές Άλπεις, αλλά και στα ανατολικά, μέχρι το Hohe Tauern της γειτονικής Αυστρίας.
Κάθε εποχή του χρόνου η εικόνα είναι διαφορετική αλλά εξίσου μαγευτική. Το καλοκαίρι βλέπεις τα ιστιοπλοϊκά να γλιστρούν στη λίμνη, το χειμώνα το ειδυλλιακό τοπίο των χιονισμένων βουνών ενώ σε όλη τη διάρκεια του χρόνου –καιρού επιτρέποντος πάντα- τον ουρανό να είναι γεμάτος με αλεξίπτωτα πλαγιάς. Αν είσαι τυχερός δε, μπορείς να δεις και τους χρυσαετούς να πετούν πάνω από τα σπίτια.
Άλλο ένα αγαπημένο μου σημείο στη λίμνη είναι η πάνω από 100 ετών Εκκλησία Wallberg, την οποία μπορώ να βλέπω, όμορφα φωτισμένη, τη νύχτα από το σπίτι μου.
Είμαι γκουρμέ και δεν το κρύβω. Αγαπώ το καλό φαγητό όπως και τα φίνα κρασιά που με έχει μυήσει ο σύζυγος μου ο Ραλφ που είναι άριστος γνώστης της καλής κουζίνας και λάτρης του κρασιού. Αυτό που αγαπώ όμως ιδιαιτέρως στην περιοχή του Τέγκερνζι είναι ότι βρίσκω πάντα καλό λάδι και φρέσκιες ντομάτες, που μου θυμίζουν Ελλάδα.
Τα αγαπημένα μου εστιατόρια στην περιοχή είναι : το Freihaus Brenner, που στέκει ψηλά από την λίμνη και έχετε μια υπέροχη πανοραμική θέα στην κοιλάδα. Αν το επισκεφτείτε, είτε για ένα σνακ είτε για γεύμα είτε για δείπνο το σίγουρο είναι ότι θα απολαύσετε πολύ καλό φαγητό, ποτό και υπέροχο σέρβις.
(Υπέροχο κάθε εποχή το Freihaus Brenner)
Πάντα μετά από μια παρτίδα γκολφ, στο γήπεδο του Waakirchen, ανυπομονώ να κάνω μια στάση στο Klosterbräustüberl του μοναστηριού Reutberg. Στο ρουστίκ Klosterbräustüberl , που περιβάλλεται από όμορφους κήπους με το εντυπωσιακό ορεινό πανόραμά του είναι για μένα η πατροπαράδοτη Βαυαρία και μπορώ να απολαύσω την τοπική μας κουλτούρα με όλες μου τις αισθήσεις. Παρεμπιπτόντως, το διπλανό μοναστήρι κατοικείται.
(Στην υγεία από τη Μαριάννα Μασάδη στο Klosterbräustüberl)
To Haubentaucher στο Rottach-Egern του Τέγκερνζ, είναι ένα ακόμα εστιατόριο που λατρεύω. Εδώ δεν πρόκειται μόνο για αστέρια αλλά για πάθος όπως το πάθος που έχει ο Λόις, ο βραβευμένος με αστέρι Michelin οικοδεσπότης του. Είναι βλέπετε σημαντικό γι ‘αυτόν οι θαμώνες του να αισθάνονται άνετα και να φάνε καλά. Κάθε βράδυ ο Λόις εντυπωσιάζει με τις γαστριμαργικές του προτάσεις μετά βίας 20 πελάτες. Δίνει μεγάλη σημασία στα τοπικά προϊόντα, τα οποία επιλέγει προσεκτικά και στην κουζίνα του όλα είναι σπιτικά όπως και το φρεσκοψημένο ψωμί του, που μοσχοβολά. Άλλωστε το μότο του είναι «απλή και με εκλεκτή ποικιλία γεύσεων».
(Το υπέροχο Haubentaucher)
Το Bräustüberl από την άλλη είναι ένα μέρος, που συνδέεται με την Βαυαρία από αμνημονεύτων χρόνων. Ήδη από την εποχή του βαυαρού βασιλιά Μαξιμιλιανού Α΄Ιωσήφ, οι ντόπιοι συναντούσαν εδώ την ευρωπαϊκή αριστοκρατία, καλλιτέχνες, πλούσιους ευρωπαίους πλούσιους αλλά και άλλες σημαντικές προσωπικότητες και καλλιτέχνες της εποχής όπως επίσης και απλούς φυσιολάτρες και ταξιδευτές. Μέχρι σήμερα υπάρχει αυτή η αρμονία στους θαμώνες. Μπορείς να δεις πελάτες με σινιέ ντύσιμο είτε με τις παραδοσιακές βαυαρικές φορεσιές ή ακόμα και αθλητικές εμφανίσεις μια που καταφθάνουν μετά τις αθλοπαιδιές στην περιοχή. Πιστεύω ότι είναι ένας χώρος όπου όλοι έχουν αληθινή επικοινωνία, γελούν, χαίρονται το φαγητό και δεν κοιτάνε τίτλους, καταγωγή, διαφορετική θρησκεία, χρώμα δέρματος και πορτοφόλια.
(Κλασικό γερμανικό πιάτο: σνίτσελ με πατάτες τηγανητές στο Bräustüberl)
Κάντε μια στάση στο ξενοδοχείο Althoff Seehotel, που βρίσκεται πάνω στη λίμνη. Απολαύστε τη θέα από τις τεράστιες τζαμαρίες των σαλονιών του πιείτε καφέ, σοκολάτα ή τσάι ή ακόμα καλύτερα το ποτό σας κι όλα αυτά υπό τους ήχους της μουσικής του πιανίστα, που δεν παραλείπει να παίξει και «τα παιδιά του Πειραιά» του Μάνου Χατζιδάκι, ειδικά όταν καταλάβει ότι Έλληνες βρίσκονται στο χώρο.
Λίγο πιο πέρα από το ξενοδοχείο βρίσκεται κι η παραλία της λίμνης, που το καλοκαίρι γεμίζει ομπρέλες, ξαπλώστρες και κολυμβητές.
Πριν αποχαιρετίσετε το Τέγκερνζι μην παραλείψετε να γευτείτε και το τοπικό γλυκό, το Kaiserschmarrn, την λιχουδιά που λάτρευαν οι βασιλιάδες και έγινε το must της περιοχής. Μοιάζει με θρυμματισμένα pancakes πασπαλισμένα με ζάχαρη άχνη, που συνοδεύονται με μαρμελάδα συνήθως μήλου, μαύρα φρούτα και λαχταριστή σαντιγί.
