«Όλα τα νησιά είναι υπέροχα το καλοκαίρι. Όλα έχουν την ομορφιά τους αλλά… σαν την Ικαρία δεν είναι κανένα! Για εμένα τουλάχιστον. Ένας τόπος άγριος και τρυφερός ταυτόχρονα, ένας τόπος που σε εξημερώνει και σε αναστατώνει, ένας τόπος που σίγουρα σε χαλαρώνει. Ένα νησί άγριας ομορφιάς με μαγική ατμόσφαιρα.
Το σεληνιακό τοπίο διαδέχεται το πυκνό δάσος και όλα καταλήγουν στη θάλασσα! Και οι μουσικές της…. αχ αυτές οι μουσικές! Έχουν μια δύναμη που σε κάνουν να αισθάνεσαι ατρόμητος! Και ο χορός της….. μια αγκαλιά τα πάντα! Για πάντα!
Η Λαγκάδα είναι εμπειρία! Είναι προορισμός, που πρέπει να πας και να την ζήσεις έστω για μια φορά! Δεν πρέπει να παραλείψεις να πας στο πανηγύρι εκεί, που γίνεται κάθε χρόνο τον Δεκαπενταύγουστο και να τον βιώσεις σαν ντόπιος. Συνήθως ξεκινάει το πρωί και τελειώνει με τις πρώτες αχτίδες του ήλιου την επομένη.
Και μετά είναι και τα άλλα πανηγυράκια, που στήνονται χωρίς λόγο, μόνο με αγάπη σ΄ όλο το νησί… Γιατί πώς να το κάνουμε η Ικαρία είναι ξακουστή για τα φημισμένα πανηγύρια της!
Όταν φτάνω στην Ικαρία με το καράβι και βγαίνω για να τη δω, να τη χαρώ από μακριά θαμπώνομαι. Γιατί όλο το νησί σε καλωσορίζει, σε υποδέχεται με τον πιο ιδιαίτερο τρόπο: Από παντού λαμπυρίζουν καθρεφτάκια, που αντανακλούν από τον λαμπερό ήλιο. Μας καλωσορίζουν …χίλια καλωσορίσματα όταν μπαίνει το καράβι στον Εύδηλο! Δάκρυα ευτυχίας γεμίζουν πάντα τα μάτια μου! Ήρθα και φέτος! Είμαι τυχερή και ευτυχισμένη!
Στο νησί όμως υπάρχουν δύο λιμάνια γιατί εκτός από τον Εύδηλο – την παλιά πρωτεύουσα-, στον βορρά υπάρχει και ο Άγιος Κήρυκος στη νότια πλευρά, που είναι και η σημερινή πρωτεύουσα της Ικαρίας. Απέχουν δε το ένα από το άλλο περίπου μία ώρα με το αυτοκίνητο.
Ποτά στο «Δεντρόσπιτο» στις Ράχες. Στην περιοχή αυτή τα χωριά, που είναι χτισμένα αμφιθεατρικά σε μια καταπράσινη έκταση είναι γνωστά για τον πρωτότυπο τρόπο λειτουργίας των καταστημάτων τους. Μένουν ανοιχτά από τη δύση μέχρι την ανατολή του ήλιου. Μια παράδοση που κάτοικοί του την διατηρούν ως σήμερα. Πρωταγωνιστής ο Χριστός Ραχών, το μεγαλύτερο χωριό της περιοχής, που διατηρεί επίσης και την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του τόπου και έγινε διάσημο για τον «ικαριώτικο χρόνο» του. Γιατί οι εμείς στην Ικαρία αδιαφορούμε για τον χρόνο. Μπορεί να κυλάει όσο αργά θέλει και οι κάτοικοι αυτού του χωριού για αιώνες δουλεύουν το πρωί στα χωράφια και το βράδυ βγαίνουν στην αγορά.
Βόλτες στον Αρμενιστή, σε μια από τις πιο διάσημες παραλίες του νησιού με την χρυσή αμμουδιά, βουτιές και σερφ στη Μεσαχτή με τα κρυστάλλινα τιρκουάζ νερά της και την τεράστια αμμώδη παραλία, φαγητό από τα μποστάνια τους σχεδόν παντού. Λουκουμάδες στην Ακαμάτρα με τον παραδοσιακό οικισμό, όπου τα κτίσματά της είναι αρχιτεκτονικό στολίδι για το νησί και αντιπροσωπεύουν την παραδοσιακή φυσιογνωμία της Ικαρίας. Ηλιοβασίλεμα στον Να με την άγρια ομορφιά, όπου σύμφωνα με τον μύθο κατοικούσαν οι θαλάσσιες νύμφες Ναϊάδες. Latin party στο Μαγγανίτη με τους επιβλητικούς γρανιτένιους βράχους σε συνδυασμό με μπάνιο στις εξωτικές Σεϋχέλλες, ίσως μία από τις καλύτερες παραλίες ολόκληρου του Αιγαίου. Η ακτή με τα τιρκουάζ νερά είναι πρόσφατη καθώς δημιουργήθηκε ξαφνικά μετά από κατολίσθηση βράχων, όταν έγινε η διάνοιξη τούνελ για την πρόσβαση στο Μαγγανίτη. Βαρκάδα στο Τραπάλου, στο μικρό χωριουδάκι ανάμεσα σε Μαγγανίτη και Καρκινάγρι, όπου φτάνεις καλύτερα δια θαλάσσης. Μια βουτιά στον Φάρο, που στην αρχαιότητα ονομαζόταν Δράκανο για να ηρεμήσει η ψυχή. Εκεί δεσπόζει ο Πύργος του Δράκανου, που χρησιμοποιούνταν ως φάρος αλλά και πολεμικό παρατηρητήριο. Ο Φάρος, που βρίσκεται στο ανατολικότερο άκρο του νησιού με θέα στους γειτονικούς Φούρνους διαθέτει την πιο μεγάλη παραλία του νησιού, λίγα λεπτά από το αεροδρόμιο και πολύ κοντά στον Άγιο Κήρυκο. Και πάνω από όλα αυτές οι βόλτες και τα γέλια στον Εύδηλο! Είναι χτισμένος αμφιθεατρικά με παλιά αρχοντικά και πλακόστρωτα σοκάκια.
Η Ικαρία φημίζεται επίσης για τις ιαματικές της πηγές της, μοναδικές στον κόσμο για την χημική τους σύσταση. Οκτώ φυσικές θερμοπηγές αναβλύζουν σε διάφορα σημεία του νησιού, αναζωογονούν σώμα και πνεύμα. Η σημαντικότερη είναι τα Θέρμα, κοντά στον Άγιο Κήρυκο, με θεραπευτικές ιδιότητες. Δίπλα στο μικρό λιμανάκι του χωριού βρίσκεται η παραλία του με την χρυσαφένια ψιλή άμμο αλλά και αρκετά ταβερνάκια, όπου μπορείς να απολαύσεις ικαριώτικες σπεσιαλιτέ. Στο δυτικό άκρο του χωριού βρίσκεται η σπηλιά, όπου μπορείς να κολυμπήσει στις υπερσύγχρονες πισίνες και να απολαύσεις το χαμάμ.
Γενικά τα χωριά στην Ικαρία έχουν τους δικούς τους ρυθμούς, τα πανηγύρια είναι «μοναδικά», που μοιάζουν με rave party, η φύση καταπράσινη, που εναλλάσσεται με γυμνά τοπία, τα ποτάμια, τα φαράγγια, τα τρεχούμενα νερά, οι κρυμμένες παραλίες, τα γαλαζοπράσινα νερά και πάνω από όλα το ανεξάρτητο πνεύμα και το μυστικό της μακροζωίας.
Εάν τα ελληνικά νησιά ήταν άνθρωποι, τότε η Ικαρία μου θα ήταν η ανυπάκουη και η πιο χαρισματική. Δεν είναι τυχαίο, που πήρε το όνομα της από τον απείθαρχο Ίκαρο, που ενώ πετούσε με κέρινα φτερά, αγνόησε τις εντολές του πατέρα του Δαίδαλου πήγε πολύ κοντά στον ήλιο με αποτέλεσμα να λιώσουν. Η Ικαρία όμως φημολογείται ότι είναι και η γενέτειρα του Διονύσου, του θεού του γλεντιού.
Και μετά…. έρχεται η ώρα του αποχαιρετισμού. Και πονάει η ψυχή μας! Και όταν φεύγω με το καράβι, τρέχω μέσα να μη δω τον αποχωρισμό… παρόλο που ξέρω ότι θα είναι εκεί και θα με περιμένει! Φέτος θα γνωρίσω την Ικαρία μου και στην κόρη μου και ελπίζω να την αγαπήσει όσο κι εγώ και να κλαίμε μαζί στην κουπαστή κάθε φορά που θα φτάνουμε… Ελπίζω να νιώσει και εκείνη την ίδια ελευθερία που νιώθω κι εγώ εκεί!»
Aπό την Τζένη Μπότση
Φωτογραφία εξωφύλλου: Flickr @ANJCI ALL OVER