«Ήταν ένα ηλιόλουστο πρωινό Κυριακής. Η πρώτη μου κίνηση να φτιάξω ένα ζεστό φλιτζάνι καφέ και να απαριθμήσω τις υποχρεώσεις, μιας δύσκολης επερχόμενης εβδομάδας.
Ξαφνικά η άκρη του ματιού μου αντιλαμβάνεται μια polaroid φωτογραφία αφημένη στο γραφείο μου, με εμένα και τα αδέρφια μου σε μία παραλία της Λευκάδας, με φόντο το απέραντο γαλάζιο. Μια φωτογραφία που απoθανατίζει την ανεμελιά και την ευφορία κάθε φορά που βρίσκομαι σε αυτόν τον τόπο. Τον τόπο από τον οποίο κατάγομαι, την λατρεμένη μου Λευκάδα. Έχουν περάσει τόσα χρόνια, μα το συναίσθημα παραμένει το ίδιο. Αξέχαστες στιγμές χαραγμένες ανεξίτηλα στο μυαλό μου, παιδικές και εφηβικές αναμνήσεις, που δύσκολα λησμονούνται. Ακόμα και σήμερα η ίδια λαχτάρα. Να βρεθώ εκεί, στον τόπο που γαλούχησε τα καλοκαίρια μου.
Τι να πρωτοθυμηθώ; Τις βόλτες στα σοκάκια της παλιάς πόλης; Τις αμέτρητες βουτιές στα διάφανα, γαλαζοπράσινα νερά της, που μοιάζουν με τεράστια πισίνα ακόμα κι όταν σμίγουν με τα νερά του Ιονίου; Στο Κάθισμα, στο Πόρτο Κατσίκι, στους Εγκρεμνούς, στον Άγιο Νικήτα … Τους πρώτους εφηβικούς έρωτες, τους περιπάτους σε μονοπάτια, που οδηγούσαν σε απόκρυφες παραδεισένιες παραλίες όπως αυτή στο Κρυονέρι; Τις νυχτερινές βουτιές στη θάλασσα με φίλους τραγουδώντας και χορεύοντας υπό τους ήχους μιας κιθάρας;
Τις ευλογίες του Πατέρα Νικηφόρου. Τα οικογενειακά γεύματα με συγγενείς και φίλους στο ταβερνάκι του Κυρ Σπύρου, στον Άη Γιάννη, τα ηλιοβασιλέματα στους μύλους της Γύρας.
Όλα συνδεδεμένα, τόσο αρμονικά, κομμάτια, που συνθέτουν το παζλ της ενηλικίωσης μου. Και όλες αυτές οι σκέψεις συνυφασμένες και αποτυπωμένες σε μια φωτογραφία που βρίσκεται εκεί για να μου θυμίζει την ξεγνοιασιά, τη ομορφιά και την αθωότητα των παιδικών μου χρόνων.
Η Λευκάδα, το νησί των Επτανήσων με τις εξωτικές παραλίες, απαράμιλλης ομορφιάς, που κατατάσσονται στις κορυφαίες του κόσμου, τα όμορφα χωριά και την εύκολη πρόσβαση δια ξηράς, αφού συνδέεται με την Αιτωλοακαρνανία τώρα πια με μία γέφυρα!
Η Λευκάδα είναι επίσης αγαπημένος προορισμός όσων αγαπούν τα θαλάσσια σπορ, γιατί εκτός από τις μοναδικές, άγριες παραλίες της προς την Αδριατική, έχει και εξαιρετικές παραλίες δυτικά, όπου λειτουργούν εδώ και χρόνια οργανωμένα κέντρα με μεγάλη εξειδίκευση, πείρα και άρτιο εξοπλισμό. Όπως στο Νυδρί ή καλύτερα στο κοσμοπολίτικο Νυδρί, που έγινε γνωστό ανά την υφήλιο από τον Αριστοτέλη Ωνάση και συγκεντρώνει ακόμα και σήμερα τα φλας πάνω του. Ο λόγος; Τα καταπράσινα νησάκια με τις δαντελωτές παραλίες: τον ξακουστό Σκορπιό, την Σπάρτη και το Σκορπίδι.
Με το που φτάνεις στο Νυδρί, αντικρίζεις και τη Μαδουρή, το όμορφο καταπράσινο νησάκι με το νεοκλασικό αρχοντικό, που ήταν η κατοικία του Λευκαδίτη λογοτέχνη Αριστοτέλη Βαλαωρίτη και σήμερα ανήκει στους απογόνους του. Ας σημειωθεί ότι τα νησάκια ανήκουν στα Πριγκηπονήσια Λευκάδας, στο σύμπλεγμα μικρών νησιών δηλαδή, που βρίσκονται στην ανατολική ακτή του νησιού, ανοιχτά από το Νυδρί. Στο σύμπλεγμα συμπεριλαμβάνονται επίσης το Μεγανήσι – το μεγαλύτερο –, η Χελώνη, το Τσοκάρι η Καστός, το Αρκούδι, ο Κάλαμος και η Άτοκος.
Τέσσερα μόλις χιλιόμετρα από το Νυδρί βρίσκεται ένα μοναδικό φυσικό αξιοθέατο του νησιού, οι Καταρράκτες του Δημοσάρι. Η περιοχή θυμίζει ηπειρωτική Ελλάδα με το τοπίο να έχει πλούσια βλάστηση, γαλήνια ηρεμία και με τους καταρράκτες να καταλήγουν στο ομώνυμο φαράγγι.
Απέναντι από το Νυδρί, δεσπόζει η Αγία Κυριακή, ενώ πιο κάτω συναντάμε τα μαγευτικά Σύβοτα, που μοιάζουν με φιορδ και στη συνέχεια την Βασιλική, που συνδέεται ακτοπλοϊκά με την Κεφαλονιά και την Ιθάκη. Η παραλία της Βασιλικής, που είναι θαλάσσιος Παράδεισος των σέρφερ είναι παγκόσμιας εμβέλειας, αφού συγκαταλέγεται ανάμεσα στις 10 καλύτερες του κόσμου και στις τρεις καλύτερες της Ευρώπης.
Αλλά και τα ορεινά χωριά της Λευκάδας είναι όμορφα και ξακουστά όπως η Καρυά με την πλατανοσκέπαστη πλατεία και τα φημισμένα κεντήματα της και η Εγκλουβή, πασίγνωστη για την εξαιρετική ποικιλία φακές που παράγει.
Η γραφική πόλη της Λευκάδας με τα παραδοσιακά σπίτια, τα πλακόστρωτα σοκάκια, τις πλατείες, τις μοναδικές εκκλησίες με τα περίτεχνα καμπαναριά, τους ανεμόμυλους και το Κάστρο της Αγίας Μαύρας στην παραλία της Γύρας περιβάλλεται από λιμνοθάλασσα με σπάνια είδη πουλιών. Διαθέτει επίσης και εξαιρετική μαρίνα για σκάφη, που είναι μία από τις πιο σύγχρονες της Μεσογείου και προσφέρει πλήρη γκάμα υπηρεσιών.
Τις μέρες του Αυγούστου στην πόλη φυσά διεθνής αέρα. Παγκόσμιες μουσικές ακούγονται από παντού και οι χοροί κρατούν μέχρι να έρθει το φθινόπωρο. Γιατί, από το 1962 και μετά, στην πρωτεύουσα της Λευκάδας διοργανώνεται το Διεθνές Φεστιβάλ Φολκλόρ με παραδοσιακά, χορευτικά συγκροτήματα και καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο να δίνουν το ετήσιο ραντεβού τους. Επίσης κάθε καλοκαίρι διοργανώνονται και οι Γιορτές Λόγου και Τέχνης, που περιλαμβάνουν θέατρο, μουσική, εκθέσεις, συνέδρια και βραδιές ποίησης.
Έτσι βλέπω ακόμα σήμερα τη Λευκάδα μου …»
Κωνσταντίνος Αργυρός