“Πολλές φορές περνούν το κατώφλι του ψυχοθεραπευτή άνθρωποι έξυπνοι, ικανοί, χαρισματικοί που δεν μπορούν όμως να βιώσουν χαρά και σταθερότητα στις σχέσεις τους, που σχεδόν πάντα προσελκύουν τον «λάθος άνθρωπο», που μονίμως μοιάζει η ζωή να τους αδικεί στο θέμα του συντρόφου, που ο γάμος τους καταρρέει, που εν τέλει νιώθουν μόνοι, αδικημένοι, προδομένοι, φοβισμένοι ότι θα γεράσουν χωρίς έναν άνθρωπο να τους νοιάζεται και να τους αγαπάει όπως θα ήθελαν.
Είναι άτομα όλων των φύλων, όλων των κοινωνικών τάξεων και εθνικοτήτων. Το θέμα ΣΧΕΣΗ και ΑΓΑΠΗ είναι πρωταρχικό και μείζων. Μέσα από την σχέση μας με τον/την άλλο/η ερχόμαστε σε επαφή με τον εαυτό μας, γίνεται το καθρέφτισμα εκείνο που θα μας βοηθήσει να αναγνωρίσουμε μέσα από την ματιά του σημαντικού άλλου, τον εαυτό μας. Γι’ αυτό είθισται να λέμε ότι οι μεγαλύτεροί μας έρωτες είναι οι μεγαλύτεροι καθρέπτες μας!
Τα περισσότερα τραγούδια υμνούν τον έρωτα και την αγάπη. Εκατομμύρια άρθρα και εκπομπές, βιβλία και σεμινάρια γίνονται ανά τον κόσμο με σκοπό να προσελκύσουμε την αγάπη, να βρούμε τον ιδανικό σύντροφο, να κάνουμε την τέλεια σχέση! Γιατί όμως δεν πετυχαίνει και συνεχίζουμε να έλκουμε τον ίδιο τύπο συντρόφου και σχέση και τελικά να καταλήγουμε πληγωμένοι για ακόμα μια φορά; Γιατί το 85% των γάμων δεν είναι ευτυχισμένοι; Αυτά είναι ερωτήματα που απαντούν εδώ και δεκαετίες κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι, ψυχίατροι, ποιητές, συγγραφείς.
Το ταίρι που θα επιλέξουμε πάντοτε έχει να κάνει με τον πρωταρχικό, σημαντικό άλλο, δηλαδή τις γονεϊκές φιγούρες που μας μεγάλωσαν. Η σχέση ή ο γάμος που θα κάνουμε, αναβιώνει κατά κάποιο τρόπο την σχέση και τον γάμο που είχαν οι γονείς μας! Αυτό ακούγεται νομοτελειακό και τρομακτικό! Είναι ΜΟΝΟ όταν ο άνθρωπος ζει ασυνείδητα, δηλαδή όταν δεν συνειδητοποιεί αυτές τις πιο βαθιές πτυχές του ανθρώπινου ψυχισμού. Και πώς μπορεί κανείς να το συνειδητοποιήσει;
Η Αναγνώριση του προβλήματος είναι η αρχή των πάντων. Αναγνωρίζω το λαθεμένο μοτίβο κάθε φορά που συνειδητοποιώ ότι από μια σχέση δεν λαμβάνω αυτό που χρειάζομαι. Αναγνωρίζω καταρχάς ότι δεν είμαι ευτυχής, το παραδέχομαι, δεν το κουκουλώνω πλέον ! Αναγνωρίζω πού ευθύνομαι εγώ και πού ο άλλος. Αναγνωρίζω τις ανάγκες μου και τι με «έσπρωξε» υποσυνείδητα να κάνω την συγκεκριμένη επιλογή.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Γιατί κάνω ξανά και ξανά τα ίδια λάθη;
Ας πάρουμε για παράδειγμα μια όμορφη και ενδιαφέρουσα γυναίκα γύρω στα 35 που αναζητεί απεγνωσμένα μια σωστή σχέση και δημιουργία οικογένειας με έναν καλό άνθρωπο και διατείνεται ότι δεν υπάρχουν σωστοί άντρες. Το μοτίβο σχέσεών της είναι άνδρες μη διαθέσιμοι συναισθηματικά (είτε παντρεμένοι, ανώριμοι, ορκισμένοι εργένηδες, γυναικοκατακτητες κ.α). Κατά καιρούς κάποιοι άντρες ενδιαφέρονται για εκείνη και φαίνονται συναισθηματικά έτοιμοι για δέσμευση αλλά εκείνη τους απορρίπτει γιατί είτε είναι βαρετοί, μη ελκυστικοί, όχι αρκετά πετυχημένοι, κοινωνικά ίσως όχι και τόσο αποδεκτοί. Και η λίστα είναι ατελείωτη προκειμένου να αναγνωρίσει πως πίσω από την επιλογή του μη διαθέσιμου συναισθηματικά άνδρα, κρύβεται η δίκη της δυσκολία στο να δεσμευτεί συναισθηματικά.
Γιατί μπορεί να συμβαίνει αυτό; Ίσως να μην μπορεί να νιώσει βαθιά συναισθήματα και της είναι ξένο να συνάψει μια βαθιά και ειλικρινή σχέση χωρίς δράματα. Φοβάται μην προδοθεί αλλά τελικά προδίδει τον εαυτό της. Ελέγχει και συγκρατεί υποσυνείδητα τον εαυτό της από το να μοιραστεί την βαθύτερη πλευρά της γιατί φοβάται μήπως απογοητευτεί η ίδια ή ο άλλος αποκαλύψει τον αληθινό της ευάλωτο εαυτό και την απορρίψει! Όπως την είχε απορρίψει και προδώσει κάποτε ο πατέρας της μη τηρώντας τις υποσχέσεις του, όταν δεν ήταν ειλικρινής, όταν δεν ήταν διαθέσιμος συναισθηματικά για εκείνη όταν ήταν παιδί. Με τον ίδιο τρόπο γίνεται και εκείνη μη διαθέσιμη συναισθηματικά όσο και αν υποστηρίζει το αντίθετο!
Ένα άλλο παράδειγμα είναι μια γυναίκα 55 ετών χωρισμένη, που ενώ έχει ταλαιπωρηθεί πολύ από τον κακοποιητικό-συναισθηματικά- πρώην σύζυγο, βρίσκει έναν παρόμοιου τύπου νέο σύντροφο. Αν δεν αναγνωρίσει ότι λειτουργεί μέσω του φόβου και των τραυμάτων του παρελθόντος, ότι το τραύμα της εγκατάλειψης είναι ακόμα εκεί, θα συνεχίσει αυτή την δυσλειτουργική σχέση και θα καταλήξει για ακόμα μια φορά δυστυχισμένη και μόνη (ακόμα και μέσα στην σχέση).
Γιατί κάνει σχέσεις εξάρτησης; Γιατί ο πατέρας μοιάζει να ήταν συναισθηματικά απών και επικριτικός με αποτέλεσμα το μικρό κορίτσι να έκανε τα πάντα για την αποδοχή του και την αγάπη του. Ένιωσε και πάντα θα νιώθει συναισθηματική εγκατάλειψη! Ξέχασε τα δικά της θέλω, έχει τεράστια ανάγκη από στοργή που δεν έλαβε από τον πατέρα και έτσι ψάχνει πάντα κάποιον να γεμίσει το κενό με όποιο κόστος προκειμένου να μην μείνει μόνη.
Μέσα από την θεραπεία και την προσωπική παρατήρηση και εξερεύνηση μπορεί κάποιος να σπάσει τον φαύλο κύκλο της δυσλειτουργικότητας στις σχέσεις, να αναγνωρίσει τα τραύματα του και από πού προήλθαν. Να αναγνωρίσει τις ανάγκες του, τα θέλω του, το ποιος είναι και που θέλει να πάει. Πώς επιθυμεί να ζήσει.
Η Αποδοχή είναι το δεύτερο στάδιο στην πορεία της αυτοανάλυσης. Να μπορέσω να αποδεχτώ τι έχει γίνει, να συγχωρήσω τα εμπλεκόμενα άτομα αλλά κυρίως τον εαυτό μου και να αποφασίσω αν επιθυμώ να αλλάξω αυτά τα μοτίβα!
Το τρίτο και πιο επίπονο στάδιο είναι αυτό της Αλλαγής! Αποφασίζω να πάρω την ζωή στα χέρια μου, να ενηλικιωθώ και να αλλάξω οτιδήποτε με κρατάει από το να είμαι ευτυχισμένος άνθρωπος! Η αλλαγή θέλει απόφαση, κουράγιο, δύναμη, ψυχική ανθεκτικότητα και αυθεντικότητα. Δεν είναι απλό να σπάσει κανείς τα δεσμά του παρελθόντος χωρίς προσωπική, εσωτερική δουλειά! Θέλει βοήθεια και καθοδήγηση από ειδικό θεραπευτή, θέλει θάρρος να κάνεις το επόμενο, άγνωστο βήμα σε μια κατάσταση που δεν γνωρίζεις που θα σε πάει και θέλει υπομονή για να αδράξεις τους καρπούς των κόπων σου! Τότε μόνο μπορεί ο άνθρωπος να βρει τον σύντροφο της ψυχής του και να είναι ευτυχισμένος, χωρίς αυτό να συνεπάγεται ότι οι σχέσεις δεν θέλουν δουλειά και καθημερινή αφοσίωση! Όταν όμως έχουμε Αναγνωρίσει, Αποδεχτεί και Αλλάξει τα τραύματα του παρελθόντος μπορούμε να ζήσουμε εν Ειρήνη”. 
Άννα Φύσσα
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Δασκάλα Ρέικι και Διαλογισμού
Ψυχοσωματική
(Φωτογραφία εξωφύλλου: Photo by Kyle Broad on Unsplash)