Το μήλο – λέει η λαϊκή ρήση – κάτω από τη μηλιά θα πέσει και στην περίπτωση της Kριστιάννας Μπέτα, της πρωτότοκης κόρης της Νατάσας Θεοδωρίδου, μπορεί να μην έπεσε ακριβώς από κάτω, αλλά βρέθηκε στον ευρύτερο καλλιτεχνικό χώρο καθώς, παράλληλα  με τη Νομική, ασχολείται με τη ζωγραφική και πιο συγκεκριμένα με την pop art.

Μιλήσαμε μαζί της, σε ένα διάλειμμα από τα διαβάσματά της, καθώς μετά το Πολιτικό της Νομικής Κομοτηνής, το μεταπτυχιακό στα ναυτιλιακά, πήγε στο Λονδίνο για Νομική και τώρα η Κριστιάννα Μπέτα δίνει τις τελευταίες της εξετάσεις για την αναγνώριση του πτυχίου της.

Κι εκεί που χάνεται μέχρι τις πρωινές ώρες στις βιβλιοθήκες και διαβάζει, το μόνο που μπορεί να την ξεκουράσει, να γεμίσει τις μπαταρίες της και να είναι η απόλυτη φυγή της, είναι η ζωγραφική.

Πώς ξεκίνησε όλο αυτό το ταξίδι;

Από μικρή ζωγράφιζα πάρα πολύ και πάντα έκανα κάρβουνο. Δεν είχα πιάσει ποτέ χρώμα. Πριν περίπου τρία χρόνια, τυχαία μου είπε η μητέρα μου: «Γιατί δεν κάνεις κάτι με χρώμα να δώσεις ζωή σε αυτά που ζωγραφίζεις;» και είπα «γιατί όχι;» και ξεκίνησα να ασχολούμαι με την pop art.

Δεν έχω κάνει κανένα μάθημα. Είμαι αυτοδίδακτη. Έχω παρακολουθήσει άπειρα video και τώρα, μόλις τελειώσω με τις εξετάσεις μου, θα κάνω μαθήματα για να εξελίξω την Τέχνη μου. Το καλό με την Τέχνη είναι ότι είναι υποκειμενική και μπορούν να ερμηνευτούν τόσα πολλά πράγματα μέσα από έναν πίνακα ή μία φωτογραφία.

Από τι εμπνέεσαι;

Μπορεί να εμπνευστώ από ένα γκράφιτι που θα δω στο δρόμο, μέχρι ένα συναίσθημα που θα βιώσω. Αν δεν έχω έμπνευση δεν μπορώ να κάνω ούτε μία γραμμή.

Σου έχει τύχει να εμπνευστείς από ένα τραγούδι της μητέρας σου;

Από τραγούδι δεν μου έχει τύχει. Έχω αισθανθεί δυνατά συναισθήματα κι από τους δυο μου γονείς και έχω εκφραστεί μέσα από έργα μου. Με τη μαμά μου θα μου βγει στο πιο πολύ συναίσθημα. Όταν ήμουν στο Πανεπιστήμιο, της είχα φτιάξει έναν πίνακα με τη Wonder Woman. Η μαμά μου είναι ο ήρωας μου. Είναι το κίνητρο μου στο να λέω πάντα «Kριστιάννα δες και κάνε». Κι οι δύο μου γονείς (σ. σ. πατέρας της είναι ο Τάκης Μπέτας, επιτυχημένος επιχειρηματίας στη Θεσσαλονίκη) είναι επιτυχημένοι στο χώρο τους, μέσα από τεράστια αγάπη γι’ αυτό που κάνουν.

Πράγματι η μητέρα σου άλλα σπούδασε (σ.σ. η Νατάσα Θεοδωρίδου έχει σπουδάσει δημοσιογραφία) άλλαξε πόλη και με εσένα μικρή ήρθε στην Αθήνα και έστησε μία σπουδαία καριέρα στο τραγούδι.

Ναι γιατί έχει πάρα πολύ αγάπη σε αυτό που κάνει. Είναι το σημαντικότερο βραβείο ζωής αυτό για μένα: να φθάνει κάποιος εκεί που θέλει μέσα από τεράστια αγάπη γι΄ αυτό που κάνει.

Όσον αφορά στις σπουδές σου στη Νομική, πώς σκέφτεσαι να τις αξιοποιήσεις;

Θέλω να εργαστώ στο Δίκαιο πάνω στην Τέχνη. Θέλω να εργαστώ σε δικηγορικές εταιρείες που ασχολούνται με πνευματικά δικαιώματα, με ό, τι έχει να κάνει με art, με καλλιτέχνες, media, που εκπροσωπούν καλλιτέχνες και να επικεντρωθώ αυτό.

Πώς είναι η ζωή στο Λονδίνο;

Είναι πάρα πολύ ωραία. Έχει τόσα ερεθίσματα, όμορφο περιβάλλον και δεν γίνεται να μην δραστηριοποιηθεί κάποιος εδώ. Έχει τόσα πολλά πράγματα να κάνεις. Είναι μία πρωτεύουσα που σε ωθεί να κάνεις πράγματα. Αν έχει θέληση κάνεις, μπορεί να δημιουργήσει. Υπάρχουν τόσοι διαφορετικοί άνθρωποι γύρω, που σου δίνουν και διαφορετική έμπνευση.

Πώς περνά αυτή την περίοδο ο καιρός στο Λονδίνο;

Με πολύ διάβασμα, με επισκέψεις σε μουσεία, σε γκαλερί. Μου αρέσει να το ψάχνω το Λονδίνο, πολύ.

Τα έργα σου δεν σκέφτεσαι να τα παρουσιάσεις;

Θα κάνω έκθεση. Θέλω απλώς να τελειοποιήσω κάποια κομμάτια. Δεν με αφορά να κάνω μία έκθεση μόνο και μόνο για να δείξω τι ζωγραφίζω. Θέλω πάρα πολύ να ασχοληθώ με την pop art. Μου αρέσει πάρα πολύ το διάβασμα απλώς όταν πιάνω το πινέλο και ζωγραφίζω δεν υπάρχει τίποτα άλλο γύρω μου. Μία πορεία χωρίς τέλος. Τις προάλλες ζωγράφιζα επί οκτώ συνεχείς ώρες. Αν δεν με πονούσαν τα χέρια μου κάποια στιγμή δεν θα καταλάβαινα πόση ώρα είχε περάσει.

Δημιουργείς μόνο μεγάλα έργα;

Τα πρώτα μου, που τα έχω πουλήσει όλα, ήταν μικρότερα. Τα τελευταία μου είναι αρκετά μεγάλα και τώρα, όταν θα έχω χρόνο, θέλω να πάρω έναν τετράμετρο.

Με το τραγούδι έχεις ασχοληθεί;

Γιατί; (γελά). Ήμουν στη χορωδία του σχολείου κάποια στιγμή αλλά δεν ξέρω αυτοί που με άκουγαν τι έλεγαν. Τραγουδάω πάντως και μάλιστα το καλύτερο μου είναι το καραόκε. Η μαμά μου δε όταν δεν είναι καλά με βάζει και τραγουδάω. Ακούω ροκ, μέταλ και τραγουδάω. Σε αυτά είναι το αστείο και όχι τόσο στα ελληνικά.

Στην Ελλάδα πότε θα επιστρέψεις;

Σίγουρα μετά τις εξετάσεις και αφού κάνω κάποια ταξίδια για μία έρευνα αγοράς που θέλω.

Τι εννοείς; Τι ετοιμάζεις;

Μαζί με την κολλητή μου, ξεκινούμε τη δική μας εταιρεία ρούχων, με lingerie, δαντέλες και καλοκαιρινά ρούχα σε δικά μου, μίνιμαλ, σχέδια. Ό, τι έχει να κάνει με Τέχνη θέλω να το δοκιμάζω και τα ρούχα, ως Τέχνη τα αντιμετωπίζω.