Τζόυς Ευείδη: «Έχω καλλίγραμμο ψυχικό κόσμο»

Η Τζόυς Ευείδη είναι ένα υπέροχο πλάσμα. Με ταλέντο, λάμψη και μία γοητεία που συναρπάζει επί σκηνής αλλά και όταν βρίσκεται μακριά από αυτή. Χωρίς ρόλους και υποκρισία, χωρίς ψέματα και υπεκφυγές, η Τζόυς Ευείδη ήταν και παραμένει μία από τις «αγαπημένες μας ηθοποιούς», έτσι όπως σε αναγκάζει να την αγαπάς «από πάντα και για πάντα». Για την υποκριτική αλλά και για την αλήθεια της. 

Το καινούριο «Καφέ της Χαράς» είναι για εσένα  μία μεγάλη αγάπη ή μία επιστροφή που… «δεν έγινε και κάτι»

Έκανα τούμπες στο αέρα με την επιστροφή του «Καφέ της Χαράς». Όποιος δεν ενθουσιάστηκε και δεν τρελάθηκε με την ιδέα της επιστροφής είναι ο πιο αχάριστος άνθρωπος του κόσμου. Η δουλειά αυτή γινόταν ανέκαθεν με μεγάλη αγάπη και φροντίδα. Για εμένα είναι χαρά και τιμή

Τι αγάπησες και αγαπάς πολύ στο «Καφέ;»

Όλα. Είναι μία εξαιρετική δουλειά στο σύνολό της. Έχει ένα κείμενο με υπόβαθρο, είναι καλοδουλεμένο και γραμμένο σε σωστά ελληνικά, είναι ένα κείμενο «100 χρόνια μπροστά». Υπήρξε η πρόσθεση να γίνει κάτι σημαντικό και έτσι έγινε και συγγραφικά και σκηνοθετικά. Και εμείς έχουμε εξελιχθεί και έχουμε αλλάξει αφού 15 χρόνια μετά είμαστε καλύτεροι ηθοποιοί

Και στην εξωτερική σας εμφάνιση δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές

Δεν είναι έτσι ακριβώς. Υπάρχουν διαφορές  και εμείς τις βλέπουμε. Περάσανε πάρα πολλές μέρες από πάνω μας και φαίνεται

Είσαι εξοικειωμένη με την εικόνα σου;

Είμαι πολύ εξοικειωμένη επειδή δεν μου άρεσε και δεν μου αρέσει αυτό που «φαίνεται» άρα δεν αλλάζει κάτι στον τρόπο που με βλέπω

Τι δεν σου αρέσει;

Τίποτα απολύτως, σιχαίνομαι να βλέπω τον εαυτό μου. Δεν είμαι από αυτές που καμαρώνουν για την εξωτερική τους εμφάνιση, δεν έχω υπάρξει ωραία ποτέ και το μόνο που με νοιάζει είναι να «τα πω καλά»

Σε προσωπικό επίπεδο, ως γυναίκα πώς νιώθεις;

Δεν αισθάνομαι και πολύ  γυναίκα για να σου πω την αλήθεια

Και όταν κοιτάζεις στον καθρέφτη τι σου αρέσει και τι σου λες;

Στον καθρέφτη δεν κοιτάζω και δεν λέω τίποτα απολύτως, έχω «καλλίγραμμο ψυχικό κόσμο», αυτό είναι το πρόβλημά μου, ότι ο εσωτερικός μου κόσμος είναι πιο καλλίγραμμος από τον εξωτερικό

Έχεις πέσει στην παγίδα των «αλλαγών» και της βελτίωσης της εξωτερικής σου εμφάνισης;

Φυσικά, κατά καιρούς έχω κάνει όσα κάνει μια γυναίκα. Μπήκα στη διαδικασία να αδυνατίσω, να αλλάξω τα μαλλιά μου και πάει λέγοντας

Από τις αντιδράσεις θαυμασμού και αγάπης του κόσμου τι καταλαβαίνεις ότι τους αρέσει σε εσένα;

Δεν καταλαβαίνω γιατί να με θαυμάζει κάποιος αλλά τέλος πάντων

Ίσως γιατί είσαι ένας πολύ ωραίος άνθρωπος και μία πολύ καλή ηθοποιός

Δεν με ξέρουν αυτοί που με θαυμάζουν, μάλλον

Γιατί; Είσαι κακός άνθρωπος;

Καθόλου, είμαι πολύ καλός άνθρωπος, παραπάνω καλός από όσο πρέπει

Έχεις πέσει θύμα της καλοσύνης σου;

Πολλές φορές γιατί δεν είμαι μόνο καλή αλλά και απονήρευτη και «μ@λ@κ@ς» αφού για πολλά χρόνια δεν διάβαζα τις δεύτερες σκέψεις των ανθρώπων και λειτουργούσα με τον ένστικτό μου

Σε έχουν εκμεταλλευτεί επαγγελματικά ή προσωπικά;

Προσωπικά δεν με έχουν εκμεταλλευθεί καθόλου αλλά και επαγγελματικά… τι σημαίνει «με έχουν εκμεταλλευθεί;». Αν δεν έκανα μια καλή συμφωνία δεν φταίει ο παραγωγός αλλά εγώ που δεν επέμεινα σε κάτι άλλο. Γενικώς το πλεονέκτημα και το μειονέκτημά μου είναι ότι είμαι πολύ ανεκτικός άνθρωπος, έχω μεγάλη υπομονή μέχρι να σκάσω

Και όταν «σκας;»

Γίνομαι θρίλερ, αφού κατά βάθος είμαι ένας υστερικός άνθρωπος. Βεβαίως το έχω δουλέψει πολύ για να μη βγαίνει αυτή η υστερία στην επιφάνεια αφού όταν βγαίνει είναι λάβα

Και πάνω στην θεατρική σκηνή, που όλα είναι πιο «άμεσα», πόσο αληθινή, ματαιόδοξη και ανασφαλής είσαι; Προσπαθείς να αρέσεις;

Σαν τρελή προσπαθώ να αρέσω. Αλλά με νοιάζει να αρέσει το «αποτέλεσμά μου» και όχι η εικόνα μου. Αυτό κάνουμε όλοι οι ηθοποιοί μέσα σε αυτή την σχιζοφρένεια που έχει η δουλειά μας έτσι όπως σε βάζει στη διαδικασία να κυνηγάς την αποδοχή και την «αγάπη» αγνώστων, των ανθρώπων που έρχονται να σε δουν και να σε χειροκροτήσουν

Επί σκηνής τι νιώθεις και τι κάνεις για να κερδίσεις τους θεατές, έχεις τερτίπια ασφαλείας;

Κανένα, το μόνο τερτίπι που έχω ανακαλύψει 35 χρόνια που δουλεύω είναι να μην φαίνεται πόσο τρομαγμένη είμαι επάνω στην σκηνή

Καλλιτεχνικά τι σε έχει φτιάξει μέχρι σήμερα;

Χιλιάδες συναντήσεις και επιλογές που έκαναν κάποιοι άλλοι για εμένα αλλά και δικές μου πρωτοβουλίες. Αποδείχθηκε σπουδαία η επιλογή του Γιάννη Δαλιανίδη να με βάλει στο «Ρετιρέ» αλλά ακόμα και πριν από αυτό ξεκινήσαμε μία ομάδα, «τα παιδιά του εθνικού», που μόλις αποφοιτήσαμε να κάνουμε παραστάσεις. Μετά το «Ρετιρέ», ο Γιώργος Κιμούλης μου έδωσε την ευκαιρία να παίξω «Στη καρδιά του Σκύλου» και αυτή ήταν η δεύτερη καλύτερη μέρα της ζωής μου μετά την «εισαγωγή» μου στο Εθνικό. Σπουδαία ήταν και είναι όλα όσα έχουν γράψει ο Μιχάλης Ρέππας και ο Θανάσης Παπαθανασίου για εμένα αλλά και ο Χάρης Ρώμας και η Άννα Χατζησοφιά.. Χρωστάω σε πάρα πολλούς ανθρώπους

Την πολλοστή επανάληψη του «Ρετιρέ» την βλέπεις;

Όταν την βλέπω φρικάρω παρά πολύ αφού δεν μου αρέσω καθόλου

Όταν βλέπεις του «Μεν και τους Δεν» τι σκέφτεσαι;

Τους ευχαριστιέμαι πάρα πολύ γιατί ήταν μία δουλειά που είχαμε «ματώσει την φανέλα». Ήταν μία πολύ σκληρά δουλεμένη σειρά με πολλές πρόβες και με πολύ μεράκι, δεν ντρέπομαι για τους «Μεν και τους Δεν»

Ντρέπεσαι για το «Ρετιρέ;»

Όχι, απλώς δεν μου αρέσει η εικόνα μου στο «Ρετιρέ». Ήμουν ένα θρασύτατο πλάσμα, ενοχλητικό και ακαλαίσθητο

Να μιλήσουμε για ερωτικές περιπέτειες;

Έχω ζήσει μεγάλα ερωτικά πάθη. Όλοι οι έρωτές μου ήρθαν σε συγκεκριμένες συνθήκες και έπαιξαν το ρόλο τους αλλά δεν υπήρξε κάποιος που να μου άλλαξε την ζωή επειδή δεν ήθελα, να αλλάξει η ζωή μου.. και το πέτυχα. Ήθελα να αποφασίζω εγώ για εμένα για αυτό και παρέμεινα γεροντοκόρη

 Τι θα άλλαζε αν παντρευόσουν;

Δεν το γνωρίζω απλώς δεν εμπιστεύθηκα κάποιον τόσο πολύ για να τον παντρευτώ, ούτε λιμπίστηκα κάποιον υπερβολικά για να τον κάνω πατέρα των παιδιών μου. Δεν είχα μία τόσο εξαιρετική περίπτωση στην ζωή μου για να παντρευτώ και να γίνω μητέρα

Τι σε γοητεύει σε ένα άντρα;

Με γοητεύει η «μη πρόθεση» και η αθωότητα και η απλότητα

Τι σε κάνει ευτυχισμένη καθημερινώς;

Τα ζώα μου που είναι αγχολυτικά και διώχνουν τις κακές σκέψεις αλλά και οι πολλοί μου φίλοι που διώχνουν τα σκοτάδια

Ποιους στόχους θέτεις όταν ξυπνάς κάθε πρωί;

Να φτιάξω έναν  ωραίο ελληνικό καφέ και μετά αρχίζω τους άλλους στόχους

Τι σου χαλάει την μέρα;

Όλα, θέλω να κλαίω από το πρωί μέχρι το βράδυ με αυτά που γίνονται και κάποιες φορές το κάνω κιόλας. Το μεταναστευτικό, ο κορονοϊός, η εγκατάλειψη και η κακοποίηση των ζώων, όλα  είναι μαύρα. Αλλά προσπαθώ να φτιάχνω ένα μικρό, δικό μου σύμπαν, με τις γλάστρες, τα σκυλιά μου, τη μουσική και τα βιβλία, με τους φίλους μου. Προσπαθώ να ζω, για λίγο, μέσα σε μία μικρή Disneyland

Είναι εφικτό;

Το προσπαθώ πολύ για να ξεχνιέμαι, έστω για λίγες ώρες

Σημαντικό ρόλο παίζει και η δουλειά σου

Εννοείται, εκεί, σε αυτή την μαγεία ξεχνιέμαι

Μελλοντικά, επαγγελματικά, σχέδια κάνεις;

Όχι, δεν ανήκω εαυτούς που κυνηγάνε και προσπαθούν να υπάρχουν, περιμένω σαν την «θεία» να με φωνάξουν

Και όταν δεν δε φωνάζουν;

Πεινάω

Eκτός από το «Καφέ της Χαράς» έχεις και το θεατρικό «Φεγγάρι από Χαρτί»

Του Μιχάλη Ρέππα και του Θανάση Παπαθανασίου στο Εθνικό θέατρο, στη σκηνή Κοτοπούλη Ρεξ. Είναι μία παράσταση που με κάνει υπερήφανη και θέλω να τη δει όλος ο κόσμος.  Είναι ένα αριστούργημα, είναι μια σαϊτιά στην καρδιά για τον κόσμο. Αναφέρεται στη δεκαετία του 60 , στην πορεία τεσσάρων αγοριών που περνάνε την εφηβεία τους. Είναι από τα ωραιότερα πράγματα που έχουν γράψει οι Ρέππας- Παπαθανασίου

Για το τέλος θα ήθελα να μου πεις μία δική σου εφηβική ανάμνηση

Στην εφηβική μου ηλικία ήμουν αχώνευτη και με άποψη, ήμουν ένα αντιπαθητικό πλάσμα. Καθόμουν χιλιάδες ώρες κλεισμένη στο δωμάτιό μου με τσίτα τη μουσική. Περνούσα μία περίοδο, θυμάμαι, που άκουγα όπερα σαν τρελή και  οι γονείς μου ήθελαν να αυτοκτονήσουν αλλά με διασκέδαζε που τους έσπαγα τα νεύρα. Ήμουν πολύ αντιδραστική και μου έφταιγαν όλα

Πότε μπήκες στο «σωστό δρόμο;»  

Ποτέ, παρέμεινα στην εφηβεία

Το «Καφέ της Χαράς» μία παραγωγή της PEDIO PRODUCTIONS – Κάθε Παρασκευή στις 21:45 στον ΑΝΤ1 

«Φεγγάρι από χαρτί» των Μιχάλη Ρέππα – Θανάση Παπαθανασίου

Θέατρο REX – Σκηνή «ΜΑΡΙΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ»