Η Πρόεδρος του «Ελπίδα», Πρέσβυς Καλής Θελήσεως της Unesco, Μαριάννα Β.Βαρδινογιάννη, έχει έναν μοναδικό τρόπο να διδάσκει με τη συμπεριφορά της.
Η ευγένεια κι ο σεβασμός που αντιμετωπίζει τον κάθε άνθρωπο που βρίσκεται δίπλα της, ανεξαρτήτως ηλικίας και θέσης, η απόλυτη προσοχή στη λεπτομέρεια, η ευγνωμοσύνη που διέπει την κάθε της κίνηση, την κάνουν αξιοθαύμαστη.
Με εξαιρετική οργάνωση και άριστο συγχρονισμό πετυχαίνει τους στόχους της χωρίς ποτέ να ξεχνά ότι απόλυτη προτεραιότητα στη ζωή της είναι η οικογένειά της. Πάνω από όλα είναι σύζυγος, μητέρα, γιαγιά. 
Πρόσφατα, έγινε η βράβευσή σας από τον ΟΗΕ, την ύψιστη τιμή, το βραβείο «Nelson Rolihlahla Mandela 2020». Ένα ακόμα βραβείο, μία ακόμη αναγνώριση στο σπουδαίο έργο σας. Τελικά ο ουρανός είναι το όριο για τους δικούς σας στόχους;
Ο στόχος μου ήταν πάντοτε και παραμένει να βοηθώ τους συνανθρώπους μου, συμβάλλοντας όσο μπορώ στη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου, ακολουθώντας αυτό που λέει η καρδιά και το ένστικτό μου. Οι διακρίσεις και τα βραβεία δεν υπήρξαν ποτέ για εμένα αυτοσκοπός. Τα βραβεία άλλωστε δεν ανήκουν σε εμένα, ανήκουν σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό, που πάντοτε στέκεται στο πλευρό μου στηρίζοντας κάθε μου προσπάθεια. Οι αγώνες και οι προσπάθειες μου είναι πάντοτε συλλογικοί.
Η Ελληνική Πολιτεία αναγνώρισε την μεγάλη τιμή για την χώρα μας. Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα σας τιμήσει με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος της Ευποιίας, ο Πρωθυπουργός σάς συνεχάρη κι ο υπουργός Εξωτερικών πραγματοποίησε ειδική τελετή στο Υπουργείο Εξωτερικών. Πώς αισθάνεστε για αυτό;
Είναι πολύ μεγάλη τιμή αλλά και συγκίνηση για εμένα που η χώρα μου αναγνώρισε αυτή τη διάκριση ως μια εθνική τιμή. Είμαι ένας άνθρωπος σεμνός και το μόνο που σκέφτομαι είναι πώς να προσφέρω. Το γεγονός πως η Πολιτειακή και η Πολιτική ηγεσία του τόπου αναγνώρισαν τη διάκριση είναι σημαντικό για εμένα. Στην καρδιά μου κρατώ όλα τα ζεστά λόγια που δέχτηκα, όπως και τα λόγια του Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών κυρίου Antonio Guterres ο οποίος μας χαρακτήρισε ως συνεχιστές του έργου του Νέλσον Μαντέλα. Λόγια πολύ τιμητικά, με μεγάλο όμως το βάρος της ευθύνης. 
Πόσο σημαντικό είναι για έναν άνθρωπο να προσφέρει με την ψυχή του;
Αυτό αποτελεί για εμένα τη βάση της φιλοσοφίας μου. Ποτέ δεν πίστεψα στην απρόσωπη προσφορά, σε αυτό που ονομάζεται «φιλανθρωπία». Μία από τις βασικές αρχές της ζωής μου ήταν πάντοτε να είμαι κοντά στους ανθρώπους. Πιστεύω βαθύτατα ότι είναι πολύ πιο σημαντικό να βρεθείς δίπλα σε εκείνους που περνούν μια δυσκολία και να τους στηρίξεις με μια αγκαλιά, ένα χαμόγελο ή μια ζεστή κουβέντα, παρά να προσφέρεις απρόσωπη οικονομική στήριξη. Προσπαθώ λοιπόν να είμαι εκεί.
Στο Ογκολογικό Νοσοκομείο βρίσκομαι δίπλα στις μητέρες που περιμένουν να ολοκληρωθεί η επέμβαση του παιδιού τους. Παλεύω να είμαι κοντά στα ίδια τα παιδιά που αντιμετωπίζουν τον παιδικό καρκίνο. Το πόσο ανάγκη έχουμε όλοι την προσωπική συμπαράσταση στις δύσκολες στιγμές το βιώσαμε και τώρα κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Την περίοδο της καραντίνας πραγματοποιήσαμε μια μεγάλη προσπάθεια να σταθούμε στο πλευρό όσων είχαν ανάγκη στέλνοντας τρόφιμα, είδη πρώτης ανάγκης και υγειονομικό υλικό σε ολόκληρη την Ελλάδα. Δεν στείλαμε όμως απλώς τα δέματα. Επικοινώνησα, έστω και μέσω skype, με τους ανθρώπους από κάθε περιοχή για να τους δώσω δύναμη και κουράγιο και γέμισε και η δική μου καρδιά από τη ζεστασιά και την αγάπη τους.
Αυτό είναι για μένα κοινωνική αλληλεγγύη, να είσαι στο πλευρό αυτού που σε έχει ανάγκη. Να είσαι δίπλα του, να νιώθεις, να αισθάνεσαι, να «ακουμπάς» το πρόβλημά του. 
Είχαμε τη χαρά να συμπορευτούμε από την αρχή του έργου σας, βλέπουμε έναν άνθρωπο που αποτελεί μια τεράστια αγκαλιά, το πιο υπέροχο λιμάνι, μια μάνα για τόσα παιδιά. Αυτή η τεράστια ευθύνη πόση δύναμη σας δίνει;
Η ευθύνη που νιώθω είναι πρωτίστως απέναντι στον εαυτό μου να κάνω το καλύτερο που μπορώ και να προσφέρω σε εκείνον που έχει ανάγκη. Πιστεύω πως τις ευλογίες που μας δίνει ο Θεός έχουμε την υποχρέωση να τις μοιραζόμαστε. Γιατί είναι χαρά να παίρνεις, αλλά πάντοτε η χαρά να δίνεις είναι διπλή.
Ως πρόεδρος της Τιμητικής Κοσμητείας του Επετειακού Έτους «Θερμοπύλες – Σαλαμίνα 2020» ποια θεωρείτε ότι είναι τα διδάγματα των Θερμοπυλών και της Σαλαμίνας και η σπουδαιότητα τους 2.500 χρόνια μετά;
Οι μεγάλες δυσκολίες των τελευταίων ετών άλλαξαν πολύ τους Έλληνες. Η επώδυνη οικονομική κρίση επηρέασε βαθιά την ελληνική κοινωνία δημιουργώντας τεράστια προβλήματα σε κάθε επίπεδο. Μας έμαθε όμως και να εκτιμάμε εκείνα που πραγματικά αξίζουν, να δούμε την ουσία κάτω από την επιφάνεια.
Η πρόσφατη πανδημία, από την άλλη, μας έκανε να κοιτάξουμε μέσα μας και να διαπιστώσουμε πως τα σπουδαιότερα αγαθά είναι η υγεία και η αλληλεγγύη του ενός προς τον άλλο.
Αυτό που μας κράτησε όρθιους ως κοινωνία όλα τα δύσκολα τελευταία χρόνια ήταν οι αξίες μας. Οι αξίες αυτές που μας έχουν κληροδοτήσει οι πρόγονοί μας και πάνω στις οποίες έχει βασιστεί ολόκληρος ο Δυτικός Πολιτισμός.
Νομίζω λοιπόν πως ειδικά τώρα έχουμε πολύ έντονη την ανάγκη να επιστρέψουμε στις ρίζες μας για να χτίσουμε πια το μέλλον μας σε πιο στέρεες βάσεις.
Η υπερηφάνεια για την πατρίδα μας. Μια μικρή αλλά τεράστιας σημασίας χώρα. Τι σημαίνει να είσαι Έλληνας, ότι σημαίνει ήθος, σημαίνει ανδρεία, σημαίνει αλληλεγγύη και αυτοθυσία. Στη ζωή δεν μετρούν μόνο οι αριθμοί, αλλά ο Άνθρωπος πάνω από όλα. 
Φέτος συμπληρώνονται 30 χρόνια από το ξεκίνημα του «ΕΛΠΙΔΑ». Ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι σας;
Από την πρώτη στιγμή που ξεκινήσαμε ο στόχος ήταν ένας: Να μην αφήσουμε ούτε ένα παιδί να χαθεί ενώ μπορεί να σωθεί. Μέσα από μια δύσκολη πορεία 30 ετών καταφέραμε να επιτύχουμε 3 στα 4 παιδιά μας να γίνονται εντελώς καλά. Τώρα με τη δημιουργία του Κέντρου Κυτταρικής και Γονιδιακής Θεραπείας που είναι ό, τι πιο σύγχρονο στην καταπολέμηση του καρκίνου παγκοσμίως μπορούμε να ελπίζουμε πως 4 στα 4 παιδιά μας θα γίνονται εντελώς καλά. Αυτό που ξεκίνησε ως όνειρο φαίνεται τώρα όλο και περισσότερο πιθανό να γίνει πραγματικότητα.
Παράλληλα, μέσα από τον Σύλλογο «ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ», στον οποίο έχουμε καταφέρει ήδη να εγγράψουμε περισσότερους από 100.000 εθελοντές δότες, έχουμε θέσει ως στόχο να ευαισθητοποιήσουμε περαιτέρω την ελληνική κοινωνία έτσι ώστε να μην υπάρχει ούτε ένας συνάνθρωπός μας που δεν μπορεί να βρει συμβατό εθελοντή δότη.
Σε διεθνές επίπεδο ποια είναι τα σχέδιά σας;
Όραμά μου ήταν πάντοτε η δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου για όλους. Για αυτό και ανέλαβα πρωτοβουλίες σε ολόκληρο τον κόσμο, όπου ένιωθα πως υπάρχει ανάγκη. Παιδιά θύματα πολέμου, νάρκες, αναλφαβητισμός, δικαίωμα στην υγεία, προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς και του περιβάλλοντος, ανθρώπινα δικαιώματα, κάθε τι που θα μπορούσε έστω και στο ελάχιστο να βελτιώσει τη ζωή έστω και ενός συνανθρώπου μας. Αυτή την ώρα προέχει να ενώσουμε όλοι τις δυνάμεις μας για να αντιμετωπίσουμε την επόμενη ημέρα της πανδημίας με τρόπο διεθνή και καταβάλλω μεγάλη προσπάθεια σε αυτή την κατεύθυνση.
Παράλληλα, βρίσκομαι σε στενή επαφή και επικοινωνία με τον συνβραβευθέντα μου Dr Morissanda Kouyate, ο οποίος είναι μια εμβληματική προσωπικότητα για την προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών και μαζί σχεδιάζουμε να υλοποιήσουμε δράσεις για τη στήριξη των γυναικών σε όλο τον κόσμο. 
Τι είναι αυτό που σας ξεκουράζει και σας επιτρέπει να «φορτίσετε» τις μπαταρίες σας; Από πού αντλείτε δύναμη, κουράγιο και συμπαράσταση;
Από την οικογένεια μου, που είναι ό, τι πολυτιμότερο έχω στη ζωή. Ο σύζυγος, τα παιδιά και τα εγγόνια μου αποτελούν για εμένα το «καταφύγιο» μου και την πηγή της δύναμής μου. Η αγάπη, η στήριξη και η αγκαλιά τους είναι για εμένα τα πάντα.
Είστε γυναίκα πρότυπο. Τι συστήνετε ως γυναίκα, μητέρα, γιαγιά στις γυναίκες του σήμερα;
Δεν νιώθω πως είμαι μια γυναίκα πρότυπο. Είμαι ένας άνθρωπος που κάνει το καλύτερο που μπορεί. Μια νομίζω πως θα ήταν η συμβουλή μου, μια αρχή που ακολούθησα πάντοτε στη ζωή μου. Να μην το βάζουν ποτέ κάτω. Να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες της ζωής με δύναμη και σθένος και να σηκώνονται κάθε φορά που πέφτουν. Η ζωή δεν είναι εύκολη, είναι μια πορεία στην οποία θα έρθουμε αντιμέτωποι με πολλές δύσκολες στιγμές. Πρέπει να έχουμε πάντα το κουράγιο να σταθούμε όρθιοι και να συνεχίσουμε να προχωράμε μπροστά. 
Ποιες είναι οι ασφαλιστικές δικλείδες που πρέπει να θέτει κάθε γυναίκα για να διατηρεί την αξιοπρέπειά της;
Δύο ήταν οι βασικές αρχές που διδάχτηκα από την μητέρα μου. Μου μίλαγε πάντα για την αξία της προσφοράς και της μόρφωσης. Η πορεία της ζωής μου μου απέδειξε πόσο δίκιο είχε. Μια λοιπόν είναι η ασφαλιστική δικλείδα για να μπορεί όχι κάθε γυναίκα, αλλά κάθε άνθρωπος, να διατηρεί την αξιοπρέπεια του: η μόρφωση. Η παιδεία και η μόρφωση μόνο μπορούν να σε οχυρώσουν και να αποτελέσουν εφόδιο απέναντι σε κάθε δυσκολία της ζωής. Αυτό έλεγα πάντοτε και στα παιδιά μου πως μπορούν να επιλέξουν τι θέλουν να κάνουν στη ζωή τους αλλά θα πρέπει προτεραιότητά τους να αποτελεί να αποκτήσουν παιδεία.
