Κωνσταντίνος Ασπιώτης: «Μπορεί να με κατηγορήσει κάποιος για σνομπισμό»

Ο ρόλος στην παράσταση «Η Δασκάλα με τα χρυσά μάτια» πώς προέκυψε;

Ήταν μία επιλογή του σκηνοθέτη, του Πέτρου Ζούλια. Είχε φτιάξει στο μυαλό του το καλλιτεχνικό πλαίσιο, αυτό που ζητούσε. Μου πρότεινε λοιπόν να γίνω ο θεατρικός Λεωνής Δρίβας και διαβάζοντας το έργο έκρινα ότι ήταν κάτι που ήθελα πολύ να κάνω.

Τι σας χαρίζει ο Λεωνής και ποιες είναι οι καλλιτεχνικές του δυνατότητες;

Είναι ένας γοητευτικός ρόλος  αφού το υλικό του Στρατή Μυριβήλη είναι σημαντικό. Διηγείται την ιστορία ενός ανθρώπου που επιστρέφει- τσακισμένος- από τον πόλεμο. Μετά από πέντε χρόνια βρίσκεται σε ένα κλειστό- συντηρητικό- περιβάλλον όπου – εκτός των άλλων- συναντάει τον απαγορευμένο έρωτα. Μου δίνει τη δυνατότητα να αφηγηθώ – πρωτίστως – μια ωραία ιστορία. Την ίδια στιγμή έχει αρκετές δυσκολίες αφού πρέπει – μέσα σε δύο ώρες- να ειπωθεί η ιστορία ενός μυθιστορήματος. Η εναλλαγή των συναισθημάτων και των καταστάσεων είναι άμεση, πολύ αληθινή, και πρέπει να προκαλεί την ταύτιση στον θεατή, να περάσει αυτό που συμβαίνει επί σκηνής και στον κόσμο.

Πόσο εύκολο είναι να γίνει ο αναγνώστης θεατής και να αφήσει στην άκρη τις δικές του εικόνες, αυτές που – έχει ήδη πλάσει – το μυαλό του;

 Η διασκευή ενός μυθιστορήματος για το θέατρο είναι ένα ξεχωριστό έργο, στέκει μόνο του. Ο θεατής πρέπει να έρχεται και είναι «λευκή σελίδα», να μην περιμένει να δει αυτό που έχει φτιάξει στο μυαλό του έχοντας διαβάσει το έργο. Ο πυρήνας ναι, παραμένει ο ίδιος, αλλά η ιστορία παρουσιάζεται σε όλους για πρώτη φορά, από την αρχή.

Με αφορμή το έργο και τα έντονα συναισθήματα που το χαρακτηρίζουν. Εσείς πόσο παθιασμένος είστε και πόσο εύκολα θα ζούσατε  έναν απαγορευμένο έρωτα;

Εν δυνάμει και προσπαθώντας να κατανοήσω το υλικό του ρόλου έχω δει τον εαυτό μου να βρίσκει κοινά σημεία ή πράγματα που είναι σε θέση να καταλάβει… αυτό.

«Στα θέλω και τα πρέπει» του έργου εσείς τι είδους «θέλω και πρέπει» έχετε;

Πιάνω τον εαυτό μου να ταυτίζεται πολύ με αυτό το τόσο σημαντικό στοιχείο που υπάρχει στο έργο «τα θέλω και τα πρέπει». Πολλές φορές θέλω αλλά δεν πρέπει ή πρέπει και δεν θέλω. Υπάρχουν αυτά και σε λεπτομέρειες αλλά και σε πιο σημαντικά θέματα ζωής. Στο συγκεκριμένο έργο χρειάζεται να έχω μία πολύ καλή φυσική κατάσταση για να μπορέσω να ανταπεξέλθω  Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να γυμνάζομαι καθημερινώς και να αποφεύγω το φαγητό, το ποτό και το τσιγάρο, απολαύσεις που πρέπει να αποφύγω αυτή την εποχή αλλά θέλω να έχω στην καθημερινότητά μου.

Εκτός από τον θεατρικό ρόλο έχετε και έναν τηλεοπτικό στο σήριαλ «Κρατάς Μυστικό» του Alpha . Πόσο ικανοποιημένος είστε με αυτή την επιλογή;

Αυτή η δουλειά με ικανοποιεί και με κάνει περήφανο. Με κέρδισε από την πρώτη στιγμή που άκουσα την ιδέα. Δουλέψαμε πολύ για να ξεκινήσουμε γυρίσματα και μου αρέσει το ότι είναι πολύ κοντά στο δικό μου γούστο. Είναι μία πολύ προσεγμένη παραγωγή σε όλα τα επίπεδα. Η ιστορία της εξελλίσεται με έναν πολύ ωραίο τρόπο που όσο περνάει ο καιρός θα κερδίζει όλο και πιο πολύ το κοινό που επιλέγει να παρακολουθεί τη σειρά.

Υποκριτικά τι αγαπάτε πιο πολύ αυτή την εποχή. Το θέατρο ή την τηλεόραση;

Και τα δύο. Διαφέρουν και η πρόκληση που προκύπτει από τις απαιτήσεις που έχει το κάθε ένα είναι σημαντική. Δίνω λοιπόν τον καλύτερό μου εαυτό και προσπαθώ για το πιο ωραίο αποτέλεσμα είτε αυτό είναι επί σκηνής είτε σε ένα τηλεοπτικό studio. Έχω ενέργεια, χαρά και αφοσίωση και στα δύο.

Καλλιτεχνικά. Τι «βλέπει» κάποιος σε εσάς και γιατί σας ξεχωρίζει;

Δεν ξέρω. Δεν βλέπουν όλοι το ίδιο σε έναν άνθρωπο ή σε έναν καλλιτέχνη. Υπάρχει διαφορετική προσέγγιση και μία άλλη ματιά. Σε κάποιον αρέσει κάτι και σε κάποιον κάτι άλλο. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τι ξεχωρίζει κάποιος σε εμένα.

Εσάς τι σας αρέσει στον καλλιτεχνικό σας εαυτό;

 Μου αρέσει να λέω ιστορίες και κάθε προσπάθεια που κάνω σχετίζεται με αυτό, να μπορέσω να επικοινωνήσω με τους θεατές. Το ξεχωριστό λοιπόν ίσως να είναι το ότι καίγομαι -με έναν έντεχνο τρόπο- να σου πω το παραμύθι, δεν θέλω να σε αφήσω να χαλαρώσεις- να αφαιρεθείς. Έχω μεγάλη έγνοια στο να ειπωθεί σωστά μία ιστορία.

Η δική σας αγαπημένη ιστορία ζωής ποια είναι;

Μου αρέσει να πηγαίνω πολύ συχνά με το μυαλό μου στην εποχή που ήμουν παιδί και μεγάλωνα, στην Καλαμαριά. Εκεί βρίσκω – κατά συνέπεια – τους γονείς μου, τον παππού και τη γιαγιά μου, οικογένεια και φίλους. Μου αρέσει και μου κάνει καλό να επιστρέφω- που και που-  και να αναπολώ.

Θα γράφατε ένα έργο για να εκθέσετε μία πολύ προσωπική ιστορία, ένα έργο βασισμένο σε αληθινά γεγονότα;

 Ναι. Αν πίστευα ότι θα είχε ενδιαφέρον και θα έκανε καλό να ειπωθεί, θα το έκανα.

Πόσο εύκολος άνθρωπος είστε και τι σας καταλογίζουν οι φίλοι και οι συνεργάτες, υπάρχει κάτι για το οποίο σας «κατηγορούν;»

Οι συνάδελφοι δεν μου καταλογίζουν κάτι κακό, είμαι καλός συνεργάτης όσο και φίλος. Ίσως υπάρξουν στιγμές που σε επίπεδο ανθρώπινης συμπεριφοράς να θεωρηθώ δυσπρόσιτος. Είμαι ένας κλειστός χαρακτήρας και δεν ανοίγομαι εύκολα, θέλω τον χρόνο μου με τους ανθρώπους. Αυτό ίσως παρερμηνευτεί και ενδέχεται να θεωρηθεί σνομπισμός, δεν ισχύει.

 Μελλοντικά τι περιμένετε και τι θα γίνει;

Επιμελούμαι- σκηνοθετικά- την παράσταση  «The Proof Show» με την Αθανασία Κουρκάκη και τη Βαλέρια Δημητριάδου, την ομάδα ValSia.

Η παράσταση «Η δασκάλα με τα χρυσά μάτια» ανεβαίνει στο θέατρο Βεάκη