Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας, έχοντας δύο πατρίδες, την Ελλάδα και τη Γαλλία, έχει καταφέρει να γίνει ένας αληθινός περαματάρης «ανάμεσα σε έναν αυθεντικό και ακμάζοντα ελληνισμό και τα αριστουργήματα του γαλλικού πνεύματος», όπως δηλώνει ο ίδιος

Ο Γιώργος Αρχιμανδρίτης έχει διατελέσει Πρέσβης Πολιτισμού της Ελλάδας στο πλαίσιο της γαλλικής προεδρίας στην Ευρώπη. Έχει τιμηθεί από τη Γαλλική Δημοκρατία με τον τίτλο του Ιππότη του Τάγματος των Γραμμάτων και των Τεχνών για τη συμβολή του στον τομέα του Πολιτισμού στη Γαλλία και τον κόσμο. Είναι Διδάκτωρ συγκριτικής γραμματολογίας του Πανεπιστημίου της Σορβόννης, τακτικός συνεργάτης των εφημερίδων «Le Monde» και «Το Βήμα», των «International New York Times» καθώς και της Κρατικής Γαλλικής Ραδιοφωνίας ως παραγωγός ραδιοφωνικών ντοκιμαντέρ Τέχνης και Πολιτισμού.

Έχει δημοσιεύσει δοκίμια και μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά, ενώ η διατριβή του «Ο μύθος του Ορφέα στον κινηματογράφο και το θέατρο του 20ού αιώνα». Στην Ελλάδα κυκλοφορούν τα βιβλία του «Μίκης Θεοδωράκης – Η ζωή μου», «Θόδωρος Αγγελόπουλος – Με γυμνή φωνή» και «Μελίνα-Μία σταρ στην Αμερική». Είχε την χαρά να συνομιλήσει με μερικές από τις σημαντικότερες διεθνείς προσωπικότητες μεταξύ των οποίων οι: Ζακ Σιράκ, Πασκάλ Μπρικνέρ, Ζαν Μορό και Μπριζίτ Μπαρντό. Ο άνθρωπος που αναζητά τη φωτεινή πλευρά και την καλοσύνη των συνομιλητών του, υποστηρίζει με σθένος τις τέχνες και τον πολιτισμό και μας με πάθος και ειλικρίνεια για όλα όσα έχουν αξία.

Ποια είναι η σημασία αυτής της παρασημοφόρησης;

Είναι, πρωτίστως, μία μεγάλη τιμή. Ο Πρέσβης της Γαλλίας στην Αθήνα Πατρίκ Μεζονάβ, έχοντας οξυδέρκεια, ευαισθησία, ευθυκρισία και πάθος για την Τέχνη και τον Πολιτισμό διοργάνωσε μία πολύ ξεχωριστή βραδιά που με έκανε ευτυχισμένο. Με συγκινεί διότι όλα όσα έχω κάνει μέχρι τώρα αναγνωρίζονται από μία χώρα που έχω υιοθετήσει και με έχει υιοθετήσει με τη σειρά της. Η Γαλλία είναι η δεύτερη πατρίδα μου. Ναι μεν γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Ελλάδα αλλά εκεί πήρα τα πνευματικά εφόδια, τις ευκαιρίες και τα μέσα, μα πάνω από όλα την ελευθερία να κάνω ακριβώς αυτά που ήθελα και με ενδιέφεραν με τον τρόπο που επιθυμούσα. Και αυτό διότι οι Γάλλοι έχουν μία έμφυτη αγάπη για τον Πολιτισμό. Έχουν αγάπη και περιέργεια για να μάθουν.

Από τα επιτεύγματά σας ποια είναι αυτά που ήταν εξ αρχής στο μυαλό σας και αποτέλεσαν «μελλοντικούς στόχους»;

Όλα ερχόταν βήμα- βήμα μέσα από την ζωή. Αυτό που ήθελα -εξ αρχής- και ήταν προγραμματισμένο ήταν οι σπουδές μου στη Σορβόννη. Αυτό το ήθελα πολύ. Να σπουδάσω σε ένα από τα πιο φημισμένα Πανεπιστήμια στον κόσμο. Από εκεί και πέρα όλα όσα ακολούθησαν τα έφερε η ζωή.

Ένα ραδιοφωνικό ντοκιμαντέρ για την ζωή και το έργο για το Μίκη Θεοδωράκη μοιάζει να έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ζωή και την καριέρα σας.

Αυτό το ντοκιμαντέρ ήταν μία κομβική στιγμή για εμένα. Άλλαξε τα πάντα. Εντελώς. Στάθηκε η αφορμή να γνωρίσω το Μίκη Θεοδωράκη. Άρχισα να τον βλέπω πολύ συχνά και κατάφερα να τον συναντάω και να μιλάμε με τις ώρες όταν ερχόμουν από τη Γαλλία στην Ελλάδα. Κάπως έτσι γεννήθηκε και το πρώτο μου βιβλίο για τον Μίκη. Αμέσως μετά γνώρισα τη Ντανιέλ Μιτεράν με την οποία είχαμε θερμές σχέσεις, σχέσεις εκτίμησης και αγάπης. Γράφτηκε λοιπόν η δική της βιογραφία που κυκλοφόρησε στη Γαλλία. Το ένα έφερνε το άλλο. Για παράδειγμα, οι εκπομπές με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο έγιναν βιβλία και ούτω καθεξής. Γνώρισα τη Ζαν Μορό με την οποία βλεπόμασταν συχνά και συζητούσαμε για το Ρίτσο, την Ελλάδα, τον Αντονιόνι και τόσα άλλα

Γιατί ο Μίκης Θεοδωράκης σας έχει αποκαλέσει το «καλό παιδί;»  

Όταν το λέει ένας τόσο σημαντικός άνθρωπος αντιλαμβάνεσαι την τρυφερότητα στα λόγια του και σε κάνει να νιώθεις εγγονός του. Είναι λόγια που λέει κάποιος για τα παιδιά του και αυτό είναι σπουδαίο. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να είμαι καλοπροαίρετος και καλοσυνάτος. Δεν είμαι επιθετικός, δε με νοιάζει να φέρω κάποιον σε δύσκολη θέση. Με νοιάζει να βγάλω το καλύτερο που έχει να μου δώσει ένας άνθρωπος, ένας συνομιλητής. Έτσι συμπεριφέρομαι και είναι τρόπος ζωής, να έρχομαι σε επαφή με τη φωτεινή, την καλή, πλευρά των ανθρώπων.

Αυτή τη φωτεινή πλευρά, αυτό το δώρο το δίνετε στον κόσμο μέσα από τη δουλειά σας. Οι άνθρωποι πόσο καλύτεροι γίνονται παίρνοντας φωτεινά παραδείγματα και πόσο αλλάζουν μέσω του Πολιτισμού;

Δεν υπάρχει κάτι άλλο που να μπορεί να κάνει τον άνθρωπο καλύτερο. Δε γίνεται να εξελιχθούμε χωρίς  υποδειγματικούς ανθρώπους που να δείχνουν τι αξίζει να επιτρέψουμε να μας βοηθήσει  για να γίνουμε καλύτεροι. Χρειαζόμαστε ήρωες και μύθους. Χρειαζόμαστε μοντέλα συμπεριφορών. Με ενδιαφέρει να ανακαλύψω τι είναι αυτό που κάνει έναν άνθρωπο να γίνεται παράδειγμα προς μίμηση. Πιστεύω ότι βασικό συστατικό της φύσης του ανθρώπου είναι το να διηγούμαστε ιστορίες. Είμαστε ιστορίες. Ο κόσμος λοιπόν ακούγοντας και διαβάζοντας ιστορίες που τον εμπνέουν καταλαβαίνει ότι τα πράγματα στην ζωή είναι εφικτά. Και ενώ η ομορφιά της Τέχνης και του Πολιτισμού σε αγγίζει την ίδια στιγμή- βασικό συστατικό είναι η συγκίνηση. Όταν κάποιος συγκινείται γίνεται καλύτερος επειδή νιώθει- μαθαίνει κάτι καινούριο. Αυτός ο παράγοντας του καινούριου που προστίθεται σε αυτό που είμαστε είναι εξέλιξη.

Είπατε προηγουμένως ότι η Γαλλία, σας έδωσε την ευκαιρία να κάνετε αυτά που θέλατε με τον τρόπο που τα θέλατε.  Σε τι διαφέρει ο τρόπος που γίνονται τα πράγματα στην Ελλάδα;

Δε μπορούμε να μιλήσουμε γενικά αφού κάθε άνθρωπος έχει το δικό του τρόπο λειτουργίας. Ο τρόπος και στις δύο χώρες είναι διαφορετικός χωρίς να μπορούμε να πούμε ότι ο ένας είναι σωστός και ο άλλος λάθος. Απλώς στη Γαλλία υπάρχουν τα μέσα που εδώ δεν υπάρχουν, όπως τα ραδιοφωνικά ντοκιμαντέρ για παράδειγμα που απαιτούν πολλές ώρες δουλειάς και αφοσίωσης. Στη Γαλλία υπάρχει περισσότερη γνώση και εκτίμηση του τι σημαίνει Πολιτισμός και πόσο αυτός μπορεί να είναι σημαντικός για την πρόοδο της χώρας συνολικά. Άλλωστε ο Πολιτισμός είναι η ανθρώπινη εξέλιξη, είναι αυτός που έχει δημιουργήσει ένα περιβάλλον θαυμάτων μέσα στο οποίο ζούμε. Τα πάντα είναι Πολιτισμός.

Ο Πολιτισμός από τι κινδυνεύει και πώς οχυρώνεται για να μην εκτεθεί στις απειλές;

Ο Πολιτισμός δεν απειλείται από τίποτα. Έχει μια τέτοια δύναμη και μία δυναμική που ό,τι και αν γίνει οι θετικές δυνάμεις του ανθρώπου θα διασφαλίζουν την ύπαρξη και την προστασία των θαυμαστών επιτευγμάτων του. Η ζωή πάντα κερδίζει. Όποιες και αν είναι οι απειλές πάντοτε θα στεκόμαστε-γερά- στα πόδια μας.