Είναι ωραίο να ακούγονται νέες φωνές. Νέοι ταλαντούχοι άνθρωποι που έχουν μυαλό και καρδιά δοσμένα στην ευαισθησία, την αξιοπρέπεια και το σεβασμό απέναντι σε όλα όσα γίνονται. Αυτά που συμβαίνουν και τους καλούν να δημιουργήσουν το δικό τους καλλιτεχνικό καταφύγιο. Εκεί όπου η μουσική και τα τραγούδια σε βοηθούν να ερωτευθείς, να σκεφτείς, να ξεσκάσεις και να νιώσεις ότι όλα θα εξελιχθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Μα πάνω από όλα είναι ωραίο να μαθαίνεις και να συστήνεις νέες φωνές που έχουν λόγο να ακούγονται… δυνατά και καθαρά.
Σε μια τόσο περίεργη εποχή που ζούμε τι είναι αυτό που σε «πυροδοτεί» στο πλαίσιο της καλλιτεχνικής δημιουργίας;
Η δημιουργία είναι κάτι που προκύπτει πολύ φυσικά ανεξαρτήτως εποχών και καταστάσεων. Είναι μία αυθόρμητη διαδικασία. Δεν έχω στο μυαλό μου ότι «κάτι πρέπει να πω» επειδή το επιβάλλει η εποχή ή όλα όσα γίνονται
Ναι, αλλά δεν υπάρχει κάτι πολύ συγκεκριμένο που μπορεί να πατήσει τον «διακόπτη»;
Είναι όλα όσα βλέπω και νιώθω, εικόνες και συναισθήματα που συσσωρεύονται. Έχουν να κάνουν με τη δική μου ζωή αλλά και με τις ζωές των ανθρώπων γύρω μου. Ναι, φιλτράρω όλα όσα βλέπω, ακούω και διαβάζω αλλά αυτό γίνεται ασυναίσθητα, μετά έρχεται η ανάγκη της έκφρασης και του «να φτιάξουμε μουσική και τραγούδια για όλα όσα έχουν αξία»
Αυτά που προκύπτουν και γίνονται τραγούδια έχουν να κάνουν με την χαρά ή με τη λύπη;
Η αλήθεια είναι ότι ο πόνος μου έχει δώσει μεγαλύτερη έμπνευση μέχρι σήμερα. Άλλωστε είναι ο ίδιος πόνος που μου δίνει τη δύναμη να εκτεθώ περισσότερο και να μπορώ να φτιάχνω μουσική, να κάνω συναυλίες και τραγούδια
Ποιον πόνο κουβαλάς; Είναι ένας έρωτας, ένα απωθημένο, οικογενειακές στιγμές, φιλικές απιστίες;
Αυτό που με πονά περισσότερο είναι η «κακή» και η «περίεργη» συμπεριφορά των ανθρώπων που αγαπώ και πιστεύω. Είτε είναι η οικογένεια, οι φίλοι ή ένας έρωτας. Όλοι έχουμε στο μυαλό μας το πώς θέλουμε να μας συμπεριφέρονται και να μας αγαπούν. Όταν αυτό γίνεται με «άλλο» τρόπο ή δε γίνεται καθόλου τότε δημιουργείται αυτός ο πόνος που τον κουβαλάμε όλοι
Στη συμπεριφορά των ανθρώπων τι σε ενοχλεί περισσότερο; Σε ευρύτερο πλαίσιο
Η πίκρα και το άγχος μου προκύπτουν από την χαλαρότητα και την «άμυαλη» αντίδραση των συναθρώπων μας σε κάτι τόσο δύσκολο και επικίνδυνο όσο είναι η πανδημία. Αυτό που συμβαίνει και έχει καθορίσει τον τρόπο που ζούμε και καλούμαστε να ζήσουμε από εδώ και πέρα, κάποιοι το αντιμετωπίζουν πολύ επιφανειακά. Στη δική μου οικογένεια έχουμε χάσει άνθρωπο από τον κορονοϊό
Γίνεται λόγος για τους νέους, για την «χαλαρή» συμπεριφορά της δικής σου γενιάς
Δεν είμαστε όλοι το ίδιο και δεν είναι όλοι οι νέοι χωρίς μυαλό. Απλώς υπάρχουν και αυτοί που λένε «θα το πιστέψω όταν κολλήσει κάποιος δικός μου»… τη στιγμή που έχουν νοσήσει τόσοι άνθρωποι, αυτό είναι αποκαρδιωτικό
Ποιο είναι το μεγαλύτερο χάρισμα αλλά το μεγαλύτερο ελάττωμα των νέων;
Ο δυναμισμός και η πίστη ότι μπορούμε να τα κατακτήσουμε όλα. Αυτό είναι χάρισμα επειδή νιώθεις τη δύναμη και μπορείς να καταφέρεις τα πάντα αλλά όταν η υπερβολική πίστη στις δυνάμεις μας εξελίσσεται σε υπεροψία τότε είναι ένα σοβαρό ελάττωμα και προκύπτει μία επικίνδυνη συμπεριφορά
Οι γονείς σου τι σου έμαθαν και πόσο φρόντισαν προκειμένου να «πατάς στη γη;»
Φρόντισαν πολύ για να λάβω καλή παιδεία. Να σπουδάσω και να πάρω τη μόρφωση που ήθελα και χρειαζόμουν. Μου έμαθαν την ευγένεια και την αγάπη αν και είμαι παιδί χωρισμένων γονιών, χώρισαν όταν ήμουν πέντε ετών και αυτό θα μπορούσε ενδεχομένως να λειτουργήσει αρνητικά στο μυαλό και την ψυχή μου, δεν έγινε κάτι τέτοιο
https://www.youtube.com/watch?v=pSTrTQjQEoo&feature=emb_title
Πώς βίωσες το διαζύγιό τους;
Πολύ ψύχραιμα και ίσως θεωρούσα ότι ήταν και αναγκαίο να συμβεί αφού ήταν δύο άνθρωποι που δεν ταίριαζαν. Με τον καιρό συνειδητοποίησα ότι είχα κάποια «κατάλοιπα» αλλά όχι κάτι που να μου προκαλούσε ή να μου προκαλεί κάτι αρνητικό και δύσκολο
Ποιες εικόνες θυμάσαι από την παιδική σου ηλικία;
Είναι εικόνες μεγάλης αγάπης. Αυτό έζησα και ζω μέχρι και σήμερα. Δε μου έλειψε κάτι, «πριν και μετά» είχα όλα όσα ήθελα και ένιωθα την ασφάλεια των γονιών μου. Δημιούργησαν καινούριες σχέσεις αλλά ακόμα και αυτό το μόνο που έκανε ήταν να «μεγαλώσει την οικογένεια». Πίκρα στην επιφάνεια των πραγμάτων δεν έχω
Τα πρώτα τραγούδια σου θα τα αφιέρωνες στον πατέρα σου ή στη μητέρα σου;
Στον παππού και στη γιαγιά μου. Είναι οι δύο άνθρωποι που τους έχω πάνω από όλους, τους αγαπώ «λίγο» περισσότερο. Αγαπούσαν πολύ τη μουσική και ο παππούς μου με φώναζε τα απογεύματα να παίζω πιάνο και να τραγουδάω. Και τώρα που έχουν φύγει από την ζωή μου υπάρχουν στην καθημερινότητά μου με ένα πολύ όμορφο τρόπο, με συγκινούν ακόμη
Υπάρχουν τραγούδια που έχεις γράψει για αυτούς;
Ναι. Το πρώτο μου τραγούδι, «Λόγια Αγάπης», μιλάει για τον παππού μου, το είχα γράψει μόλις έφυγε από την ζωή. Για τη γιαγιά μου έγραψα το τραγούδι «Χίλιοι Ορίζοντες»
Και προχωράμε στο κεφάλαιο «έρωτας», ένα άλλο πεδίο συναισθημάτων και παιδέματος
Είμαι ένα παιδί με έντονα συναισθήματα. Εξαιτίας του έρωτα και των σχέσων έχω αγαπήσει πολύ, έχω πονέσει, έχω κλάψει και έχω φωνάξει
Ακρότητες έχεις κάνει;
Κάτι ακραίο όχι , δεν είμαι πολύ drama queen αλλά έχω κάνει παρακολουθήσεις, τηλεφωνήματα, έχω ψάξει το σύντροφό μου. Όλοι τα έχουμε κάνει, κυρίως σε μικρότερη ηλικία, αλλά χαίρομαι πολύ που τα έχω ζήσει
Από την άλλη πλευρά.. Στη δουλειά σου τι κάνει χαρούμενη; Τα έχεις καταφέρει μέχρι τώρα;
Είμαι σε μία φάση αναθεώρησης και αλλαγής. Είμαι χαρούμενη με όλα όσα έχω κάνει αλλά την ίδια στιγμή πιστεύω ότι πήγα πολύ «με το σταυρό στο χέρι», έδειξα ευγένεια και καλή συμπεριφορά και αυτό μου έβαλε τρικλοποδιές αφού οι άνθρωποι στη σημερινή εποχή δεν έχουν το σεβασμό και την αξιοπρέπεια που εσύ θεωρείς δεδομένα. Κάπως έτσι επαγγελματικά βγήκα χαμένη αλλά «πολύ καλό παιδί» κατά γενική ομολογία. Αυτό θα ήθελα να αλλάξει, όχι να αποκτήσω κακή συμπεριφορά αλλά να διεκδικήσω όλα όσα πιστεύω ότι μου αξίζουν και μου αναλογούν. Διότι το «καλό παιδί» που δεν θέλει να δημιουργεί προβλήματα γίνεται ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Δεν θα αλλοιώσω αυτό που είμαι αλλά θα πατήσω πιο γερά στα πόδια μου
Από εδώ και πέρα τι θέλεις;
Μια μεγάλη αλλαγή και αυτό μπορεί να γίνει τώρα έχω δίπλα μου πολύ αξιόλογους συνεργάτες (τον Θωμά Κωνσταντίνου και τον Δημήτρη Μπαρμπαγάλλα και τον παραγωγό μου Λευτέρη Παπαδάκη) και μία πολύ καλή δισκογραφική εταιρία. Θέλω να γίνει η μουσική και πάλι ένα δημιουργικό παιχνίδι με ενθουσιασμό και με μεγάλη αγάπη. Θέλω να έχω δίπλα μου ωραίους ανθρώπους και να απολαμβάνω αυτό που κάνω. Ίσως για όλα όσα δεν πέτυχα να έφταιγα και εγώ που δεν είχα τη δύναμη να διαχειριστώ καταστάσεις και ανθρώπους. Τώρα όμως νιώθω ότι όλα θα εξελιχθούν καλύτερα. Βοηθά και το ότι μεγαλώνω και ξέρω καλύτερα τι επιθυμώ και τι ζητάω. Στη δουλειά μου αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι το ανθρώπινο κομμάτι, οι σχέσεις, που μέχρι σήμερα με έχουν πληγώσει
Η Γιάννα Βασιλείου παρουσιάζει το project «Live @ Sierra», μια σειρά ζωντανών ηχογραφήσεων αγαπημένων τραγουδιών, τα οποία ερμηνεύει με την ιδιαίτερη χροιά της. Το υλικό θα κυκλοφορήσει και ψηφιακά τον Σεπτέμβριο.
Η αρχή έγινε με μία μοναδική εκτέλεση και ερμηνεία του «Εγώ Σ’ Αγάπησα Εδώ» (Κώστας Λειβαδάς), ένα τραγούδι με ειδική αφιέρωση από την Γιάννα Βασιλείου και ακολούθησαν δύο medleys αγαπημένων της τραγουδιών. Το πρώτο περιλαμβάνει τα «Οδός Ονείρων» (Μάνος Χατζιδάκις), «Η Ταμπακιέρα» (Γιώργος Γιαννακόπουλος, Μίμης Τραϊφόρος/ Ιωσήφ Ριτσιάρδης), «Όλα Όσα Αγαπώ» (Γιάννα Βασιλείου) και «Ο Κόσμος Που Αλλάζει» (Αλκίνοος Ιωαννίδης) και το δεύτερο τα «Ederlezi» (Παραδοσιακό/ Goran Bregovic), «Γκιουλμπαχάρ» (Βασίλης Τσιτσάνης), «Ένα Τραγούδι Απ’ Τ’ Αλγέρι» (Απόστολος Καλδάρας), «Έλα Μάτια Μου» (Γιάννα Βασιλείου, Κωστής Πυρένης) και «Τα Χάρτινα» (Τάκης Σούκας/ Νίκος Μωραΐτης).
