Την περασμένη Δευτέρα, 2 Νοεμβρίου 2020, τέσσερις άνθρωποι έπεσαν νεκροί και 22 τραυματίστηκαν στη Βιέννη από τα πυρά ενός ατόμου που πραγματοποίησε την πιο αιματηρή επίθεση στην πόλη εδώ και δεκαετίες.

Χρειάστηκαν μόλις εννιά λεπτά για να σπείρει ο δράστης τον πανικό, μέχρι να πέσει ο ίδιος νεκρός από τα πυρά αστυνομικών. Ήταν ένας ισλαμιστής τρομοκράτης 20 ετών, πολίτης της Αυστρίας και της Βόρειας Μακεδονίας, ο οποίος τον Απρίλιο του 2019 είχε καταδικαστεί σε 22 μήνες φυλάκιση επειδή είχε προσπαθήσει να μεταβεί στη Συρία για να ενταχθεί στο Ισλαμικό Κράτος. Λόγω του νεαρού της ηλικίας του, εξέτισε μέρος της ποινής του αποφυλακίστηκε υπό όρους τον περασμένο Δεκέμβριο.

Ο Τόμας Μπάουερ, καθηγητής Επικοινωνίας στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, βρισκόταν στους δρόμους της πόλη όταν συνέβη η επίθεση και μας μεταφέρει τη μαρτυρία του:

«Περπατούσα χαλαρός στην Kärntnerstraße, γύρω στις 8 το βράδυ, όταν δύο περιπολικά διέσχισαν με ταχύτητα την πεζοδρομημένη ζώνη, φωνάζοντας στον κόσμο να προσέχει. Κανένας όμως δεν κατάλαβε τι συνέβαινε. Οι περαστικοί αποτραβήχτηκαν στις άκρες αλλά συνέχισαν. Η περιοχή των κήπων ήταν γεμάτη με κόσμο που καθόταν έξω και απολάμβανε τη ζεστή βραδιά, εν όψει του lockdown που θα ακολουθούσε λόγω Covid.

»Πάνω που πήγαινα να αναζητήσω μια θέση κάτω από κάποια θερμάστρα, πέρασαν δυο γκρίζα βαν κινούμενα με ταχύτητα προς το Παλάτι. Οι πλαϊνές τους πόρτες ήταν ανοιχτές και αστυνομικοί με πολιτικά φώναζαν: “Φύγετε! Φυλαχτείτε! Μπείτε μέσα!”

»Εκατοντάδες άνθρωποι έτρεξαν να μπουν μέσα στα μαγαζιά για να κρυφτούν, αφήνοντας έξω στα τραπέζια όλα τους τα πράγματα.

»Ακολούθησα μια ομάδα με κατεύθυνση προς την Petersplatz και βρήκα ανοιχτή την πόρτα ενός μπαρ. Οι σερβιτόροι χειρονομούσαν και παρότρυναν τον κόσμο να βιαστεί. Κλειστήκαμε μέσα, πήγαμε στο βάθος και έσβησαν όλα τα φώτα. Ήμασταν γύρω στα 50 άτομα, κάποια κορίτσια έκλαιγαν, ένας άντρα φώναζε ότι αυτό γινόταν γιατί δεχόμαστε στη χώρα τον οποιονδήποτε. Προσπαθήσαμε να δούμε στα κινητά μας τι έλεγαν οι ειδήσεις και άρχισαν να ακούγονται υπερβολικά πράγματα, ακόμα και ότι γίνονταν επιθέσεις και σε άλλες πόλεις της Αυστρίας.

»Μπορούσαμε να πιούμε μόνο νερό, οι σερβιτόροι δεν μπορούσαν να μας δώσουν τίποτα άλλο γιατί είχαν μείνει πάρα πολλές παραγγελίες ανοιχτές και το σύστημα δεν δεχόταν καινούργιες. Ήταν όμως εξυπηρετικοί και φιλικοί και έβαζαν μέσα κι άλλο κόσμο που ερχόταν στην πόρτα. Βλέπαμε περιπολικά να κινούνται ολόγυρα.

Στη 1 μετά τα μεσάνυχτα, μας είπαν ότι μπορούσαμε να γυρίσουμε στα σπίτια μας, αλλά να μην κινηθούμε προς μια ορισμένη κατεύθυνση. Μένω στο Salzgries, ένα από τα μέρη όπου σημειώθηκε επίθεση.

»Πλέον, νιώθω καλά που έχω μάθει ότι ήταν ένας δράστης ο οποίος κινήθηκε μεμονωμένα, που η αστυνομία χρειάστηκε μόνο εννέα λεπτά αφότου κλήθηκε, που όσα δραματικά λέγονταν ενώ ήμασταν κλεισμένοι στο μπαρ αποδείχτηκαν ανυπόστατα. Νιώθω καλά που γίνεται δημόσιος διάλογος, ο οποίος επιβεβαιώνει τα ατομικά δικαιώματα».

Κεντρική φωτογραφία: Thomas Kronsteiner/Getty Images/Ideal Image