Η παγκόσμια πρώτη, της παράστασης «The Thread» που εμπνεύστηκε η Γεωργία Ηλιοπούλου έγινε στη Μέκκα του χορού, το Sadler’s Wells του Λονδίνου, στη συνέχεια κατέκτησε τους θεατές το περασμένο καλοκαίρι στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου όπου παρουσιάστηκε σε συμπαραγωγή με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και μέχρι τις 8 Δεκεμβρίου, θα ανεβαίνει στο Μέγαρο γνωρίζοντας μεγάλη αποδοχή κι απήχηση.
Με κάθε επισημότητα δόθηκε η πρεμιέρα στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, όπου το κοινό απήλαυσε μία ιδιαίτερη παράσταση με πρωτότυπη μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου που, που πότε διαχωρίζει και πότε ενώνει το χθες με το σήμερα, σε χορογραφίες του Mάικλ Χαλς «χορογράφο του φωτός» που δημιουργεί ένα μοναδικό φωτιστικό «σκηνικό» και με την εξαιρετική σχεδιάστρια Μαίρη Κατράντζου να έχει σχεδιάζει τα κοστούμια της παράστασης εμπνευσμένη από τα αρχαία μινωικά αγγεία. Η Μαίρη Κατράντζου που μας συνεπήρε στο δικό της κόσμο με την πρόσφατη, επική, επίδειξη μόδας στον Ιερό Ναό του Ποσειδώνα, στο Σούνιο.
Ο Ράσσελ Μάλιφαντ, σύμφωνα με τους ειδικούς «τολμά να αποδημήσει και να ανασυνθέσει την κινησιολογία του παρελθόντος, δημιουργώντας ένα σύνολο από 18 εξαίρετους Έλληνες χορευτές, που εκπροσωπούν τόσο τον παραδοσιακό όσο και τον σύγχρονο χορό».
Το «TheThread», είναι ουσιαστικά «η ένωση δύο κόσμων φαινομενικά αντίθετων και ξένων: παραδοσιακοί ελληνικοί χοροί, που από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα φανερώνουν τη διαχρονικότητα του ελληνικού πολιτισμού, δίπλα στο σύγχρονο χορό. Ο κόσμος της παράδοσης, που εκπροσωπεί τη σταθερότητα και την εξωστρέφεια, και ο κόσμος της σύγχρονης κίνησης, που εκπροσωπεί την αναζήτηση και τον εσώτερο κόσμο των ανθρώπων. Το Νήμα, σαν άλλος μίτος της Αριάδνης, οδηγεί σε κόσμους φαινομενικά ασύμβατους, φωτίζοντας υπόγειες συγγένειες που οι άνθρωποι διστάζουν να αποδεχθούν».
Η ιδέα της παράστασης «The Thread» γεννήθηκε από τη Γεωργία Ηλιοπούλου, πριν – σχεδόν – τέσσερα χρόνια όταν αποφάσισε να υλοποιήσει ένα τολμηρό όραμα. Να δημιουργήσει μια πρωτογενή παραγωγή χορού με σπουδαίους συντελεστές διεθνούς φήμης και μια ομάδα 18 επιλεγμένων Ελλήνων χορευτών (12 χορευτών σύγχρονου και 6 χορευτών παραδοσιακού χορού). Ήθελε να δημιουργήσει μια παράσταση που θα σηματοδοτούσε στο διεθνές κοινό τη δημιουργικότητα του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού.
Πώς ξεκίνησε η ιδέα του “The Thread’;
«Ήθελα να δείξω μία άλλη εικόνα της Ελλάδας. Ήθελα μέσα από το συγκεκριμένο project να προβάλω τη χώρα μας. Ότι δεν είμαστε η Ελλάδα της κρίσης και των προβλημάτων. Ήθελα να δουν ότι εξελισσόμαστε και πιστεύω ότι το μόνο μέσο με το οποίο θα μπορούσα να το πετύχω, ήταν ο Χορός. Από την αρχαιότητα, τους παραδοσιακούς χορούς, το σήμερα. Γιατί ο Χορός συνδυάζει τη μουσική, την κίνηση, την εικόνα και γεννά συναίσθημα.
Έχετε εκτιμήσει το μέγεθος του έργου, και της πρωτοβουλίας σας; Πώς νιώθετε;
Νιώθω υπερήφανη μα συνάμα και πολύ αγχωμένη, καθώς είμαι απλώς στην αρχή. Έχω να τραβήξω ακόμα πολύ κουπί, γιατί το έργο αυτό πρέπει να το δει όλος ο κόσμος. Θα το πάω μέχρι στους Μασάι (γέλια). Μετά την Αγγλία, την Επίδαυρο, την Αθήνα στόχος μου είναι να το ταξιδέψω στα πέρατα του κόσμου για να δουν ποιοι είναι οι Έλληνες του σήμερα. Τι κάνουμε στον σύγχρονο πολιτισμό μας. Είμαι πολύ χαρούμενη, αλλά αν με ρωτήσετε αν θα το ξαναέκανα θα σας απαντούσα κατηγορηματικά όχι. Ήταν μεγάλο το τόλμημα κι ακόμα μεγαλύτερο το θράσος μου καθώς όλο το δημιούργησα μόνη μου χωρίς καμία υποστήριξη. Πρέπει κάποια στιγμή , να γίνει, εξαιρετικά σαφές ότι ο Πολιτισμός είναι η πιο ήρεμη, ομαλή διείσδυση που σου επιτρέπει να “ξανασυστήνεσαι”, να ξαναθυμίζεις το ποιος είσαι και από πού προέρχεσαι. Και είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τον Τουρισμό.
Λέτε ότι δεν θα το ξανακάνατε, όμως ένα ανήσυχο πνεύμα δεν φαντάζομαι ότι σταματά στο “The Thread”. Τι καινούργιο ετοιμάζετε;
Μελετώ ένα project για την προβολή της χώρας μας εντός Ελλάδας.
Το «The Thread», μετά το τέλος των παραστάσεων στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, πού πρόκειται να παρουσιαστεί;
Τον ερχόμενο Μάρτιο θα παρουσιαστεί στο Ομμάν, στο Ντουμπάι, στο Άμπου Ντάμπι και σε άλλα Εμιράτα της Αραβικής χερσονήσου. Εύχομαι να ανοίξουν δίαυλοι επικοινωνίας και να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο!
Μία από τις συγκινητικές κριτικές που γράφτηκαν από την πρώτη κιόλας παρουσίαση του «The Thread» ήταν αυτή της «The Telegraph» που μεταξύ άλλων έγραφε: «Η Ελλάδα είναι η λέξη κλειδί σε αυτή τη σκηνική διαπολιτισμική Οδύσσεια. Ένας εξαίσιος, απόλυτα μαγευτικός συνδυασμός απλότητας και πολυπλοκότητας. Είναι γεγονός ότι κανείς άλλος εκτός από τον Μάλιφαντ και τον Χαλς δεν θα μπορούσε να κάνει (για παράδειγμα) ένα κουαρτέτο χορευτριών να μοιάζει τόσο εκπληκτικά με ζωντανές Καρυάτιδες αρχαίου ναού ή ολόκληρη τη γυναικεία ομάδα να θυμίζει τόσο έντονα ολόχρυσο περιδέραιο 9 μέτρων, με τις χορεύτριες πιασμένες χέρι-χέρι στο πίσω μέρος της σκηνής. H γενική διαπολιτισμική ζεστασιά του έργου ίσως είναι κάτι που όλοι έχουμε ανάγκη αυτή τη στιγμή».
Από τη Μαίρη Αυγερινοπούλου
Από τη Μαίρη Αυγερινοπούλου