H Μάιλι Σάιρους, το αστέρι της ποπ μουσικής, αποκάλυψε ότι εδώ και έξι μήνες παραμένει νηφάλια.
Έχοντας παραδεχθεί στο παρελθόν την χρήση μαριχουάνας δήλωσε ότι «έμεινε» μακριά από το αλκοόλ και τις απαγορευμένς ουσίες, μετά από την χειρουργική επέμβαση στις φωνητικές της χορδές, στο τέλος του περασμένου έτους.
«Ήταν πολύ σημαντικό για εμένα να παραμείνω νηφάλια θέλοντας να φτιάξω και να βελτιώσω την ζωή μου», δήλωσε και συνέχισε «Το Νοέμβριο έκανα ένα μεγάλο χειρουργείο και φρίκαρα πολύ που δεν επιτρεπόταν να μιλήσω για τέσσερις εβδομάδες, μου φάνηκε αιώνας».
H Μάιλι Σάιρους μπήκε στη διαδικασία να μιλήσει για τα αρνητικά συναισθήματα, τις φοβίες και όλα όσα την ώθησαν να ξεκόψει από το ποτό.
Φώναζε σε όλους, είχε αντιπαραθέσεις και ερχόταν σε κόντρα με τη μητέρα της. Η «αφωνία» την έβαλε σε μία διαδικασία ενδοσκόπησης, ησυχίας και γαλήνης.
«Παρεμένω νηφάλια τους τελευταίους έξι μήνες. Στην αρχή είχε να κάνει μόνο με την χειρουργική επέμβαση στις φωνητικές χορδές. Αλλά μπήκα στη διαδικασία να σκεφτώ πολύ τη μητέρα μου. Η μητέρα μου είναι υιοθετημένη με αποτέλεσμα να «κληρονομήσω» κάποια από τα συναισθήματά της. Αυτά που έχουν να κάνουν με την εγκατάλειψη αλλά και την επιθυμία να είναι είσαι σημαντικός και επιθυμητός για τους άλλους», είπε και συνέχισε αναφερόμενη στον πατέρα της.
«Οι γονείς του πατέρα μου χώρισαν όταν αυτός ήταν τριών ετών. Μεγάλωσε μόνος του, φρόντισε τον εαυτό του. Το οικογενειακό μου ιστορικό είναι γεμάτο με θέματα εξαρτήσεων, εθισμών και προβλήματα ψυχικής υγείας», τόνισε.
«Μπήκα λοιπόν στη διαδικασία να σκεφτώ γιατί είμαι αυτή που είμαι και γιατί είμαι έτσι όπως είμαι. Κατανοώντας το παρελθόν κατανοούμε το παρόν και το μέλλον. Σκεφτόμαστε και βλέπουμε πιο καθαρά», είπε και συμπλήρωσε:
«Είναι στα αλήθεια πολύ δύσκολο, ειδικώς όταν είσαι νέος, αυτό το «στίγμα». Πρέπει να είσαι διασκεδαστικός, χαρούμενος και ευχάριστος».
Κάπως έτσι καταλήγει στο ότι είναι σημαντικό να είναι κάποιος χαρούμενος και όχι γκρινιάρης. Την ενδιαφέρει να ξυπνάει και να προχωρά παρακάτω. Να είναι 100% δοσμένη στη στιγμή και την ζωή που εξελίσσεται.
«Μου αρέσει να ξυπνάω το πρωί και να είμαι σίγουρη ότι μπορώ να ζήσω και να πάω παρακάτω», καταλήγει.
