Ο τίτλος της συνέντευξης που παραχώρησε η Μαρί-Σαντάλ στο περιοδικό Paper θα έκανε κάποιους να διαφωνήσουν. «Marie-Chantal of Greece Is the People’s Princess», δηλαδή «H Μαρί-Σαντάλ της Ελλάδος είναι η Πριγκίπισσα του Λαού».
Ωστόσο, εκείνο που μάλλον επιδιώκει ο συντάκτης δεν είναι ότι η Μαρί-Σαντάλ πλασάρεται ως νέα Νταϊάνα, αλλά ότι δεν επαναπαύεται ούτε στην περιουσία της οικογένειάς της ούτε στον τίτλο που απέκτησε από τον γάμο της με τον Παύλο, και ασκεί τη δική της επιχειρηματική δραστηριότητα.
«Είστε επιχειρηματίας και μεγιστάνας, κάτι που είναι ασυνήθιστο για γαλαζοαίματους. Είναι δύσκολο να εξισορροπείτε το ένα με το άλλο;» είναι η πρώτη ερώτηση στην οποία καλείται να απαντήσει και δεν μασάει τα λόγια της.
«Είναι πολύ διαφορετικό για μας», λέει η Μαρί-Σαντάλ. «Ο πατέρας του συζύγου μου εξορίστηκε όταν ήταν 24. Ήταν μωρό. Βλέπω την Ολυμπία, που είναι 23, και το φαντάζομαι. Έχασαν το στέμμα τους στην Ελλάδα και εξορίστηκαν. Ο πεθερός μου μεγάλωσε τα παιδιά του ως Έλληνες. Μιλούσαν τη γλώσσα, ελπίζοντας πάντα ότι θα επέστρεφαν. Αν δεις τα πράγματα 20 χρόνια μετά, προσαρμόζεσαι. Και ο Παύλος μπαίνοντας στην ενηλικίωση αποφάσισε να πάρει πολύ καλή μόρφωση. Πήγε στον στρατό. Έκανε ό,τι έπρεπε να κάνει ένα μέλος βασιλικής οικογένειας. Αυτή την όμορφη πειθαρχία και την εξάσκηση, και νομίζω πως είναι από τους πιο πειθαρχημένους άντρες που ξέρω. Αλλά έχει και μια αίσθηση ρεαλισμού. Ο πατέρας του τώρα μπορεί να μένει στην Ελλάδα ως ιδιώτης και είναι πολύ αγαπητός, κάτι που είναι ωραίο να το βλέπεις. Προσαρμόζεσαι, επιβιώνεις και κάνεις τις σωστές επιλογές».
Για την ιστορία, να αναφέρουμε ότι ο Κωνσταντίνος στα 24 ανέβηκε στον θρόνο και πέρασαν τρία χρόνια μέχρι τη φυγή της οικογένειας από τη χώρα, το 1967, όταν ήταν 27 ετών πλέον και πατέρας ήδη του Παύλου. Η Μαρί-Σαντάλ μάλλον μπέρδεψε στο μυαλό της της ημερομηνίες.
Η ίδια, όπως αναφέρει, μεγάλωσε με πρότυπο τον δικό της πατέρα, τον Ρόμπερτ Μίλερ, συνιδρυτή των Duty Free Shops. Γι’ αυτό κι ήθελε πάντα να δουλεύει, κάτι που παραδέχεται ότι δεν είδαν όλοι με καλό μάτι. «Κάποιοι που ανήκουν σε οικογένειες όπως αυτή του πεθερού μου δεν ήταν πολύ άνετοι με το να δουλεύω», παραδέχεται. «Νομίζω πως το γεγονός ότι ασχολήθηκα με παιδικά ρούχα ήταν πολύ τρυφερό και είδαν ότι δεν έκανα τίποτα κακό. Είδαν ότι έκανα κάτι για να είμαι υγιής, κάτι που μου άρεσε. Ποτέ δεν εκμεταλλεύτηκα την οικογένεια ούτε επωφελήθηκα. Έκανα κάτι συμπληρωματικό. Έχουμε δημιουργήσει μια υπέροχη σχέση με τα πεθερικά μου».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Σοφία Λόρεν: Στα παρασκήνια της νέας της ταινίας
Αφορμή για να μιλήσει τώρα είναι ότι έγραψε ένα βιβλίο με κανόνες καλής συμπεριφοράς για οικογένειες, με τίτλο «Manners Begin at Breakfast» (Οι καλοί τρόποι ξεκινούν από το πρωινό). Η μετακόμιση της οικογένειας από το Λονδίνο στη Νέα Υόρκη έδωσε όπως λέει ώθηση στη δημιουργικότητά της και της επέτρεψε να ξεκινήσει διάφορες καινούργιες συνεργασίες που ανυπομονεί να δει πώς θα εξελιχθούν.
Όταν ρωτήθηκε πως νιώθει που ένας από τους γιους της, ο Αχιλλέας, έγινε ηθοποιός, μίλησε γενικά για την ανατροφή των παιδιών. «Πάντα ενθάρρυνα τα παιδιά μου», είπε. «Είναι αυτά που είναι. Μπορείς να επιλέξεις να κάνεις ό,τι θέλεις να κάνεις και να είσαι ό,τι θέλεις να είσαι. Διάλεξε οποιαδήποτε δουλειά και θα σε υποστηρίξω απόλυτα. Κάνε ό,τι καλύτερο μπορείς, αρκεί να προσφέρεις κάτι πίσω στην ανθρωπότητα. Νομίζω ότι καθένας μας πρέπει. Θέλω να βγουν στον κόσμο και να διαλέξουν τον δρόμο που θα πάρουν και την καριέρα τους. Δεν θέλω να μπουν στην οικογενειακή επιχείρηση ή να πω στον Τίνο (σ.σ. το χαϊδευτικό του μεγάλου της γιου, που θεωρείται διάδοχος του Παύλου) ότι μια μέρα μπορεί να γίνει βασιλιάς. Νομίζω ότι αυτό δεν είναι σωστό. Πιστεύω ότι πρέπει να βρει μόνος του τον δρόμο του. Αυτό πιστεύω ότι μας κάνει καλύτερους».
