«Ζωή εν Τάφω», μία θρησκευτική φράση με κοινωνικές και βαθιά ανθρώπινες προεκτάσεις, που εν μέσω περιορισμών, δοκιμασιών και πανδημίας παίρνει άλλες διαστάσεις και ηχεί με διαφορετικό τρόπο στ’ αυτιά μας.
Πριν από ένα χρόνο, εποχή Μεγάλης Εβδομάδος, ο στιχουργός Τέρπανδρος άντλησε έμπνευση από τη συγκεκριμένη φράση και τη χρησιμοποίησε ως αιτία για να δώσει μέσα από τους στίχους του την εικόνα της διένεξης, του μίσους και της απόγνωσης του πολέμου στέλνοντας παράλληλα ένα μήνυμα αισιοδοξίας και προσμονής για μία καλύτερη ζωή.
Ο συνθέτης Κωνσταντίνος Βελλιάδης έβαλε τις νότες και έντυσε μουσικά το εγχείρημα προσδίδοντας μία κατανυκτική ατμόσφαιρα, εκφράζοντας γλαφυρά την τραγικότητα των σκηνών.
Ο τραγουδιστής Κώστας Μακεδόνας ήρθε και με την φωνή του περιγράφει συγκλονιστικά τις στιγμές, οδηγώντας μας να βιώσουμε το άδικο και το μάταιο του πολέμου.
Δίνει μία αφύπνιση και μία προσφορά λύτρωσης στο ρεφραίν, με τρυφερότητα και την ίδια στιγμή με μία θαρραλέα επίγνωση, ότι υπάρχει ελπίδα.
Φέτος, η «Ζωή εν Τάφω», ημέρες Μεγάλης Εβδομάδας και Ανθρώπινων Παθών, βρίσκει αιτία και αφορμή να ξεγλιστρήσει από το συρτάρι και να μεταφέρει μέσα από νότες, λόγια και συναισθήματα το μήνυμα για ένα καλύτερο σήμερα.
