«Το Βιβλίο της χαράς» των Δαλάϊ Λάμα, Ντέσμοντ Τούτου και Douglas Abrams.
Μετάφραση: Βίβιαν Ματσούκα
Εκδόσεις: ΠΕΔΙΟ
Στο βιβλίο αυτό δύο πνευματικοί γίγαντες, ο ηγέτης των Θιβετανών βουδιστών Δαλάι Λάμα και ο Αρχιεπίσκοπος Νοτίου Αφρικής Ντέσμοντ Τούτου, βραβευμένοι με Νόμπελ Ειρήνης (1989 και 1984 αντίστοιχα), ορθώνουν τη φωνή τους απέναντι στον σύγχρονο κυνισμό που απειλεί να απορροφήσει τα πάντα, και μας υπενθυμίζουν ότι η χαρά είναι δικαίωμα όλων μας από τη στιγμή που γεννιόμαστε.
Οι δύο θρησκευτικοί ηγέτες, που στέκονται πάνω από παραδόσεις και εκφράζουν ανοιχτά το ενδιαφέρον τους για την ανθρωπότητα ως σύνολο, έζησαν για πάνω από πενήντα χρόνια την εξορία, τη βία και την καταπίεση. Παρά τις αντιξοότητες όμως – ή, όπως λένε οι ίδιοι, εξαιτίας αυτών – οι δυο τους είναι από τους πιο χαρούμενους ανθρώπους στον κόσμο.
Το Απρίλιο του 2015, ο Ντέσμοντ Τούτου ταξίδεψε στον τόπο κατοικίας του Δαλάι Λάμα, στην Νταραμσάλα της Ινδίας, για να γιορτάσουν τα ογδοηκοστά γενέθλια του δεύτερου, αλλά και για να δημιουργήσουν μαζί κάτι που ευελπιστούσαν ότι θα γινόταν το δώρο τους στους ανθρώπους. Ανατρέχοντας στον μακρύ και πολυτάραχο βίο τους, προσπάθησαν να απαντήσουν σε ένα πολύ σημαντικό ερώτημα: Πώς μπορούμε να βρούμε τη χαρά μέσα σε έναν κόσμο γεμάτο πόνο και ανώφελα βάσανα;
Για μία ολόκληρη εβδομάδα, οι δυο τους αφηγούνταν προσωπικές ιστορίες, αντάλλασσαν πνευματικές πρακτικές και την ίδια στιγμή αστειεύονταν και πείραζαν συνεχώς ο ένας τον άλλο. Το βιβλίο αυτό μας δίνει τη σπάνια ευκαιρία να παρακολουθήσουμε τη συνύπαρξή τους εκείνη την εκπληκτική εβδομάδα, από την πρώτη τους συνάντηση ως τον τελευταίο τους αποχαιρετισμό. Οι διάλογοι μεταξύ τους αναφέρονται σε αυτό που ο Δαλάι Λάμα αποκαλεί «σκοπό της ζωής»: την αποφυγή του πόνου και την ανακάλυψη της χαράς. Τους βλέπουμε λοιπόν να μοιράζονται τη γνώση και τη σοφία που απέκτησαν μέσα από αγώνες και να εξερευνούν τη φύση της Αληθινής Χαράς αλλά και όσα μας εμποδίζουν να τη νιώσουμε – τον φόβο, την ένταση, τον θυμό, τη θλίψη, την αρρώστια και τον θάνατο. Μας εξηγούν πώς μπορούμε να ζήσουμε μια ζωή χαρούμενη και πώς να κάνουμε τη χαρά από ένα εφήμερο συναίσθημα σε μια μόνιμη κατάσταση, έναν ουσιαστικό τρόπο ζωής. Μαθαίνουμε τους Οκτώ Πυλώνες της Χαράς, που αποτελούν το θεμέλιο της διαρκούς ευτυχίας. Τέλος, μέσα από ιστορίες, αποστάγματα σοφίας και πορίσματα της επιστήμης, έχουμε τη δυνατότητα να εξασκηθούμε στις Πρακτικές της Χαράς 
«Ζωγραφιές» της Evi Crotti
Μετάφραση: Μαρία Οικονομίδου
Εκδόσεις: ΠΕΔΙΟ
Τι μπορεί να σημαίνει μια παιδική ζωγραφιά που δεν καλύπτει όλη την επιφάνεια του χαρτιού; Πώς εξηγείται όταν ένα παιδί χρησιμοποιεί συγκεκριμένα
χρώματα ή πιέζει έντονα το μολύβι; Γιατί δεν έβαλε χέρια στη φιγούρα του μπαμπά ή γιατί έβαλε ψηλά κάγκελα στο σκίτσο του σπιτιού του;
Ακόμα και ένα απλό σκιτσάκι, μια «μουντζούρα» μάς λέει κάτι για τον μικρό δημιουργό του, αρκεί να μπορούμε να το αποκρυπτογραφήσουμε σωστά. Αυτό
ακριβώς μας μαθαίνει το βιβλίο της Ιταλίδας ψυχοπαιδαγωγού και δημοσιογράφου Έβι Κρότι.
Τα παιδιά δεν είναι πάντα σε θέση να εκφράσουν με λόγια τον εσωτερικό τους κόσμο, τα συναισθήματα, τους φόβους και τις απογοητεύσεις τους. Αλλά όταν
ζωγραφίζουν ή σχεδιάζουν, «φλυαρούν» ελεύθερα και χωρίς μισόλογα, αποτυπώνοντας στο χαρτί τον χαρακτήρα τους και όλα όσα κρύβουν μέσα τους.
«Με την ερμηνεία ενός σχεδίου παίρνει μορφή μια ιστορία: η ιστορία των επιθυμιών, των συναισθημάτων και των φόβων του παιδιού. Είναι ένας λεπτομερής
χάρτης της πορείας ανάπτυξής του, με εμφανή πάνω στο χαρτί τον αναπτυξιακό ρυθμό και τα βιολογικά και ψυχολογικά του στάδια», εξηγεί η συγγραφέας.
Το βιβλίο είναι ένας κατατοπιστικός οδηγός για την κατανόηση της προσωπικότητας και των συναισθημάτων των παιδιών. Περιέχει εξηγήσεις, συμβουλές και οδηγίες που μας βοηθούν να παρατηρήσουμε, να κατανοήσουμε και να ερμηνεύσουμε τις πιο σημαντικές πτυχές των σχεδίων των παιδιών, ξεκινώντας από τις πρώτες μουντζούρες και φτάνοντας έως τα πιο σύνθετα σκίτσα. Επίσης, περιλαμβάνει τέσσερα τεστ, διασκεδαστικά για τα παιδιά και χρήσιμα για τους γονείς, που επιτρέπουν να καταλάβουμε τις πιο βαθιές και αληθινές πλευρές της προσωπικότητας του παιδιού. Το βιβλίο, πλούσιο σε ζωγραφιές και χρώματα, ολοκληρώνεται με ένα κεφάλαιο αφιερωμένο στα σχέδια παιδιών από όλο τον κόσμο, σε μια προσπάθεια να αναδειχτεί η κοινή πορεία όλων των παιδιών προς την ανάπτυξη και την ωρίμανση. 
«Το χαμένο παιδί» του Christian White
Μετάφραση: Αλέξανδρος Ηλιόπουλος
Εκδόσεις: ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
Το Χαμένο Παιδί είναι το λογοτεχνικό ντεμπούτο του βραβευμένου Αυστραλού σεναριογράφου και συγγραφέα Κρίστιαν Γουάιτ. Κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 2017 και την ίδια χρονιά διακρίθηκε με το κρατικό βραβείο λογοτεχνίας της Αυστραλίας. Έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από δέκα γλώσσες και έγινε αμέσως μπεστ σέλερ.
Το μυθιστόρημα πραγματεύεται την εξαφάνιση ενός μικρού κοριτσιού, της Σάμι Γουέντ, από το σπίτι της στο Μάνσον του Κεντάκι – συντρίβοντας την οικογένειά της και διχάζοντας βαθιά τη συντηρητική, θρησκευόμενη κοινωνία της πόλης. Είκοσι οκτώ χρόνια μετά, η Αυστραλή φωτογράφος Κιμ Λίμι προσεγγίζεται από έναν άγνωστο άνδρα, ο οποίος ισχυρίζεται ότι αυτή είναι η μικρή Σάμι, ανατρέποντας έτσι όλα όσα ήξερε για τον εαυτό της.
«Αυτό το κορίτσι εξαφανίστηκε στις 3 Απριλίου 1990. Αγνοείται επί είκοσι οκτώ χρόνια. Δεν νομίζω ότι απαγάγατε τη Σάμι Γουέντ. Νομίζω ότι είστε η Σάμι Γουέντ», λέει ο άγνωστος στην Κιμ, αλλάζοντας την πορεία της ζωής της.
Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει η Κιμ για να ανακαλύψει την λήθεια; Αναζητώντας απαντήσεις, επιστρέφει στην απομακρυσμένη πόλη όπου μεγάλωσε η μικρή Σάμι για να αντιμετωπίσει τα φαντάσματα της παιδικής της ηλικίας.
Αλλά όσο πιο βαθιά ψάχνει, τόσο πιο πολλά κρυμμένα μυστικά ανακαλύπτει για την οικογένεια της Σάμι, και τόσο περισσότερο πλησιάζει στο ανείπωτο τραύμα του δικού της σκοτεινού και διεστραμμένου παρελθόντος.
Το πρώτο βιβλίο του Γουάιτ είναι ένα καθηλωτικό, πολυπρόσωπο ψυχολογικό θρίλερ, που από τις πρώτες κιόλας σελίδες αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη σε ένα αναπάντεχο παιχνίδι ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν, με δυνατή, μεστή πλοκή και καλοδουλεμένους χαρακτήρες. 
«Το άρωμα της ευτυχίας είναι πιο δυνατό κάτω από τη βροχή», της Virgine Grimaldi
Μετάφραση: Χαριτωμένη Βόντα
Εκδόσεις: ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
«Δεν σ’ αγαπώ πια». Τέσσερις λέξεις, από τα χείλη του άνδρα της του Μπεν, είναι αρκετές για να κλονίσουν συθέμελα το σύμπαν της Πολίν. Χωρίς να το αντιληφθεί, η ευτυχία έχει χαθεί πια από τη ζωή της. «Ο Μπεν δεν είναι ο μόνος που με εγκατέλειψε. Μαζί του έφυγε κι ο ενθουσιασμός μου». Η Πολίν, η κεντρική ηρωίδα και αφηγήτρια του μυθιστορήματος, το οποίο κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στη Γαλλία το 2017 και έγινε αμέσως μπεστ σέλερ, μετακομίζει με τον τετράχρονο γιο της στο σπίτι των γονιών της και αφήνει τις μέρες να περνούν, περιμένοντας «ο χρόνος να μετριάσει τον πόνο» και «να διορθώσει τα πράγματα». Ως τη στιγμή που αποφασίζει να ξαναπάρει τη ζωή της στα χέρια της. Αν τα συναισθήματα του Μπεν έχουν ξεθωριάσει, αυτή θα πρέπει να τα ξαναζωντανέψει. «Εφόσον έχει ξεχάσει την ευτυχία σας, θα πρέπει να του φρεσκάρεις τη μνήμη», τη συμβουλεύουν.
Έτσι αρχίζει να του γράφει τις δικές της αναμνήσεις από την προσωπική τους ιστορία, ξεκινώντας από την πρώτη κιόλας ημέρα της γνωριμίας τους, την 31η Δεκεμβρίου 1999, τότε που όλοι οι άλλοι είχαν μόνο ένα πράγμα στο μυαλό τους: τον «ιό» του έτους 2000. Ο Μπεν της απαντά γράφοντας αυτά που θυμάται ο ίδιος. Όμως τούτη η κατάδυση στο παρελθόν φέρνει στην επιφάνεια κρυμμένες μνήμες και ξεχασμένα συναισθήματα που συγκλονίζουν το ζευγάρι…
Με εξαιρετική ευαισθησία και πολύ χιούμορ, η Βιρζινία Γκριμαλντί αναβιώνει υπέροχες στιγμές ζωής, προκαλώντας γέλια χαράς αλλά και τρυφερά δάκρυα συγκίνησης. Μια ιστορία που αποκαθιστά την ελπίδα για τις ανθρώπινες σχέσεις, προβάλλει την αισιοδοξία – «Επειδή κάτι δεν τελειώνει όπως το θέλουμε, δεν σημαίνει πως έχει κακό τέλος» – και μιλά στις καρδιές των γυναικών όλου του κόσμου.
Η Βιρζινί Γκριμαλντί, όπως έγραψε η Aurelie Feris-Perrin (La Provence), «έχει την τέχνη και τον τρόπο να μιλάει για όλα τα μικρά πράγματα που γεμίζουν τη ζωή, τα συναισθήματα και τις αισθήσεις μας, τα οποία δεν εκφράζουμε πάντοτε ανοιχτά και δημόσια». 
«Τα κορίτσια του Ένισμορ», της Patricia Falvey
Μετάφραση: Στέλλα Πεκιαρίδη
Εκδόσεις: ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
Το μυθιστόρημα αφηγείται την πορεία μιας δύσκολης φιλίας ανάμεσα σε δύο κορίτσια και αργότερα νεαρές γυναίκες, με πολύ διαφορετικές ταξικές καταβολές, στην Ιρλανδία των αρχών του 20ού αιώνα. Μέσα από την πολυκύμαντη σχέση τους, παρουσιάζεται και η ταραχώδης πολιτική και κοινωνική ιστορία της χώρας.
Η Ρόζι Κιλίν, από μια φτωχή ιρλανδική αγροικία, και η Βικτόρια Μπελ, από ένα πλούσιο αρχοντικό, είναι οι κεντρικές ηρωίδες του μυθιστορήματος. Τα δύο σχεδόν συνομήλικα κορίτσια θα συναντηθούν για πρώτη φορά, όταν η πρώτη καλείται στην έπαυλη της δεύτερης για να ενισχύσει το υπηρετικό προσωπικό εν όψει της
άφιξης της βασίλισσας Βικτόρια, γεγονός υψίστης σημασίας για την περιοχή. Οι ζωές τους θα αλλάξουν για πάντα, όταν από ένα καπρίτσιο της μοίρας, η Ρόζι καταλήγει να παρακολουθεί μαθήματα μαζί με τη Βικτόρια στο αρχοντικό, υπό την αυστηρή επίβλεψη της θείας και γκουβερνάντας της δεύτερης, της λαίδης Λουίζα. Αυτή η μοναδική ευκαιρία που έχει η Ρόζι για υψηλή μόρφωση συνοδεύεται από μια αλληλουχία σκληρών εμπειριών, που βέβαια έχουν να κάνουν με την ταξική της προέλευση.
Τα δύο κορίτσια θα μεγαλώσουν μαζί και θα χτίσουν μια υπέροχη φιλία. Αλλά η διαφορετική καταγωγή τους –από την τάξη των ευγενών η μια, από την εργατική τάξη η άλλη– θα τις απομακρύνει. Η Βικτόρια θα μυηθεί στην αργόσχολη και πολυτελή ζωή της δουβλινέζικης «καλής» κοινωνίας, ενώ η Ρόζι, η οποία πασχίζει να ισορροπήσει και ταυτόχρονα να κατανοήσει αυτούς τους τόσο διαφορετικούς κόσμους, θα εργαστεί ως απλή υπηρέτρια στην αριστοκρατική έπαυλη των Ένισμορ.
Πώς θα εξελιχθεί η φιλία τους, εν μέσω αναταραχών, με την Ιρλανδία να διεκδικεί την ανεξαρτησία της από τη Μεγάλη Βρετανία και να εισέρχεται στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο καθώς η εργατική τάξη αναλαμβάνει δράση, φτάνοντας στην εξέγερση του 1916 στο Δουβλίνο; Οι δύο κοπέλες θα υποχρεωθούν σε επιλογές που θα τις φέρουν σε σύγκρουση μεταξύ τους. Παλεύοντας να βρουν τον εαυτό τους, θα βιώσουν την αγάπη και την απώλεια και θα προσπαθήσουν να επουλώσουν τις πληγές τους και να ζήσουν όπως επιθυμούν.
Τα Κορίτσια του Ένισμορ, με φόντο πάντα την Ιρλανδία των αρχών του 20ού αιώνα και με αναφορές σε σημαντικά παγκόσμια γεγονότα, όπως η βύθιση του Τιτανικού, το ξέσπασμα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και κυρίως η εξέγερση για την ανεξαρτητοποίηση της χώρας, αναδεικνύουν πολλά διαχρονικά θέματα: φιλία, καθήκον απέναντι στην οικογένεια, απαγορευμένος και ανεκπλήρωτος έρωτας, αλλά και ταξικές αντιθέσεις και προκαταλήψεις. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα συναρπαστικό και συγκινητικό, με καθηλωτική πλοκή, ιστορικές λεπτομέρειες και ζωντανούς ήρωες, χαρακτηριστικά που παραπέμπουν σε εμβληματικά έργα, όπως το Δόκτωρ Ζιβάγκο, το Όσα παίρνει ο άνεμος και, πιο πρόσφατα, το Downton Abbey.
(Φωτογραφία από τον χρήστη Lisa Fotios στο Pexels)
