• Μαγειρεύοντας για τον Πικάσο, της Camille Aubray. Μετάφραση: Γιούλη Δελιοπούλου, Χαριτωμένη Βόντα. Εκδόσεις: EΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
Ο πιο διάσημος ζωγράφος του εικοστού αιώνα, ο Πάμπλο Πικάσο, γίνεται μυθιστορηματικό πρόσωπο, ενώ ένα χαμένο έργο του κινεί τα νήματα της πλοκής. Το «Μαγειρεύοντας για τον Πικάσο» της Καμίγ Ομπρέ έχει χαρακτηριστεί από την σπουδαία Καναδή συγγραφέα Μάργκαρετ Άτγουτ ως «ένας συναρπαστικός συνδυασμός έρωτα, μυστηρίου και γαλλικής γαστρονομίας».
Το μυθιστόρημα εξελίσσεται παράλληλα σε δύο χρονικές περιόδους: Την άνοιξη του 1936, όταν στη Γαλλική Ριβιέρα και συγκεκριμένα στο παραλιακό χωριουδάκι του Ζουάν – Λε – Πεν η κεντρική ηρωίδα, η δεκαεπτάχρονη Οντίν μαγειρεύει μαζί με τη μητέρα της στην κουζίνα του ιδιόκτητου Café Paradis και φροντίζει για το μεσημεριανό φαγητό ενός διάσημου και μυστηριώδους πελάτη. Και τη σύγχρονη εποχή, όταν η εγγονή της Οντίν, Σελίν, επιτυχημένη makeup artist του Χόλιγουντ, ξεκινά ένα μακρύ ταξίδι στην πόλη όπου η γιαγιά της και ο Πικάσο συναντήθηκαν για πρώτη φορά. 
• H αλυσίδα, του Adrian McKinty.
Mετάφραση: Γιώργος Ξενίας
Εκδόσεις: EΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
«Το αν θα ζήσεις ή θα πεθάνεις εξαρτάται από το τι θα κάνει η μητέρα σου μέσα στις επόμενες είκοσι τέσσερις ώρες», λέει ο άγνωστος στη δεκατριάχρονη Κάιλι, την οποία μόλις απήγαγε από τη στάση των λεωφορείων όπου την είχε αφήσει η μητέρα της, Ρέιτσελ, όπως κάθε μέρα. Το τηλεφώνημα προς την Ρέιτσελ, από έναν άγνωστο αριθμό, είναι το ίδιο φρικιαστικό: «Έχω απαγάγει την κόρη σου». Η γυναίκα από την άλλη άκρη της γραμμής πληροφορεί την τριανταπεντάχρονη μητέρα ότι η Κάιλι βρίσκεται δεμένη και φιμωμένη στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου της, και ότι ο μόνος τρόπος για να την ξαναδεί είναι να απαγάγει και η ίδια ένα άλλο παιδί. Η γυναίκα στο τηλέφωνο είναι μητέρα και ο γιος της έχει απαχθεί και αν η Ρέιτσελ δεν κάνει αυτό που της ζητείται, τότε το αγόρι θα πεθάνει – το ίδιο και η Κάιλι. 
• Ζάχαρη άχνη, της Μαίρης Γκαζιάνη
Εκδόσεις: ΩΚΕΑΝΟΣ
Η Αύρα γεννιέται μια κρύα νύχτα του Γενάρη σε μια μικρή επαρχιακή πόλη κι είναι το όγδοο παιδί μιας πολυμελούς πολυμελούς οικογένειας. «Σε χρίζω μάνα» είπε η μια από τις τρεις μοίρες που στάθηκαν πάνω από την κούνια της. Κι αυτός ο ρόλος την ακολούθησε σ΄ όλη της τη ζωή. Πρώτο της μωρό το αδερφάκι που γεννήθηκε μετά απ΄ αυτήν, ύστερα η κούκλα που της έφερε ο αδερφός της από την Αμερική, κι ακολούθησαν ανίψια και παιδιά που δεν γέννησε. Ή μήπως γέννησε;
Έφηβη γνωρίζει τον Λεωνίδα, έναν φαντάρο που υπηρετεί τη θητεία του. Η απλή γνωριμία τους κατέληξε σ’ έναν βεβιασμένο γάμο που γρήγορα διαλύθηκε. Με τη στάμπα της ζωντοχήρας «φυγαδεύτηκε» από το χωριό για την Αθήνα, σε μια από τις αδερφές που μόλις είχε παντρευτεί και είχε γεννήσει. Ακόμα μια φορά ανέλαβε τον ρόλο της μάνας. Ώσπου θα έρθει στη ζωή της ο Αρίστος… Είναι γι’ αυτήν η αδερφή ψυχή, αλλά τα εμπόδια μπροστά τους ορθώνονται βουνό… Μια ζωή γεμάτη εμπόδια, μια ζωή πικρή, μια ευτυχία σαν ζάχαρη άχνη… που σκορπίζει στο παραμικρό φύσημα του ανέμου. 
• Η γιαγιά που διέσχισε τον κόσμο με ένα ποδήλατο
Εκδόσεις: ΔΙΟΠΤΡΑ
Η ενενηντάχρονη δόνια Μάρου ζει σε μια πόλη του Μεξικού έχοντας ως μοναδικό θησαυρό το ποδήλατό της. Ποτέ δεν έμαθε να διαβάζει, αλλά αποπνέει σοφία. Έχει περάσει δύσκολα χρόνια, γεμάτα δεινά και ταλαιπωρίες, αλλά δεν χάνει ποτέ το κουράγιο της. Όταν πληροφορείται ότι ο εγγονός που ποτέ δεν γνώρισε το έχει σκάσει από το ορφανοτροφείο όπου μεγάλωσε και βρίσκεται στην άλλη άκρη της χώρας, ξεκινάει με το ποδήλατό της ένα ταξίδι ζωής…
Αυτή η τρυφερή ιστορία αποτελεί μια πρόσκληση να ανακαλύψουμε τους θησαυρούς που έχει φυλαγμένους για εμάς η ζωή. Να αφήσουμε πίσω οτιδήποτε μας κάνει δυστυχισμένους και να αναζητήσουμε νέες, πιο συναρπαστικές εμπειρίες. Να δούμε τον κόσμο όπως πραγματικά είναι, όπως τον βλέπαμε εκείνα τα ατέλειωτα καλοκαιρινά βράδια των παιδικών μας χρόνων…
