Με μία σημαντική καριέρα που διάρκησε για πάνω από 50 χρόνια, η Ολίβια ντε Χάβιλαντ έφυγε από την ζωή σε ηλικία 104 ετών.

Η σπουδαία ηθοποιός είχε παίξει σε πάνω από 50 ταινίες, ενώ ήταν η μόνη σταρ που ζούσε από το καστ του «Όσα παίρνει ο Άνεμος» το 1939, για το οποίο ήταν και υποψήφια για το χρυσό αγαλματίδιο.

Η αντιπαλότητα με την αδελφή της και πασίγνωστη ηθοποιό Τζόαν Φοντέιν αποτέλεσε αντικείμενο συζήτησης στο χώρο του Χόλιγουντ για χρόνια.

Το βιογραφικό της

Η κατά κόσμον Ολίβια Μαίρη ντε Χάβιλαντ γεννήθηκε στο Τόκιο από Βρετανούς γονείς, τον δικηγόρο Ουόλτερ ντε Χάβιλαντ και την ηθοποιό Λίλιαν Αυγούστα Ρουζ. Οι γονείς της χώρισαν όταν αυτή ήταν ακόμη τριών ετών και μετανάστευσε με τη μητέρα της και την αδελφή της Τζόαν στην Σαρατόγκα της Καλιφόρνια. Οι δυο αδελφές είχαν κακές σχέσεις από μικρές κι αυτό είχε ως αποτέλεσμα την πλήρη αποξένωσή τους από το 1975 και έπειτα.

Στα 18 της η Ντε Χάβιλαντ- ακόμη φοιτήτρια στη δραματική σχολή- επιλέχθηκε να ερμηνεύσει το ρόλο της Ερμία στο Όνειρο Θερινής Νυκτός του Σαίξπηρ που ανέβαινε εκείνη την περίοδο σε ένα θέατρο της Καλιφόρνια.

Την ίδια χρονιά η εταιρία παραγωγής Warner Bros χρηματοδότησε τη μεταφορά του θεατρικού στη τηλεόραση και η Ολίβια βρέθηκε να ερμηνεύει ξανά το ρόλο της Ερμία, αυτή την φορά στη μεγάλη οθόνη. Ακολούθησε το συμβόλαιο με τη Warner Bros και μία σειρά ταινιών στις οποίες έγινε το άλλο μισό, κινηματογραφικά, του Έρολ Φλιν.

Η αναγνώριση για την ηθοποιό ήρθε το 1939, μετά τη συμμετοχή της στην ταινία του Βίκτορ Φλέμινγκ «Όσα παίρνει ο άνεμος», αλλά έχασε το Όσκαρ Β’ γυναικείου ρόλου από τη συμπρωταγωνίστριά της Χάτι Μακ Ντάνιελ.

Η Ολίβια ντε Χάβιλαντ δεν ήταν ευχαριστημένη με τον τρόπο που αξιοποιείτο από τη Warner Bros, όπως και η φίλη της Μπέτι Ντέιβις, που είχε προσπαθήσει να “σπάσει” το συμβόλαιό της το 1937, αλλά δεν τα κατάφερε.

Το 1943 η Ολίβια οδηγήθηκε στα δικαστήρια με τη Warner Bros και κατάφερε να αποδεσμευτεί από τους όρους του συμβολαίου της, μετά από μία μακρά σειρά επιτυχημένων ταινιών.

Ήταν γνωστή και αγαπητή για την ειλικρίνειά της και τη, γεμάτη ζωντάνια, ενσάρκωση των ρόλων που αναλάμβανε. Σπάνια αποφάσιζε να ερμηνεύσει ρόλους κακών ηρωίδων αν και θεωρείτο κορυφαία και σε αυτό.

Σε συνέντευξή της στον Independent είχε δηλώσει ότι είχε ζήσει μία πλήρη ζωή. «Δεν νιώθω χαρούμενη, ούτε ικανοποιημένη αλλά κάτι άλλο. Ευγνωμονώ που έζησα και έκανα τόσα πολλά πράγματα που ήθελα, και τα οποία είχαν νόημα για άλλους ανθρώπους».

https://www.youtube.com/watch?v=9zzCnkxoDQU