Μία παράσταση για τη δύναμη και την θεραπευτική “ορμή” αγάπης. Αυτός είναι ο ολάνθιστος “Κήπος” με πρωταγωνιστές τον Στέλιο Μάινα και την Κάτια Σπερελάκη σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Μυλωνά.

Πόσο βαθιά μπορεί να είναι η ανάγκη του ανθρώπου για αγάπη, συντροφικότητα και για πλήρη αποδοχή; Μπορούν δύο -φαινομενικά αντίθετες- προσωπικότητες να βρουν ο ένας στον άλλο το πρόσωπο που έψαχναν σε όλη τους τη ζωή;

Τις απαντήσεις δίνουν επί σκηνής ο Στέλιος Μάινας και η Κάτια Σπερελάκη στην θεατρική παράσταση ο “Κήπος” που αναδεικνύει τη δύναμη και το μεγαλείο του έργου του Bruce Gooch.

Ο “Κήπος” -“Tangled Garden” είναι το τελευταίο έργο ενός σημαντικού ηθοποιού και συγγραφέα με επιτυχίες σε πολυάριθμες παραγωγές σε Η.Π.Α και Καναδά και ιδρυτικού μέλους της Εταιρείας Θεάτρου New Fangled Stages η οποία εδρεύει στο Τορόντο.

“Ο Κήπος”

Λίγα λόγια για το έργο:

Ο Μπάρι, βετεράνος του Βιετνάμ και οικοδόμος τώρα στο επάγγελμα, αναρρώνει μετά από εγχείρηση στο γόνατό του όταν ξαφνικά εμφανίζεται στο σπίτι του η Λουίζ. Καθώς πρέπει, άψογη επαγγελματίας και με ποιητικές ανησυχίες, έχει προσληφθεί από τον ανιψιό της πρώην γυναίκας του Μπάρι για να τον φροντίζει. Ο άξεστος χαρακτήρας του την τρέπει σε άτακτη φυγή όμως η συνέχεια τούτης της γνωριμίας κάθε άλλο παρά αναμενόμενη αποδεικνύεται.

Ο Μπάρι δείχνει αποφασισμένος να γίνει καλύτερος άνθρωπος ενώ η Λουίζ, στο πρόσωπο του, θα αναζητήσει απεγνωσμένα τη βοήθεια. Δύο μοναχικοί άνθρωποι συναντιούνται σε μια προσπάθεια να γεφυρώσουν δύο εντελώς διαφορετικούς κόσμους και να βρουν, ο καθένας με τον τρόπο του, τη σωτηρία. Η διαδρομή που πρέπει να διανύσουν είναι μεγάλη.

Σημείωμα σκηνοθέτη

«Στην «ξηρή» ζωή των δύο ηρώων, ο Κήπος είναι μία όαση. Εκεί θα συναντηθούν, εκεί θα προσπαθήσουν να αρθρώσουν μια κοινή γλώσσα, εκεί θα αναζητήσουν ρωγμές για να εισχωρήσουν και να τολμήσουν να αγαπήσουν και να αγαπηθούν. Παρά τις αντιθέσεις τους. Παρά τις αποτυχίες που κουβαλάνε. Παρά το δισταγμό. Ο Κήπος μετατρέπεται σε έναν τόπο διαπραγμάτευσης με τον άλλο, προπαντός όμως με τον ίδιο τους τον εαυτό. Η απόφαση, κόντρα στις συνθήκες, να χαράξουν μια κοινή διαδρομή, είναι άλλοτε ανακουφιστική άλλοτε επώδυνη, πάντα όμως γενναία. Κι ακόμα κι αν δεν ξέρουμε πόσο γερή είναι αυτή η γέφυρα συνάντησης που επιθυμούν να χτίσουν μαζί, το γεγονός ότι το προσπαθούν, έχει για μένα κάτι το μεγαλειώδες.

Περισσότερες πληροφορίες θα ανακοινωθούν σύντομα.