Ο Πρίγκιπας Νικόλαος παρουσιάζει το έργο του με τίτλο «Together» μια μαγευτική, αναδυόμενη σκηνή από φωτισμένα και ενωμένα μεταξύ τους ελαιόδεντρα που αντανακλούν σε καθρέπτες και περιβάλλονται από ήχους της Ελληνικής φύσης, προτρέποντάς μας να αναπολήσουμε συναισθήματα καταγωγής, συνένωσης και αποχωρισμού.

Στην έκθεση London Design Biennale 2021 παρουσιάζονται τα κορυφαία δείγματα design στον κόσμο και η καινοτομία, η δημιουργικότητα και η έρευνα που παράγονται με γνώμονα το design.

Υπό την θεματική ενότητα «Resonance», η οποία εξετάζει την επίδραση των καινοτόμων αντιλήψεων design στον τρόπο που ζούμε και τις επιλογές που κάνουμε, εκθέματα από έξι ηπείρους θέτουν επί τάπητος παγκόσμιες προκλήσεις και κρίσεις.

Ο Πρίγκιπας Νικόλαος, παρουσιάζει το «Together» («Μαζί»), μια μαγευτική, αρχαία σκηνή δέντρου η οποία εξετάζει το πως αντηχούμε μέσα από την φύση, πως η φύση αντηχεί μέσα από εμάς και πως για να είμαστε παρόντες στο σήμερα πρέπει να αντικατοπτρίσουμε το παρελθόν που προβάλλει το μέλλον μας.

Αφοσιωμένος φωτογράφος σε όλη του την ζωή, ο Πρίγκιπας Νικόλαος ειδικεύεται στο να απαθανατίζει την φύση. Έξι χρόνια από την πρώτη του έκθεση στον Οίκο Christie’s και έχοντας εκθέσει σε αρκετές πόλεις συμπεριλαμβανομένων των Μελβούρνη, Ντόχα και Κοπεγχάγη, ο καλλιτέχνης επιστρέφει στο Λονδίνο να παρουσιάσει την δουλειά του που επεκτείνεται πέρα από την φωτογραφία, χρησιμοποιώντας διάφορα μέσα για να εκφράσει το όραμά του.

Το διαπεραστικό αυτό εκθεσιακό κομμάτι προσκαλεί τους επισκέπτες να παραμείνουν μέσα σε μια εγκατάσταση με χαμηλό φωτισμό που παρουσιάζει δύο φωτισμένα, εναγκαλισμένα ελαιόδεντρα που αντανακλώνται σε καθρέπτες και περιβάλλονται από ήχους της Ελληνικής φύσης. Οι επισκέπτες, απορροφημένοι από την παρουσίαση, αισθάνονται την αιώνια αυτή δύναμη και ομορφιά των δύο αγκαλιασμένων ελαιόδεντρων και μπορούν να αναπολήσουν συναισθήματα καταγωγής, συνένωσης και αποχωρισμού.

Αναζητώντας τρόπους όπου το παρελθόν συντονίζεται με το παρόν και το μέλλον, ο Πρίγκιπας Νικόλαος ερευνά τον φυσικό θησαυρό που πηγάζει από το ελληνικό έδαφος: το ελαιόδεντρο και τον καρπό του με τις λαμπερές χρυσές αποχρώσεις του. Δεν έχει αλλάξει κατά πολύ ο τρόπος με τον οποίο καλλιεργούμε και συλλέγουμε τις ελιές από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.

Είναι ευρέως γνωστές οι ευεργετικές ιδιότητες του ελαιόλαδου για την προστασία της υγείας μας αποδεικνύοντας έτσι ότι η φύση μας έχει δώσει άφθονα και γενναιόδωρα όλα όσα χρειαζόμαστε. Στην Ελλάδα υπάρχουν ελαιόδεντρα άνω των 2.500 ετών, τα οποία συμμετέχουν στην ανθρώπινη ιστορία και παραμένουν φρουροί αλλά και μάρτυρες σε όλα όσα μας συνδέουν με το παρελθόν μας.

Ενώνοντας αυτές τις έννοιες σε έναν φυσικό χώρο, ο καλλιτέχνης δημιούργησε αυτήν την διαπεραστική σκηνή με τα δέντρα. Περπατώντας ανάμεσα στα φωτισμένα αρχαία δέντρα είναι σαν να περπατάς μέσα σε ένα μονοπάτι, το οποίο συνδέει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον μας. Στον σχεδόν σιωπηλό αυτό χώρο που δημιουργείται από τον ελάχιστο φωτισμό ο οποίος εκπέμπεται αποκλειστικά από το έργο τέχνης και την αντανάκλασή του, ο θεατής μπορεί να αισθανθεί την ηρεμία την οποία νιώσαμε κατά την διάρκεια αυτής της εποχής του αναγκαστικού αποχωρισμού και της αποσύνδεσης υπό τους ατμοσφαιρικούς καταπραϋντικούς ήχους της φύσης. Αυτό μας υπενθυμίζει να παραμένουμε σιωπηλοί και να αφουγκραζόμαστε την φύση και το περιβάλλον μας καθώς αυτό συντονίζεται μέσα στον χρόνο και τελικά μέσα από εμάς.

Την έκθεση επιμελήθηκε η Μαριλένα Κουτσούκου.