Μιλώντας μαζί του, για το πώς νιώθει που επιστρέφει στον τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε, ο Λευτέρης Γιοβανίδης, μας είπε: «Ο Πειραιάς είναι ένας τόπος βαθιά ριζωμένος μέσα μου. Επειδή από μικρός έχω ταξιδέψει πολύ και έχω ζήσει χρόνια εκτός Ελλάδας το να επιστρέφω τώρα στον Πειραιά έχει μέσα μου μια άλλη αξία. Είναι να σαν να επιστρέφω στις ρίζες μου. Τώρα αναλαμβάνοντας την διεύθυνση αυτού του θεάτρου, μουσείου θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω, κάμει αυτή την επιστροφή ακόμα πιο μαγική μέσα μου. Νιώθω ενθουσιασμένος με την ευκαιρία που μου δόθηκε. Υπάρχουν στιγμές, δεν σας κρύβω που κάθομαι με δέος και το θαυμάζω. Πέρα από την όμορφη σκηνή του με την πλατεία και τα θεωρεία του, ως χώρος έχει μια ωραία, καθαρή ενέργεια. Σας θυμίζω ότι το θέατρο του Πειραιάς κτίστηκε πριν το Εθνικό μας θέατρο. Κουβαλάει πολλά χρόνια ιστορίας. Και σήμερα καλούμε μια επιτυχημένη πορεία να την συνεχίσω δυναμικά και αποτελεσματικά».
Όπως άλλωστε τόνισε και στο σημείωμά του που συνόδευε το κείμενο της ανακοίνωσης για τη θέση που ανέλαβε «Όσον αφορά στα νέα μου καθήκοντα, δεν είμαι του δόγματος «χτίζουμε αφού πρώτα γκρεμίσουμε». Προσωπικά τιμώ το έργο των προκατόχων μου και θεωρώ ότι είναι μια σημαντική βάση πάνω στην οποία θα κτίσουμε έναν ακόμα «όροφο», με περισσότερη θέα στον κόσμο. Θεωρώ πως μου δίνεται μια πολύτιμη ευκαιρία να δοκιμαστώ στην πιο ενδιαφέρουσα πρόκληση της ζωής μου. Να προκαλέσω πάσης φύσεως συναντήσεις, να συνεργαστώ με πληθώρα δημιουργών και όλοι μαζί να διερευνήσουμε το καλλιτεχνικό και κοινωνικό τοπίο της εποχής μας. Να συνεχίσουμε την πορεία του θεάτρου του Πειραιά, ενός θεάτρου πολυπολιτισμικού που παραμένει ανοικτό στην τοπική κοινωνία αλλά ταυτόχρονα αναζητά την ταυτότητά του ως θέατρο της Ευρώπης».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ Ο Λευτέρης Γιοβανίδης, επιστρέφει στον Πειραιά
Ποια είναι η πρώτη εικόνα όταν σκέφτεται τον Πειραιά; «Θα σας πω την πρώτη που μου έρχεται στο μυαλό. Ήμουν 14 χρόνων. Έφηβος. Πήγαινα για κωπηλασία στον όμιλο Ερετών στο Πασαλιμάνι. Εκεί γνώρισα μια κοπέλα, την Ελισάβετ. Ελάχιστα την θυμάμαι πια. Ήταν το πρώτο μου ραντεβού. Πήγαμε στο Σπλέντιντ και είδαμε το Dirty dancing που μόλις είχε έρθει στην Ελλάδα! Μυθική ανάμνηση στο μυαλό μου».
Φωτογραφία: PAPADAKIS PRESS
