Η αέρινη Emma Shapplin έρχεται στην Αθήνα για να δώσει όχι μία – όπως αρχικά είχε ανακοινωθεί – αλλά δύο συναυλίες την ερχόμενη εβδομάδα, Παρασκευή 15 και Σάββατο 16 Νοεμβρίου, στο Christmas Theater. H Γαλλίδα ερμηνεύτρια λατρεύει την Ελλάδα και χαίρεται κάθε φορά όταν βρίσκεται στη χώρα μας. Η πιο πρόσφατη φορά ήταν πέρσι τον Σεπτέμβριο, όταν ήρθε για να την φωτογραφήσει για το εξώφυλλο του νέου της δίσκου που θα κυκλοφορήσει σύντομα ,ο Έλληνας φωτογράφος Χάρης Παπαδημητρακόπουλος με τον οποίο έχει ξανασυνεργαστεί! Τότε την είχα συναντήσει. Ήταν πραγματικά μαγική. Τα έκανε όλα να μοιάζουν εύκολα. Χωρίς καμία έπαρση “έκλεψε” τις καρδιές όλων. Αν και τη δική της, τη διεκδικούσε με τεράστια επιμονή ο αγαπημένος της σκύλος που την ακολουθεί παντού. Τα εισιτήρια της πρώτης συναυλίας εξαντλήθηκαν πριν δύο μήνες και έτσι η δεύτερη ήταν αναγκαία. Οι λάτρεις της ρομαντικής μα φλογερής Emma Shapplin, που η φωνή της συνδυάζει την ένταση και τη συναισθηματική φόρτιση της όπερας με τον αισθησιασμό και την αμεσότητα της ποπ μουσικής, θα έχουν τη χαρά να την απολαύσουν να ερμηνεύει τις μεγάλες της επιτυχίες, όπως το «Spente le stele» που απογείωσε την καριέρα της.
Την Emma Shapplin θα πλαισιώσει ζωντανή ορχήστρα και χορωδία και όπως η ίδια δηλώνει: “τον πρώτο λόγο θα έχει το συναίσθημα. Εκτιμώ πολύ την έκφραση του συναισθήματος μέσα από την Τέχνη. Αν καταργήσουμε το συναίσθημα, τότε δεν θα έχουμε να πούμε τίποτα ως καλλιτέχνες. Η Τέχνη γεννιέται, προκύπτει από το συναίσθημα, απ΄ την ευαισθησία. Ακόμα και όταν δεν θέλουμε να βάλουμε συναίσθημα στη φωνή μας, θα πρέπει να προσπαθήσουμε να την αφήσουμε να αποδώσει το μάξιμουμ των δυνατοτήτων που έχει ως όργανο. Πιστεύω ότι η φωνή μας αντανακλά απόλυτα όχι μόνον την προσωπικότητά μας αλλά ακόμα και αυτό που έχουμε μέσα στο μυαλό μας. Η φωνή είναι ένα όργανο που συνδέεται με όλο μας το σώμα. Το πρώτο μου άλμπουμ το «Carmine Meo» που σημαίνει «Η μελωδία μου» γεννήθηκε από το πάθος μου για την όπερα, και μάλιστα για την ιταλική. Η φωνή μου πλέον καλύπτει μια μεγάλη έκταση από οκτάβες, εναλλάσσεται με ορχήστρα, ρυθμικά loops, μπάσο, κρουστά, φυσικούς ήχους και μια χορωδία όπερας. Δεν θα έλεγα ότι μου ταιριάζει ούτε ο χαρακτηρισμός ντίβα, ούτε ο χαρακτηρισμός Ποπ τραγουδίστρια. Δεν μου αρέσουν οι ταμπέλες. Προτιμώ τις ελεύθερες απόψεις που λένε ότι κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και κάθε άνθρωπος έχει πάνω του έναν λόγο για να τον ερωτευτείς…».
Από τη Μαίρη Αυγερινοπούλου