Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, η Λυδία Φωτοπούλου, η Όλια Λαζαρίδου, ο Ακύλλας Καραζήσης, ο Θοδωρής Γκόνης, η Λουκία Μιχαλοπούλου, η Ρηνιώ Κυριαζή και η Ιόλη Ανδρεάδη, με μικρές και ευέλικτες ομάδες εκλεκτών συνεργατών τους, θα παρουσιάσουν, ανά τρεις μέρες, ο καθένας τη δική του εκδοχή πάνω στη θεατρική ανάγνωση του αρχαίου δράματος. Ανάμεσα στις τραγωδίες που θα «ακουστούν» στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων, είναι η «Αντιγόνη», οι «Βάκχες», η «Μήδεια», η «Ελένη», ο «Αγαμέμνων», οι «Τρωάδες» καθώς και οι «Ιστορίες του Πρόσπερο».

Το πρόγραμμα:

ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΦΙΛΙΠΠΩΝ

25 & 26 ΙΟΥΛΙΟΥ

Αντιγόνη του Σοφοκλή

Πρώτη παράσταση στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων για φέτος μια από τις σπουδαιότερες αρχαίες τραγωδίες. Η παράσταση «Αντιγόνη» από την 5η Εποχή Τέχνης, που πρωτοπαρουσιάστηκε το 2015, γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία, παρουσιάζεται σε νέα επεξεργασία από τον σκηνοθέτη Θέμη Μουμουλίδη, με την Ιωάννα Παππά στο ρόλο της Αντιγόνης, τον Γιώργο Χρυσοστόμου στο ρόλο του Κρέοντα και μια ομάδα σημαντικών νέων ηθοποιών.

1 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Σταύρος Ξαρχάκος

5 Λαϊκές Μορφές Με Τρόπον Εντόνως Ερωτικόν

Ο Σταύρος Ξαρχάκος θα παρουσιάσει στο Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων  μία μοναδική μουσική παράσταση, γεμάτη εικόνες, εντάσεις και στιγμές. Ο Mαέστρος, διευθύνοντας επταμελή ορχήστρα κορυφαίων σολίστ που τον πλαισιώνουν και φωνητικά, θα μας χαρίσει ένα σπάνιο ταξίδι ήχων και συναισθημάτων στα μουσικά έργα του ιδίου, καθώς και των Μάνου Χατζιδάκι, Μίκη Θεοδωράκη, Βασίλη Τσιτσάνη και Μάρκου Βαμβακάρη.

8 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Η Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου

Ο Αλέξανδρος ο Μέγας και Τρανός, αδελφός της γοργόνας. Ο Αλέξανδρος του Αρριανού και ο Αλέξανδρος του Πλουτάρχου. Ο Αλέξανδρος στην κορυφή και ο Αλέξανδρος στα βάραθρα. Βασισμένος στη λαϊκή «παραμυθία» της Φυλλάδας του Μεγαλέξανδρου, της θρυλικής ιστορίας του βίου, των άθλων και των ταξιδιών του μεγάλου Μακεδόνα που τη δημιούργησε η λαϊκή φαντασία αιώνες μετά τον θάνατό του, αλλά και στους «ντέντεκτιβς» ιστορικούς Αρριανό και Πλούταρχο, ο Θοδωρής Γκόνης με τη συνδρομή της ποιήτριας Γλυκερίας Μπασδέκη, διοργανώνει μια συνάντηση με τον πιο γνωστό άγνωστο Οικουμενικό. Η επίσημη ιστοριογραφία συνομιλεί με μύθους, θρύλους, μοιρολόγια και εμβατήρια στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων. Παίζουν οι ηθοποιοί: Δημήτρης Κοντός, Ελένη Μαβίδου, Δημήτρης Μανδρινός, Έλενα Μεγγρέλη, Στεφανία Χονδράκη.

24 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Οιδίπους

Τρεις αφηγητές ανασύρουν επί σκηνής την ιστορία του Οιδίποδα, του ανθρώπου που ήταν μοιραίο να φτάσει στην γνώση και σε όλη την οδύνη που αυτή επιφέρει. Σε ένα νεκρικό τοπίο, ένα τοπίο λοιμού, ο Οιδίπους- βασιλιάς της Θήβας, επιχειρεί να μάθει την αιτία της «αρρώστιας», την αιτία που όλος ο λαός του «νοσεί». Η διαδικασία αυτής της έρευνας οδηγεί στην επώδυνη απάντηση. Η αρρώστια είναι ο ίδιος. Οι τρεις υποκριτές εναλλάσσοντας ρόλους, διογκώντας στιγμές, βουτώντας στο ασυνείδητο των προσώπων του Σοφοκλή συνθέτουν ενώπιον μας τον άνθρωπο που ξεκινάει ως σωτήρας και καταλήγει ως «άθλιο συντρίμμι», ως «τυφλός ζητιάνος και προφήτης». Στους ρόλους των αφηγητών ο Μιχάλης Σαράντης, η Μαρία Κεχαγιόγλου και ο Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Δημήτρη Καραντζά.

26 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Πέρσες του Αισχύλου

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου σκηνοθετεί το παλαιότερο πλήρες δράμα που σώζεται στις μέρες μας και, ταυτόχρονα, ένα ιστορικό ντοκουμέντο για τη σημαντικότερη σύγκρουση της δεύτερης περσικής εισβολής στην Ελλάδα, τη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Χωρίς θριαμβολογίες και κομπασμούς και με σεβασμό στην οδύνη των ηττημένων, ο Αισχύλος παραδίδει έναν ύμνο για την ελευθερία του ατόμου και αντιπαραθέτει τα δημοκρατικά ιδεώδη απέναντι στη δεσποτική μοναρχία και την τυφλή υποταγή στην εξουσία. Η νίκη στεφανώνει εκείνους που ακολουθούν τη σύνεση, ενώ ο μηχανισμός της δικαιοσύνης τιμωρεί όποιον, με οδηγό την αλαζονεία, ξεπερνάει τα όρια, προσβάλλοντας, με την έπαρσή του, θεούς και ανθρώπους. Μεταξύ των ηθοποιών που θα εμφανιστούν στη σκηνή του αρχαίου θεάτρου είναι η Λυδία Κονιόρδου, ο Αργύρης Ξάφης, ο Λαέρτης Μαλκότσης, ο Γιάννος Περλέγκας και ο Αργύρης Πανταζάρας.

29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Όρνιθες του Αριστοφάνη

Ο Πεισθέταιρος και ο Ευελπίδης, απαυδισμένοι από τη διαφθορά σε πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο στην οποία έχει περιέλθει η πόλη, φεύγουν για να βρουν τον Τηρέα, τώρα πια Έποπα, κάποτε άνθρωπο, τώρα τσαλαπετεινό, για να μάθουν από αυτόν και από τα άλλα πουλιά –που πετούν ψηλά και ίσως γνωρίζουν– αν υπάρχει κάποιος τόπος ειρηνικός, να πάνε να ζήσουν εκεί. Μαζί θα ιδρύσουν μια νέα Πολιτεία, μεταξύ ουρανού και γης, που θα εξουσιάζει ταυτόχρονα θεούς και ανθρώπους και όπου τα πουλιά θα έχουν τη θέση που τους αναλογεί. Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος παρουσιάζει την αγαπημένη, διαχρονική κωμωδία του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Γιάννη Ρήγα και μετάφραση Κ.Χ. Μύρη, με εξαιρετικούς συντελεστές. Τους κεντρικούς ρόλους ερμηνεύουν ο Ταξιάρχης Χάνος και ο Χρήστος Στέργιογλου, πλαισιωμένοι από πολυπληθή θίασο ηθοποιών.

30 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Θησέας και Μινώταυρος της Κάρμεν Ρουγγέρη

Η Κάρμεν Ρουγγέρη και η Χριστίνα Κουλουμπή σκηνοθετούν το μύθο του Θησέα και του Μινώταυρου, και παρουσιάζουν σε μια παράσταση για μικρούς και μεγάλους όλη την πορεία του ήρωα, συνδυάζοντας, κρητική λύρα, μαντινάδες, χορό και παραδοσιακά τραγούδια της Κρήτης.

31 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Αλκίνοος Ιωαννίδης

«SOLO»

Το Φεστιβάλ ολοκληρώνεται με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, μόνο επί σκηνής, να παίζει και να τραγουδάει τα τραγούδια του στην απλούστερη μορφή τους, μεταφέροντάς μας στη στιγμή της δημιουργίας τους. Ακολουθώντας μια παράδοση αιώνων, αυτή των τροβαδούρων, ταξιδεύει με μια κιθάρα ή ένα λαούτο και μοιράζεται αισθήματα, σκέψεις, εμπειρίες, όνειρα και πραγματικότητες που αφορούν όλους μας.  Ένα πρόγραμμα ακρόασης αλλά και συμμετοχής, που μας ταξιδεύει μέσα από τις εντάσεις και τις σιωπές του στον πυρήνα της ιερής αυτής τέχνης. Πρωταγωνιστές, όπως πάντα, τα ίδια τα τραγούδια. Στέκονται μπροστά μας γυμνά και ευάλωτα, όπως γεννήθηκαν, αλλά και δυνατά όσο ποτέ.

ΦΡΟΥΡΙΟ ΚΑΒΑΛΑΣ

19 ΙΟΥΛΙΟΥ

Κωνσταντίνος Καβάφης – Όνειρο

Ο Θοδωρής Οικονόμου, μαζί με μια ομάδα εξαιρετικών συνεργατών, συνθέτει ένα μοναδικό, ονειρικό κόσμο με αφορμή το έργο του αλεξανδρινού ποιητή Κωσταντίνου Καβάφη. Σε έναν χώρο ρευστό, όπου η μουσική λειτουργεί σαν μια λίμνη, ταξιδεύει ένας θίασος από γεννήματα της φαντασίας μας, που αναπολούν, οραματίζονται, μας συμβουλεύουν, αποκαλύπτοντάς μας μνήμες που ο ποιητής αντλεί από το παρελθόν και αποθέτει στο παρόν, ενίοτε ως προειδοποίηση για τα μελλούμενα. Η μουσική του Θοδωρή Οικονόμου έρχεται να ακουμπήσει με τρόπο λιτό μα και καίριο στο ποιητικό σύμπαν του Καβάφη δημιουργώντας ένα ζωντανό παιχνίδι αισθήσεων.

22 ΙΟΥΛΙΟΥ

…προς ύστατον φως…

Φέτος στο Φεστιβάλ Φιλίππων η Ραφίκα Σαουίς ερμηνεύει το «…προς ύστατον φως…» σε μια ερευνητική παράσταση-θέαμα πάνω στον ρυθμό και τη μουσικότητα του αρχαίου λόγου, συνοδευόμενη από τη πιανίστα Μάγδα Νικολαίδου και την νεαρή ηθοποιό και τραγουδίστρια Κέλλυ Ανταμπούφη. Έξι γυναικείες μορφές του αρχαίου δράματος, η Αγαύη, η Δηιάνειρα, η Ιώ, η Κασσάνδρα, η Ιφιγένεια και η Ηλέκτρα, διαπραγματεύονται με τα όρια της τρέλας και του παραλόγου. Ακούγονται έργα των D. Scarlatti, J.S. Bach, F. Chopin, S. Rachmaninov.

24 ΙΟΥΛΙΟΥ

Ριχάρδος Β’ – Το ρέκβιεμ ενός βασιλιά, του Ουίλιαμ Σαίξπηρ

Ο Ριχάρδος Β› υπήρξε ένας από τους πιο αινιγματικούς Άγγλους βασιλιάδες, που μετατράπηκε από τον Σαίξπηρ σε μια συναρπαστική, συγκινητική, μελέτη ενός τραγικού ήρωα και μιας ψυχής ποιητικής. Το έργο «Ριχάρδος Β’-Το Ρέκβιεμ ενός Βασιλιά» αποτελεί μια πιο συμπυκνωμένη εκδοχή του «Ριχάρδου Β’». Η Marlene Kaminsky σκηνοθετεί τον Τάσο Νούσια σε μια παράσταση που αποτελεί work in progress και πλέον παρουσιάζεται ανανεωμένη με πρόσθετα στοιχεία στην τελική μορφή της.

29 ΙΟΥΛΙΟΥ

Μικροί Κύριοι – Μικρές Κυρίες: Η δύναμη της φιλίας

Η Παυλίνα Χαρέλα σκηνοθετεί την επίσημη παράσταση των Μικρών Κυρίων στην Ελλάδα σε μια διαδραστική παραγωγή που θα ενθουσιάσει μικρούς και μεγάλους. Η παράσταση προάγει την ευγένεια και την ενσυναίσθηση με διασκεδαστικό τρόπο, μέσα από τις ιστορίες των διάσημων Μικρών Κυρίων, τα τραγούδια τους και τη συμμετοχή των παιδιών.

6 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Ο Ροβινσώνας και ο Κρούσος, της Ξένιας Καλογεροπούλου

Δυο ξένοι ναυαγούν πάνω σε μια στέγη… στη μέση του πουθενά! Καθώς η στάθμη του νερού γύρω τους όλο και ανεβαίνει αναγκάζονται να ξεπεράσουν τις διαφορές τους και μέσα από έντονες συγκρούσεις να συνεργαστούν. Ο ένας μιλάει ελληνικά κι ο άλλος μία ξένη, ακαταλαβίστικη διάλεκτο! Όμως, στον μαγικό χώρο του θεάτρου, όπου όλα είναι εφικτά, οι δυο τους καταφέρνουν, όχι μόνο να συνεννοηθούν αλλά να γίνουν και… φίλοι! Κύρια στοιχεία της παράστασης που σκηνοθετεί ο Φώτης Σπύρος είναι η ευρηματικότητα στους αυτοσχεδιασμούς, οι παραστατικές κινήσεις των χεριών και των σωμάτων, οι ήχοι, τα βλέμματα, εντυπωσιακά τρικ και μαγικά κόλπα! Το έργο είναι γραμμένο από τους Ιταλούς συγγραφείς Νίνο ντ’ Ίντρόνα και Τζάκομο Ραβέκιο, σε μετάφραση και διασκευή της, αγαπημένης σε μικρούς και μεγάλους, Ξένιας Καλογεροπούλου και είναι εμπνευσμένο από το πρώτο μπεστ σέλερ της δυτικής λογοτεχνίας, το πασίγνωστο «Ροβινσώνας Κρούσος» του Ντάνιελ Ντεφόου.

19 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Στα όνειρα  των ποιητών

Η προσωπική διαδρομή της μουσικού Φένιας Χρήστου και η συνάντησή της με την ποίηση καταλήγουν σε μια νέα μουσικοποιητική παράσταση. Ένας κύκλος μελοποιήσεων και πρωτότυπων συνθέσεων εναλλάσσεται με δραματοποιημένες αναγνώσεις ποιημάτων σε μια παράσταση με χαρακτήρα δροσερό, ερωτικό, νεανικό και στιγμές-στιγμές σατιρικό ως προς τον έρωτα και τα όσα προκαλεί σε εμάς τους ανθρώπους. Την δραματοποίηση και την επιλογή των συνδετικών κειμένων επιμελείται ο συγγραφέας-μεταφραστής Κώστας Κουτσουρέλης ενώ το μυσταγωγικό σκηνικό ολοκληρώνουν οι φωτισμοί του Αλέξανδρου Πολιτάκη. Το έργο του μεγάλου μας ποιητή Κωστή Παλαμά αποτελεί τον κύριο ποιητικό κορμό έμπνευσης της μουσικού, που πλαισιώνεται από συμπληρωματικό υλικό ελλήνων και ξένων ποιητών, νεότερων και σύγχρονων. Ερμηνεύουν δύο ηθοποιοί και τρεις μουσικοί επί σκηνής.

17 ΙΟΥΛΙΟΥ

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΤΙΩΝΗΣ – ΧΟΡΩΔΙΑ ΠΡΟΝΟΜΙΟΝ, Θάλασσα, θαλασσάκι μου

Η Ελλάδα δεν μπορεί να νοηθεί χωρίς τη θάλασσα. Θα ήταν άλλη χώρα χωρίς αυτή και οι Έλληνες θα είμαστε «άλλοι». Η γεωγραφία και η ιστορία, η όλη πορεία και ο διαχρονικός πολιτισμός της Ελλάδας είναι ζυμωμένα με τη θάλασσα. Το ίδιο και η Καβάλα δεν μπορεί να νοηθεί χωρίς τη θάλασσα. Θα ήταν άλλη πόλη χωρίς αυτή και οι κάτοικοί της θα ήταν «άλλοι».. Είναι τυχαίο που τα σπίτια της, έτσι αμφιθεατρικά χτισμένα, κοιτάνε όλα τη θάλασσα; «…το σπίτι μας ήταν απέναντι από το Ιμαρέτ κι από το μεγάλο παράθυρο της κάμαράς μου έβλεπα το λιμάνι, την θάλασσα. Κυρίως πρόσεχα τις βάρκες. Τα πλαγιασμένα ακίνητα σώματά τους λικνίζονταν ελαφριά, με ένα ήμερο χορτασμένο άφημα στα στερά βαθειά νερά. Αισθανόμουν την διαρκή, ατέλειωτη ηδονή που ρουφούσαν από την θάλασσα, μέχρι να σαπίσουν και να πεταχθούν ψόφιες στην ακτή οι βάρκες», γράφει ο Καβαλιώτης Γιώργος Χειμωνάς.

Μια συναυλία από την χορωδία «Προνόμιον» του Κώστα Κατιώνη, δίπλα στη θάλασσα.

ΤΕΛΩΝΕΙΟ

20 ΙΟΥΛΙΟΥ

Η κόκκινη Αφροδίτη του Κοσμά Χαρπαντίδη

Ένας  άστεγος  αναζητά μια προσωρινή γωνιά στο ερείπιο που βλέπει μπροστά του,  εγκαταλελειμμένο για  χρόνια, ώσπου μια φωνή  τον σταματά. Και δεν το κάνει για να τον ελέγξει ή να τον αποτρέψει να εισέλθει στο κουφάρι, αλλά για να του μιλήσει για την ιστορία του κτιρίου και να του ζητήσει να μείνει γι’ απόψε, χωρίς να το πληγώσει. Για να συνεχίσει να την αφηγείται και στο μέλλον. Ο άστεγος  συναντήθηκε με την Κόκκινη Αφροδίτη, τη θεά που σκέπει το κτίριο και το προστατεύει από το χρόνο και την ερείπωση. Μια θεά που έρχεται να πιάσει διάλογο μαζί του για την δόξα και την αίγλη, την ομορφιά και την ελπίδα, την ζωή και το τέλος της. Κυρίως όμως να  τον εκπλήξει  με τα σχέδια για το μέλλον του ερειπίου παρακάμπτοντας την οδό της φθοράς και σχεδιάζοντας το λαμπρό του μέλλον όταν αναστημένο και φωτισμένο θα ξαναγεμίσει φωνές παιδιών και θα υποδεχθεί με την κόκκινη Αφροδίτη στην μετώπη του την ζωή, την μουσική και την αρμονία.

Μουσικό αναλόγιο με τη συμμετοχή της Ορχήστρας του Δημοτικού Ωδείου Καβάλας και δύο ηθοποιών του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας

7ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ – ΦΑΡΟΣ

27 ΙΟΥΛΙΟΥ

Καβάλα, μια πόλη στη ρωγμή του χρόνου

Το Φεστιβάλ Φιλίππων και ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Νομού Καβάλας, με αφορμή το φετινό  θέμα του Φεστιβάλ, που αφιερώνεται στα κλειστά κτίρια της πόλης και πέντε χρόνια μετά την τρίτη Εβδομάδα Αρχιτεκτονικής για τα εγκαταλελειμμένα κτήρια της Καβάλας, τα ‘‘Κτίρια της Λήθης’’, ενώνουν τις φωνές τους διοργανώνοντας από κοινού μια ομιλία – περίπατο στις καπναποθήκες της πόλης, από την Πλατεία Καπνεργάτη ως την Πλατεία Μακέδου. Αφορμή στάθηκε ο κίνδυνος κατεδάφισης που διατρέχουν τα κτήρια των καπναποθηκών ΣΕΚΕ, πρώην «ΗΕRZOG Co» λόγω φθοράς και εγκατάλειψης, γεγονός που δεν τιμά την πόλη μας, καθώς το εμβληματικό Δημαρχείο της πόλης μας κτίστηκε από την ΗΕRZOG  ως  Μέγαρο  του προσωπικού της.

Επίσημος προσκεκλημένος ο δημοσιογράφος, συγγραφέας και αφοσιωμένος περιπατητής πόλεων, Νίκος Βατόπουλος. Με το βλέμμα ενός «ξένου», περπατάει μαζί μας στον ιστορικό ιστό της Καβάλας και ερμηνεύει το αστικό περιβάλλον με τη δική του ματιά.

ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΠΝΕΡΓΑΤΗ

3 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Ο Μότσαρτ στο βουνό των Κενταύρων

Το Φεστιβάλ Φιλίππων προβάλλει το ντοκιμαντέρ του Γιάννη Καραπιπερίδη «Ο Μότσαρτ στο βουνό των Κενταύρων» με θέμα το Φεστιβάλ Πηλίου, ένα φεστιβάλ κλασσικής μουσικής στο οποίο συγκεντρώνονται μαθητές από όλη την Ελλάδα και καθηγητές υψηλού επιπέδου απ’ όλο τον κόσμο, μια εβδομάδα του Ιουλίου κάθε χρόνο στο χωριό Ζαγορά. Ένα τόσο σημαντικό φεστιβάλ στηρίζεται αποκλειστικά στην αφοσίωση των διοργανωτών του, που δεν είναι άλλοι από μια πενταμελής οικογένεια! Κι αυτό χωρίς καμιά υποστήριξη ή χρηματοδότηση από το κράτος. Μια ταινία με δεξιοτέχνες κλασσικής μουσικής, άφθονο φαγητό και πολλά πολλά τσέλα!

ΠΑΛΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ 

5 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Τα παράσιτα του παραδείσου

Μια ιδιαίτερη μουσική και ποιητική παράσταση με την Όλια Λαζαρίδου και τη Μελίνα Τανάγρη.  Η Όλια Λαζαρίδου θα απαγγείλει ποιήματα από τις «Ελεγείες» του Ράινερ Μαρία Ρίλκε και από την ποιητική ανθολογία του Τζελλαλεντίν Ρουμί σε μετάφραση Βίκου Ναχμία. Η Μελίνα Τανάγρη θα ερμηνεύσει τραγούδια του Λέοναρντ Κοέν και τέσσερα δικά της που συντονίζονται με αυτή τη βραδιά. Στην κιθάρα θα τη συνοδεύσει ο Δημήτρης Παπαλάμπρου, που θα παίξει και σολιστικά κομμάτια.

7ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ – ΦΑΡΟΣ

10 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Αύγουστος στο Φρούριο της Μουσικής

Το Φεστιβάλ Φιλίππων φιλοξενεί τη σοπράνο Νιόβη Κλαυδιανού και τον ακορντεονίστα Δημήτρη Αραμπατζή σε μια Φωνητική  Performance με τίτλο «Αύγουστος στο Φρούριο της Μουσικής». Η συναυλία αυτή αποτελεί ένα αφιέρωμα στη μουσική του ιταλικού, γαλλικού, αμερικάνικου, ισπανικού, λατινοαμερικάνικου και ελληνικού κινηματογράφου. Η Νιόβη και ο Δημήτρης θα παρουσιάσουν ένα συγκινησιακά φορτισμένο, ευφάνταστο μουσικό πρόγραμμα στους ρυθμούς της Tango, Classical Vocal Jazz, Mellow Swing και French Avant-Garde. Δεν θα λείψουν φυσικα και αποσπάσματα από το έργο του Μάνου Χατζιδάκι και Νίκου Γκάτσου.

ΦΡΟΥΡΙΟ ΚΑΒΑΛΑΣ

19 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Ο ίσκιος της Αργώς

Τα τραγούδια της παράδοσης φυλάττουν και μεταφέρουν μέσα στον ωκεανό του χρόνου το αποτύπωμα της ανθρωπότητας. Οι ποιητές της γλώσσας και των ήχων, είχαν πάντοτε την εσωτερική βεβαιότητα πως ίσως είναι καταδικασμένος σε λήθαργο βαθύ όποιος δεν σηκώσει το βλέμμα του να θαυμάσει τον ίσκιο αυτού του καραβιού. Παραδοσιακά τραγούδια, αλλά και τραγούδια που επηρεάστηκαν από την παράδοση, όπως τα μετέφεραν από την Αναγέννηση μέχρι τον 20ό αιώνα, Ευρωπαίοι συνθέτες από την Αγγλία, την Ιταλία, τη Γαλλία, την Ισπανία και την Ελλάδα, θα ερμηνεύσουν στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων, η σοπράνο Αλεξία Βουλαγαρίδου μαζί με την κιθαρίστα Κορίνα Βουγιούκα. Η Αλεξία Βουλγαρίδου, σοπράνο με αξιοθαύμαστη διαδρομή στα σημαντικότερα οπερατικά θέατρα παγκοσμίως, εμφανίζεται έπειτα από πολλά χρόνια στην Ελλάδα, επιλέγοντας για την επιστροφή αυτή τον τόπο καταγωγής της. Η Κορίνα Βουγιούκα, κιθαρίστα με πλούσια ερμηνευτική και ακαδημαϊκή δράση, εστιάζει το ενδιαφέρον της και μελετά επί σειρά ετών τις επιρροές της όπερας και του τραγουδιού στο ρεπερτόριο της κιθάρας.

ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΦΙΛΙΠΠΩΝ 

20 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Σπίτι μου σπιτάκι μου πες μου μια ιστορία…

Πες μου τι είδες, τι αγάπησες, τι σκέφτηκες, τι ονειρεύτηκες, πού πήγες, τι έγινες… πες μου τι θέλεις για να πάψεις να είσαι θλιμμένο. Η Μανίνα Ζουμπουλάκη και ο Σταύρος Καλαφάτης «ρωτάνε» κτήρια και σπίτια της Καβάλας για τους καημούς και τα χαΐρια τους, στο πλαίσιο του 63ου Φεστιβάλ Φιλίππων. Οι απαντήσεις με κείμενα και εικόνες στη Μεγάλη Λέσχη.

ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΦΙΛΙΠΠΩΝ

12 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Μήδεια του Georg Benda

Η ηθοποιός Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και ο μαέστρος Μάρκελλος Χρυσικόπουλος ερμηνεύουν το έργο του Τσέχου συνθέτη Georg Anton Benda (1722 – 1795) «Μήδεια», σε λιμπρέτο του Γερμανού ποιητή και θεατρικού συγγραφέα Friedrich Wilhelm Gotter και απόδοση στα ελληνικά από τον Γιάννη Καλλιφατίδη. Πρόκειται για ένα μονόπρακτο μελόδραμα βασισμένο στον κλασικό αρχαιοελληνικό μύθο, όπου το κείμενο δεν τραγουδιέται, αλλά απαγγέλλεται παράλληλα με τη μουσική. Το ποικίλο μουσικό τοπίο του Benda αναδεικνύει με ένταση όλες τις εσωτερικές συγκρούσεις αυτής της μοναδικής γυναίκας. Ο έρωτας και το μίσος, η οργή και η οδύνη, η βαθιά επιθυμία για εκδίκηση και η μητρική αγάπη διαδέχονται καταιγιστικά το ένα το άλλο οδηγώντας στην καταστροφική κορύφωση, την αδιανόητη πράξη της παιδοκτονίας. Η «Μήδεια» είναι από τα έργα που γνώρισαν αμέσως μεγάλη επιτυχία, γι’ αυτό και σύμφωνα με τη συνήθεια της εποχής έγιναν σχεδόν ταυτόχρονα πολλές και διαφορετικές μεταγραφές, ώστε η σύνθεση να γίνει «προσβάσιμη» από μια μεγάλη μερίδα του μουσικόφιλου κοινού. Στο Αρχαίο Θέατρο των Φιλίππων θα παρουσιαστεί η εκδοχή για πιάνο (Λειψία, 1778) σε εκτέλεση του Μάρκελλου Χρυσικόπουλου, ενώ και τα πέντε πρόσωπα του έργου, η Μήδεια, ο Ιάσων, τα δυο παιδιά τους και η Παιδαγωγός ερμηνεύονται από την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη.

ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΦΙΛΙΠΠΩΝ 

16 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Ευριπίδου Ελένη [ή η ανασκευή του Στησιχόρου]

Με το βαθύ στηθόδεσμο, τον ήλιο στα μαλλιά, κι αυτό/το ανάστημα/ίσκιοι και χαμόγελα παντού/στους ώμους στους μηρούς στα γόνατα/ζωντανό δέρμα, και τα μάτια/με τα μεγάλα βλέφαρα,/ήταν εκεί, στην όχθη ενός Δέλτα./Και στην Τροία;/Τίποτε στην Τροία – ένα είδωλο./Έτσι το θέλαν οι θεοί./Κι ο Πάρης, μ’ έναν ίσκιο πλάγιαζε σα να ήταν/πλάσμα ατόφιο/κι εμείς σφαζόμασταν για την Ελένη δέκα χρόνια.

Γ. Σεφέρης

Λένε πως ένας βάρδος παλιός, ο Στησίχορος, έξι γενιές πριν από τον Ευριπίδη, σε ένα ποίημά του κατηγόρησε την Ελένη ότι άφησε τον άντρα της για τον Πάρη και με την αμαρτία της αυτή κατέστρεψε τόσο την Ελλάδα, όσο και την Τροία. Όμως, η Ελένη μετά το θάνατό της έγινε θεά. Γι’ αυτό, τη στιγμή που έγραψε το άδικο αυτό ποίημα ο Στησίχορος, έμεινε τυφλός. Και μετάνιωσε. Και έγραψε καινούργιο. Καινούργιο ποίημα. Καινούργιο τραγούδι. Σε αυτό ανασκεύασε τις κατηγορίες του, χρησιμοποιώντας τον αρχαίο μύθο, σύμφωνα με τον οποίο στην Τροία δεν πάτησε ποτέ η Ελένη, αλλά η σκιά της. Ενώ την ίδια τη φυγάδευσαν οι θεοί στην Αίγυπτο, όπου περίμενε τον Μενέλαο να γυρίσει από την Τροία και να φύγουνε μαζί για την πατρίδα. Και με το που το γράφει το καινούριο αυτό τραγούδι ο Στησίχορος, ξαναβρίσκει αμέσως την όρασή του. Στην εκδοχή αυτή της Ελένης του Ευριπίδη για μία ηθοποιό, η Ελένη μόνη και τυφλή μέσα στο Αρχαίο Θέατρο των Φιλίππων, μονή και τυφλή σαν αρχαία ραψωδός, αλλά με άλλες, καινούριες, ελευσίνιες δυνάμεις να ξυπνούν μέσα της, αφηγείται την ιστορία της.  Αφηγείται την ανασκευή του Στησιχόρου.

Σύλληψη – Σκηνοθεσία – Κίνηση: Ιόλη Ανδρεάδη

Μετάφραση: Γιάγκος Ανδρεάδης

Διασκευή για μία ηθοποιό: Ιόλη Ανδρεάδη & Άρης Ασπρούλης

Κοστούμια: Ioanna Kourbela

Μουσική: Danai Nielsen

Όλους τους ρόλους ερμηνεύει η Βασιλική Τρουφάκου

ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΦΙΛΙΠΠΩΝ

18 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Ιστορίες του Πρόσπερο

Ένα κορίτσι 16 ετών κάθεται πάνω σε τειχίο και χαζεύει. Ύπαιθρος. Αυγουστιάτικο απόγευμα. Λίγο παραπέρα  η αδελφή της, 9 ετών, κουκουβιστή στο χώμα κοιτάει μια πέτρα, δίπλα της όρθια μια γυναίκα, στο ένα χέρι κρατάει ένα κλαδί. Γύρω τους χωράφια, μετά τειχία, μετά ελαιώνας. Εκεί ένας άντρας αγκαλιάζει ένα αρχαίο δέντρο. Είναι μεγάλος με μακρυά γένεια και κοκάλινα γυαλιά. Μοιάζει του Ginsberg, του ποιητή. Είναι ο Πρόσπερο. Αφήνει την αγκαλιά κι έρχεται προς τα κορίτσια. Αργά. Προχωράει μες τα χωράφια και σε κάθε βήμα του σηκώνονται σύννεφα απο ακρίδες. Ακούει την μικρή εν τω μεταξύ να διαβάζει την περιγραφή ενος ναυαγίου. Η μεγάλη παίζει μπάσο. Ηλεκτρικό. Ο Πρόσπερο φτάνει και κάθεται ανάμεσα τους. Στο τειχίο δίπλα του ένα άσπρο χοντρό βιβλίο. Οι «Δοκιμές» του Σεφέρη. Το πιάνει, χωρίς να το κοιτάει λέει. Ο Πρόσπερο και οι κόρες του. Του διαβάζουν την «Τρικυμία». Του μαθαίνουν Ραπ. Τους μιλάει για το Κομμουνιστικό Μανιφέστο. Για τον Dylan. Για τον Καστοριάδη. Για την «Έρημη Χώρα». Παίζουν κιθάρα και μπάσο. Η γυναίκα με το κλαδί χορεύει. Έχει νυχτώσει. Όλοι καθισμένοι τρώνε. Ψωμί, κρεμμύδι κι ελιές. Ησυχία. Η μεγάλη κόρη αρχίζει μια μικρή ερωτική ιστορία. Σαν να την τραγουδάει.

Παιζουν: Μαίρη Καραζήση, Ζωή Καραζήση, Μαριλένα Ρασιδάκη, Ακύλλας Καραζήσης.

18 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Κασσάνδρα

Μια απο τις πιό αινιγματικές μορφές του αρχαίου δράματος είναι η Κασσάνδρα, η performance προσπαθεί να εξερευνήσει τον χαρακτήρα της μέσα απο διαχρονικά θραύσματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, να σκιαγραφήσει μια βιογραφία για την παράφορη μάντισσα του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Πέρα απο τη φιλολογία, η Κασσάνδρα αποτελεί ένα μεγάλο αίνιγμα για τον ηθοποιό. Πώς προσεγγίζεις σκηνικά μια τόσο  οριακή  προσωπικότητα; Τί εργαλεία χρησιμοποιείς για να αποδόσεις τη Θεόπνευστη μανία της;  Μια μάντισσα που δεν τη πίστεψε ποτέ κανείς, παγιδευμένη στον οδηγό και αποτελειωτή της Απόλλωνα.

Δραματουργική επεξεργασία / Σκηνοθετική επιμέλεια: Λουκία Μιχαλοπουλου, Χρήστος Τζιούκαλιας  |  Ερμηνεία: Λουκία Μιχαλοπούλου

ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΦΙΛΙΠΠΩΝ

21 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Βάκχες, το σώμα δίχως σώμα

Το νήμα του μύθου των Βακχών – πέντε ηθοποιοί, τέσσερις άξονες, τρεις γλώσσες, δύο φύλα, ένας τόπος αφηγούνται έναν θεό, δύο αγγέλους, τρεις γυναίκες, τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Τραγουδούν τον θεό μέσα στις αντιφάσεις. Διαγράφουν την πορεία του Πενθέα από το ανίερο στο ιερό, από την πλάνη στη γνώση, από την έπαρση στην οδύνη. Μιλούν για την Αγαύη που, από την έκσταση στην τρέλα, διεκδικώντας τη δύναμη της θηλυκής θεάς κατακρημνίζεται. Την άγρια φύση που πάλλεται. Θρηνούν τον άνθρωπο που απομακρύνεται, το σώμα που αποσπάται. Τα απομεινάρια σώματος, το σώμα δίχως σώμα. Πενθούν για τα μικρά μικρά κομμάτια μας. Μια ακροβασία αποστάσεων, μια ανάγκη κυκλική, μια πάλη για το όλον.

Μετάφραση: Γιώργος Χειμωνάς

Σκηνοθεσία: Ρηνιώ Κυριαζή

Ερμηνεία: Julianna Bloodgood, Rafal Habel, Ειρήνη Κουμπαρούλη, Κώστας Σεβδαλής,

Ρηνιώ Κυριαζή

ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΦΙΛΙΠΠΩΝ

21 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Χορός: ο θεατής του τραγικού

Η Λυδία Φωτοπούλου ερμηνεύει στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων τα χορικά της «Αντιγόνης» του Σοφοκλή ως ένα αυτόνομο λυρικό ποίημα, στην έξοχη μετάφραση του Νίκου Παναγιωτόπουλου, συνοδευόμενη από τη μουσική της Μόνικα.

ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΦΙΛΙΠΠΩΝ

23 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Μήδεια, του Ευριπίδη

Διαλέγουμε την ηρωίδα, όχι το έργο. Τη Μήδεια, ως φορέα ενός πεπρωμένου. Δεν ανεβάζουμε το έργο, δεν την καταλαβαίνουμε αλλά προσπαθούμε να την καταλάβουμε, που είναι και η βαθύτερη επιθυμία μας, και ίσως αυτό να έχει τελικά σημασία. Αυτό που μας ενδιαφέρει εδώ, στην ηρωίδα του Ευριπίδη δεν είναι η παραφορά και το πάθος αλλά η διαύγεια του νου όπως λειτουργεί ξεκάθαρα με μια λογική ακρίβεια που σχεδόν μας σκανδαλίζει. Διαλογίζεται, συζητά, επιχειρηματολογεί. Η τραγωδία «Μήδεια» είναι το πρόσωπο Μήδεια.

Μήδεια η Εύη Σαουλίδου

Συμμετέχουν οι χορευτές Κική Μπάκα, Δημήτρης Σωτηρίου και ο μουσικός Φώτης Σιώτας

Σκηνοθεσία: Θοδωρής Γκόνης

Σκηνογραφία: Ανδρέας Γεωργιάδης

23 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Η μετάφραση στο αρχαίο δράμα & η δραματουργία των αρχαίων κειμένων

Ο Γιάννης Λιγνάδης θα πραγματοποιήσει ομιλία με τίτλο «Το ιστορικό κείμενο στην θεατρική σκηνή: Ένα νεοφυές υβρίδιο». Το περιεχόμενο της ομιλίας αναφέρεται στην δραματοποίηση κειμένων της αρχαίας ελληνικής ιστοριογραφίας (με έμφαση στα έργα των τριών μεγάλων αρχαίων ιστορικών του 5ου αι.), εστιάζοντας στις ιδιαίτερες συνθήκες και διαδικασίες διασκευής του πρωτοτύπου κειμένου, μετατροπής δηλαδή του αφηγηματικού σε δραστικό λόγο, προκειμένου να λειτουργηθεί ως ακρόαμα και θέαμα. Κατά την ομιλία η στο τέλος αυτής θα προβληθούν βιντεοσκοπημένα στιγμιότυπα από θεατρικές παραστάσεις προς τεκμηρίωση των λεγομένων.

Η ομιλία του Παντελή Μπουκάλα, από την άλλη, θα εστιάσει στις «Σειρήνες της ενδογλωσσικής μετάφρασης». Η γλωσσική οικειότητα, η βωμολοχική πλειοδοσία, η επικαιροποίηση και η ιδιότητα του ποιητή είναι κάποιες από τις Σειρήνες που απειλούν τον ενδογλωσσικό μεταφραστή κατά τη μεταφορά αρχαιοελληνικού δράματος, τραγωδίας ή κωμωδίας, στα νέα ελληνικά.

**Ιστοσελίδα Φεστιβάλ Φιλίππων: www.philippi-festival.gr

ΕΝΑΡΞΗ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ